Διά χειρός…
… του ακαδημαϊκού και ομότιμου καθηγητή της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Κωνσταντίνου Σβολόπουλου, από το άρθρο του στο «Βήμα» με τίτλο «Η εικόνα της Επανάστασης χωρίς παραμόρφωση»:
ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΣΤΟΥΣ ΒΕΡΕΜΗΔΕΣ
«Η υπογράμμιση της συμβολής πρωταγωνιστών, όπως ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο Κολοκοτρώνης, ο Παπαφλέσσας, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Ανδρούτσος, ο Μιαούλης, ο Κανάρης, ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Καραϊσκάκης είναι αυτονόητα απαραίτητη. Η τυχόν ελλιπής αναφορά σε ανάλογα καίριους σταθμούς φαλκιδεύει και παραμορφώνει την ιστορική εικόνα της Επανάστασης του 1821.
Η παραφθορά ή η αποσιώπηση γεγονότων και εξελίξεων και η ισοπεδωτική εξομοίωση μεταξύ φορέων διαφορετικών αντιλήψεων και επιδράσεων οφείλουν να αποκρουστούν από τους Έλληνες. Η επιστημονική αλήθεια έχει ήδη αναζητηθεί βάσει διαχρονικών αξιών και επίπονης έρευνας γενεών υπεύθυνων μελετητών των ιστορικού παρελθόντος, οπλισμένων με δημιουργική φαντασία και συνθετική ικανότητα, αδιάφορων για τους εκάστοτε μοιραία θνησιγενείς συρμούς».
***
… του Μιχάλη Ιγνατίου, από τους πιο έγκυρους δημοσιογράφους και έλληνες ανταποκριτές στην Ουάσινγκτον, που τα αποκλειστικά του ρεπορτάζ είναι στοίβες…
ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΣΤΟ ΨΙΛΟ…
«Μετά το περιστατικό αυτό (δηλώσεις του τούρκου αντιπροέδρου Μπ. Αρίντς, ότι οι Έλληνες «θα ανοίξουν μαντίλι και θα ζητιανεύουν»), όπως και τα άλλα που προηγήθηκαν στο Καστελλόριζο, θα περίμενε κανείς ότι η Αθήνα θα ξυπνούσε από το απατηλό όνειρο και θα αντιλαμβανόταν ότι η επίσημη Τουρκία έχει πάρει στο ψιλό την ελληνική πολιτική ηγεσία. Τι άλλο θα πρέπει να κάνουν ή να δηλώσουν για να καταλάβει ο πρωθυπουργός ότι η πορεία επίλυσης των ελληνοτουρκικών προβλημάτων ξεκινά μόνο από την Αθήνα και καταλήγει σε αδιέξοδο; Πότε θα αντιληφθεί πως ο φίλος του στην Άγκυρα τον βλέπει ως τον ζητιάνο της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής; Πότε θα καταλάβει ότι ο ελληνικός λαός δεν συμφωνεί με τη θέση του στα Ελληνοτουρκικά και ότι η συνεχής υποχωρητικότητά του τρέφει την τουρκική επιθετικότητα; Ο τρόπος αντιμετώπισης της Ελλάδας από την Τουρκία και η συχνή και μόνιμη χλιαρή αντίδραση της Αθήνας προκαλούν ηττοπάθεια στον ελληνικό λαό. Εκτός εάν είναι μέρος γενικότερου σχεδίου να νιώθει ο λαός πως η Ελλάδα είναι αδύναμη οικονομικά και στρατιωτικά. Έτσι επιβάλλονται πιο εύκολα μεσοβέζικες λύσεις».