Οι βασανιστές της «ΕΛΛΗΣ» αποθρασύνονται…
«Χωρίς αισχύνη, χωρίς αιδώ», σαράντα τρία χρόνια μετά τα ανήκουστα βασανιστήρια που υπέστησαν οι υπαξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού, μέλη της αντιστασιακής οργάνωσης Δημοκρατική Άμυνα, καταχωρίζεται στο περιοδικό «Θαλασσινοί Απόηχοι», όργανο της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού, επιστολή του γνωστού και καταδικασμένου για τη δράση του ως βασανιστή της «Έλλης» την περίοδο της χούντας, Ν. Δ. Κιοσσέ, αξιωματικού την ίδια περίοδο του Πολεμικού Ναυτικού, με την οποία η αντιδικτατορική οργάνωση Δημοκρατική Άμυνα χαρακτηρίζεται «εγκληματική οργάνωση» και, κατ’ επέκτασιν, του ιδίου χαρακτηρισμού τυγχάνουν και οι υπαξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού που υπήρξαν μέλη της Δημοκρατικής Άμυνας!
Ο βασανιστής Ν. Δ. Κιοσσές διαστρεβλώνει την ιστορική αλήθεια όχι μόνο στην περί ου ο λόγος επιστολή, αλλά εμμένει, εν έτει 2011, να χαρακτηρίζει τους βασανισθέντες από τα ίδια του τα χέρια στα κάτεργα της παροπλισμένης «Έλλης», αντιδικτατορικούς αγωνιστές, αξιωματικούς του ΠΝ, το λιγότερο «ανθέλληνες»!
Και το σπουδαιότερο: Το περιοδικό, το οποίο διευθύνεται από συγγενικό πρόσωπο του κ. Κιοσσέ, επιβάλλει λογοκρισία και στερεί τον λόγο από ένα εκ των θυμάτων του τελευταίου, τον αξιωματικό ε.α. Ανδρέα Πολίτη, βασανισθέντα στο κολαστήριο της «Έλλης» και παραμείναντα στις φυλακές της χούντας επί εξαετία.
Οι «Θαλασσινοί Απόηχοι» αρνήθηκαν να δημοσιεύσουν, ως επιβάλλει η στοιχειώδης δημοκρατική τάξη, την επιστολή του κ. Πολίτη, η οποία έχει ως ακολούθως:
«Στα τεύχη του περιοδικού 98 και 99 με τίτλο ”Το κίνημα των Υπαξιωματικών της Δημοκρατικής Άμυνας”, καθώς και στο τεύχος 100 με τίτλο ”Ιστορική Αποκατάσταση”, δημοσιεύονται γεγονότα και απόψεις που με αφορούν προσωπικά. Θα παρακαλέσω να δημοσιεύσετε και τη δική μου απάντηση-άποψη επί των δημοσιευμάτων αυτών.
Σχετικά με το δημοσίευμα στα τεύχη 98 και 99 θα ήθελα να κάνω τις παρακάτω επισημάνσεις.
1. Κατ’ αρχάς θέλω να ευχαριστήσω τον συγγραφέα του δημοσιεύματος, αντιναύαρχο ε.α. κ. Παλούμπη για την πρωτοβουλία του και την εκτενή αναφορά στην υπόθεση της κίνησης των υπαξιωματικών του Ναυτικού κατά του χουντικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τη συντακτική επιτροπή του περιοδικού που φιλοξένησε και πρόβαλε το δημοσίευμα.
2. Η κίνηση αυτή των υπαξιωματικών οργανώθηκε και λειτούργησε πάντα μέσα στα πλαίσια της αντιστασιακής οργάνωσης Δημοκρατική Άμυνα (ΔΑ). Σε ό,τι αφορά τον χαρακτηρισμό της υπόθεσης ως ”Κίνημα των Υπαξιωματικών της ΔΑ”, νομίζω ότι είναι υπερβολή. Η ένταξη των υπαξιωματικών στην οργάνωση ήταν περιορισμένη, άλλωστε λόγω των αντικειμενικών συνθηκών της εποχής ήταν αδύνατο να είναι μαζική και να αποκτήσει κινηματικό χαρακτήρα.
3. Τα περί ”τραυματισμών ανύποπτων διερχομένων πολιτών” από τις βόμβες που τοποθετούσαν μέλη της ΔΑ δεν αληθεύουν.
4. Οι συλλήψεις των υπαξιωματικών δεν άρχισαν την 1.2.68, αλλά την 23.1.68.
5. Τέλος θέλω να επισημάνω την παράλειψη αναφοράς στα ονόματα των βασανιστών της ”Έλλης”.
Επειδή ο αναγνώστης μπορεί να θεωρήσει ότι τα αναφερόμενα στο δημοσίευμα βασανιστήρια τα έκαναν μόνο οι αξιωματικοί της Ασφάλειας Αθηνών Μάλλιος και Μπάμπαλης, καθώς και ο γνωστός βασανιστής της ΕΣΑ Θεοφιλογιαννάκος, θέλω να σημειώσω ότι οι παραπάνω ήσαν επισκέπτες στην ”Έλλη”. Την ευθύνη για ό,τι γινόταν επί σχεδόν δύο μήνες στο παροπλισμένο ”Έλλη” την είχε το Ναυτικό.
Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 1968 με απόφαση του ΓΕΝ συστάθηκε τριμελής ανακριτική επιτροπή, αποτελούμενη από τους Α. Ευαγγελόπουλο (πλοίαρχο), Θρ. Καμαρινέα (πλωτάρχη) και Ν. Κιοσσέ (υποπλοίαρχο).
Οι φυσικοί βασανιστές ήσαν ο Ν. Κιοσσές και οι υπαξιωματικοί της ΜΥΚ Νικηφόρος Ντάκουλας, Εμ. Σωμαρίπας και Ν. Τσιπουρίδης. Οι βασανισμοί κάποιες φορές επραγματοποιούντο παρουσία του Ευαγγελόπουλου και του Καμαρινέα. Μια δυο φορές δε παρουσία του πλωτάρχη Χρ. Τραγέα.
Όσον αφορά την ”Ιστορική Αποκατάσταση” που επιχειρεί να κάνει ο Ν. Κιοσσές με το δημοσίευμά του στο τεύχος 100 του περιοδικού, είναι γεμάτη από ψεύδη και συκοφαντίες. Με τη φρασεολογία του αναπολεί τη χουντική εποχή και ζητά ακόμη και σήμερα δήλωση πολιτικών φρονημάτων.
Εν πάση περιπτώσει, για την ταμπακέρα (τα βασανιστήρια) δεν λέει τίποτε. Μιλούν όμως η υπ’ αριθμ. 476/1975 απόφαση του Διαρκούς Ναυτοδικείου Πειραιώς και η 101/1076 απόφαση του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου, με τις οποίες καταδικάστηκε ως βασανιστής».