ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Ή ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ;

Και είχε δίκιο σ’ αυτά που έλεγε στη συνέντευξή του ο Μίκης Θεοδωράκης, που προέρχονταν από την αναμφισβήτητη αγάπη του για τον λαό και για την Ελλάδα. Δεν θα επαναλάβουμε τα όσα έθιξε, γιατί είναι πλέον γνωστά στο πανελλήνιο. Απλώς θα θέλαμε σήμερα να τονίσουμε ότι τα όσα ελέχθησαν στη συνέντευξη αυτή δεν ισχύουν μόνο για την Ελλάδα. Είναι γενικευμένες αμαρτίες και απάτες σε παγκόσμια κλίμακα.

H διαφορά μας όμως είναι ότι στις περισσότερες χώρες της Δύσης υπάρχει έγκλημα και τιμωρία. Ενώ εδώ υπάρχει έγκλημα και ασυδοσία. Δεν υπάρχει Δικαιοσύνη στην Ελλάδα, ούτε νόμοι που να εφαρμόζονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Εδώ υπάρχουν βουλευτές καθεύδοντες, που αγωνίζονται για το κομματικό συμφέρον και για το ατομικό τους βόλεμα. Γι’ αυτό καταλήξαμε στο Μνημόνιο και στην εκποίηση των εθνικών μας θεμάτων. Την όλη εικόνα της κατάντιας της Ελλάδος την έδωσε ζωντανή και ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης, όταν προ ημερών δήλωσε ότι η Ελλάδα περιφέρει τον δίσκο της ζητιανιάς. Η Βουλή των Ελλήνων είναι ένα πρυτανείο στο οποίο σιτίζονται μερικοί ανεπάγγελτοι Έλληνες, οι οποίοι βολεύονται με τις παχυλές απολαβές που τους προσφέρει το αξίωμά τους, έχουν δηλαδή καταστεί βολευόμενοι και όχι βουλευόμενοι.

Πράξεις που συνιστούν απαράδεκτη συμπεριφορά της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Βουλής είναι:

Η παράδοση αμαχητί στην «τρόικα» και στις ορέξεις των διεθνών κερδοσκοπικών κεφαλαίων, με βασικά σφάλματα που διέπραξε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Η απόφαση να παραδοθούμε στην «τρόικα» και στις «σωτήριες» συνταγές του ΔΝΤ φαίνεται ότι είχε προκαθοριστεί από ξένα κέντρα αποφάσεων, πριν ακόμη αναλάβει την εξουσία ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος τελικά υπέκυψε στις πιέσεις, χωρίς να είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι μεσολάβησε και η ελληνική κυβέρνηση παραδόθηκε αμαχητί στους γύπες των αγορών. Η αποδοχή των συνταγών του ΔΝΤ έχει καταδικάσει την ελληνική οικονομία και κατ’ επέκταση τον ελληνικό λαό σε μια ανελέητη και αέναη λιτότητα, με τη συγκατάθεση της Βουλής!

Η κυβέρνηση και ειδικά το δίδυμο Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου ισχυρίζονται ότι μείωσαν το έλλειμμα του προϋπολογισμού. Αυτό είναι ψέμα, ένα από τα πολλά που μας έχουν συνηθίσει. Το 2010, παρά το κλάδεμα των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων και των συντάξεων, οι πρωτογενείς δαπάνες παρουσίασαν αύξηση 5,2%. Ξέρετε πού πήγαν όλα αυτά τα κονδύλια που εξοικονομήθηκαν από το κούρεμα των μισθών και των συντάξεων; Δαπανήθηκαν σε ταξίδια και σε αμοιβές της στρατιάς των συμβούλων που χρησιμοποιεί η πολυπληθής κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Έχετε αναλογιστεί ποτέ πόσο έχει επιβαρυνθεί ο προϋπολογισμός από την ύπαρξη σε κάθε υπουργείο, υπουργού, αναπληρωτή υπουργού, δύο ή τριών υφυπουργών και άλλων τόσων γενικών γραμματέων με την κουστωδία του ο καθένας; Να πού πάνε τα χρήματα της υποκλοπής των μισθών και των συντάξεων. Πού είναι η αντίδραση της Βουλής;

Η ατιμωρησία της κλεψιάς συνιστά όχι απλώς απαράδεκτη συμπεριφορά, αλλά και πρόκληση στο περί δικαίου αίσθημα. Επειδή ακόμα δεν είναι αργά, φρονούμε ότι η Βουλή μπορεί να διορθώσει αυτήν την κατάσταση και να σταματήσει επιτέλους το συνεχές κουκούλωμα των καταχραστών του δημοσίου χρήματος, που το συναντάμε σε όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Η κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας αποτελεί όχι μόνο απαράδεκτη αλλά και αντιλαϊκή συμπεριφορά, που υποβαθμίζει σοβαρά το βιοτικό επίπεδο των οικονομικά αδύναμων πολιτών. Είναι συμπεριφορά την οποία συναντάμε μόνο σε κυβερνήσεις που χαρακτηρίζονται από μια υπερβάλλουσα αναλγησία απέναντι στις ανάγκες των λαών. Εμείς διαθέτουμε υπουργείο Εργασίας το οποίο ο κ. Παπανδρέου μετονόμασε σε υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αντί να το ονομάσει υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Αναλγησίας. Γιατί η πολιτική που ακολουθείται σήμερα είναι ένα τρανό δείγμα κυβερνητικής-κρατικής αναλγησίας. Ενώ χαράσσονται οι γραμμές αυτές, ανακοινώθηκε μερική αναστολή λειτουργίας δύο μεγάλων νοσοκομείων, του Αιγινήτειου και του Αρεταίειου. Τώρα μάλιστα με την εφαρμογή του «Καλλικράτη» και στο ΕΣΥ, άραγε πόσα περιφερειακά νοσοκομεία θα κλείσουν; Και ενώ το κράτος φουσκώνει από συμβούλους, όπως έγινε προ ημερών με την πρόσληψη συμβούλων αποκρατικοποίησης, ξεφουσκώνει σε τομείς που αφορούν την παροχή υπηρεσιών στους πολίτες. Όπως θα το βιώσουμε πολύ σύντομα με το πρόγραμμα της τάχα εξυγίανσης και αποκρατικοποίησης των ΔΕΚΟ.

Για να ολοκληρώσουμε την απαράδεκτη συμπεριφορά της εξουσίας, ας θυμηθούμε την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων και την παράδοση των εργαζομένων στην αδηφάγο εργοδοσία, την καταλήστευση των καταναλωτών με την ανοχή της κυβέρνησης απέναντι στη συμπεριφορά των κερδοσκόπων, και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, αντί πινακίου φακής, για την ικανοποίηση των αιτημάτων των πιστωτών της χώρας μας. Οι οποίοι αμφιβάλλουμε αν θα μπορέσουν να ικανοποιηθούν πλήρως.

Αυτές οι απαράδεκτες συμπεριφορές από το σημερινό εξουσιαστικό κατεστημένο (κυβέρνηση και κυβερνητική πλειοψηφία της Βουλής) αναφέρονται αποκλειστικά και μόνο στην κοινωνική και οικονομική πολιτική που πειθήνια εφαρμόζει η κυβέρνηση. Υπάρχουν όμως και απαράδεκτες συμπεριφορές στον τομέα της προάσπισης των εθνικών μας θεμάτων. Στα εθνικά μας θέματα δυστυχώς η κυβέρνηση εφαρμόζει «την πολιτική των εκπτώσεων». Ή κάνει ότι δεν καταλαβαίνει, ή αντιδρά κατά τρόπο χλιαρό και υποβαθμίζει τα γεγονότα, κάτι που αποθρασύνει όσες χώρες επιδιώκουν τη συρρίκνωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Ως παράδειγμα αναφέρουμε την πρόσφατη δήλωση του τούρκου αντιπροέδρου για τη «ζητιανιά» της Ελλάδος στις διεθνείς αγορές, και την ανούσια απάντηση του έλληνα κυβερνητικού εκπροσώπου. Αναφέρουμε επίσης τους εναγκαλισμούς του πρωθυπουργού και του υπουργού των Εξωτερικών με τους τούρκους ομολόγους τους, την ώρα που οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κατά θάλασσα και αέρα παραβιάζουν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Για τον λόγο αυτό η χώρα μας έχει καταντήσει περίγελως όλων των άλλων χωρών. Και αναφέρεται πάντα σαν παράδειγμα για αποφυγή.

Και έφτασε η κυβέρνηση με το Μνημόνιο, να παραχωρεί δικαιώματα κατάσχεσης οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου του Δημοσίου από τους πιστωτές μας, στην περίπτωση που θα υπάρξει αδυναμία εξόφλησης του δημοσίου χρέους. Η ελληνική υποχώρηση στις τουρκικές προκλήσεις είναι φαινόμενο πρωτοφανές για κυρίαρχο κράτος. Αλλά και η συμμαχία με το Ισραήλ και η προσπάθεια να σπάσει η απομόνωση του κράτους αυτού, που αποτελεί πράκτορα των αμερικανικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή, δείχνει ότι η πολιτική μας στις διεθνείς σχέσεις καθορίζεται ή επηρεάζεται από άλλα κέντρα αποφάσεων. Η μεγάλη αδυναμία της σημερινής Ελλάδας αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν τολμά να καθορίσει τις ζώνες οικονομικής εκμετάλλευσης στις ελληνικές θάλασσες, τις περίφημες ΑΟΖ. Παρά το γεγονός ότι η σημερινή συγκυρία είναι ευνοϊκή για τον καθορισμό των ζωνών αυτών. Γιατί αδρανεί η Ελλάδα να καθορίσει τα όρια των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στις θάλασσες που περιβάλλουν τη χώρα μας; Γιατί το υπουργείο Εξωτερικών δεν ανακοινώνει τους λόγους, για να πειστούμε όλοι ότι υπάρχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα για τη διευθέτηση του θέματος αυτού;

Αλλά και στο τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, που έχει λάβει γιγαντιαίες διαστάσεις και απειλεί την καθαρότητα του ελληνικού στοιχείου μέσα στη χώρα μας, η ελληνική κυβέρνηση, και η σημερινή και η προηγούμενη, δείχνει τρομερή αδυναμία. Την πάσα ελπίδα της στο ζήτημα αυτό την έχει εναποθέσει στην όποια μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ. Η οποία δεν ενδιαφέρεται φυσικά για να προστατεύσει αποτελεσματικά την Ελλάδα. Ενώ η Γαλλία του Σαρκοζί και η Ιταλία του Μπερλουσκόνι έχουν πάρει στα χέρια τους την αντιμετώπιση του θέματος αυτού. Εάν το πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί σοβαρά, η Ελλάδα θα κινδυνεύσει να μετατραπεί σε χώρα έντονης εγκληματικότητας μ’ έναν πληθυσμό ανάμεικτο από διάφορες χώρες, δηλαδή μια χώρα που θα θυμίζει τον πύργο της Βαβέλ.

Αφού καταντήσαμε οι μετανάστες να πυροβολούν μέσα σε λεωφορείο τον ελεγκτή των εισιτηρίων, φανταστείτε σε ποιο κατάντημα έφτασε η προστασία του φιλήσυχου έλληνα πολίτη και του έλληνα εργαζόμενου που θέλει ευσυνείδητα να κάνει τη δουλειά του. Γιατί οι τάχα προοδευτικοί της ευρύτερης Αριστεράς δεν βγαίνουν δημόσια να ζητήσουν συγγνώμη για την κάλυψη που παρέχουν σ’ αυτά τα εγκληματικά στοιχεία, ή, αν συμφωνούν με τη συμπεριφορά αυτή, να μας εξηγήσουν τους λόγους που συμφωνούν.

Ο κατήφορος που έχει πάρει η χώρα μας δεν περιορίζεται δυστυχώς στα θέματα της οικονομίας και του Μνημονίου. Έχει επεκταθεί και στα εθνικά θέματα, και ειδικά σε θέματα κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Και αυτά είναι τα αποτελέσματα μιας μειοδοσίας σε βασικούς τομείς, που αποτελούν στηρίγματα της αυτοτέλειας ενός κράτους. Εάν συνεχιστεί αυτός ο κατήφορος, γρήγορα θα αντιμετωπίσουμε καταστάσεις μη αναστρέψιμες. Επιτέλους ας ξυπνήσει αυτή η Βουλή και ας πάψει να ρίχνει βολές εναντίον του λαού.