Και μετά τις εκλογές τι;
Πάμε λοιπόν για εκλογές. Στις 12 Μαΐου θα συγκληθεί η Γενική Συνέλευση και οι αρχαιρεσίες, μαζί με την ΠΟΕΣΥ και τον ΕΔΟΕΑΠ, θα διεξαχθούν στις 25 και 26 Μαΐου.
Με τα ίδια πρόσωπα και το ίδιο εκλογικό σύστημα, οι περισσότεροι συνάδελφοι είναι βέβαιοι ότι θα οδηγηθούμε και πάλι σε ακυβερνησία. Ό,τι μας χρειάζεται αυτήν τη στιγμή, με τους 1.000 ανέργους, τα μπλοκάκια και τους πάσης φύσεως εκβιασμούς της ασύδοτης εργοδοσίας.
Μια χαρακτηριστική περίπτωση: Αρχισυντάκτρια γνωστού ομίλου απολύθηκε γιατί δεν δέχθηκε να ανακοινώσει η ίδια την απόλυση σε δύο συναδέλφους της. Το γιατί επέμενε η επιχείρηση να υποστεί η καλή συνάδελφος αυτήν τη δοκιμασία της ανακοίνωσης της αποπομπής των συνεργατών σε προσωπικό επίπεδο είναι ένα από τα ανεξήγητα παιχνίδια που κάποιοι παίζουν εις βάρος των δημοσιογράφων.
Σε ερώτηση της Β΄ αντιπροέδρου της
ΕΣΗΕΑ εάν ο πρόεδρος θα είναι και πάλι υποψήφιος, ο Π. Σόμπολος σε ένα τελευταίο συμβούλιο αρνήθηκε να απαντήσει. Φήμες θέλουν την Έννυ Μαγιάση να προχωρεί στη διεκδίκηση της προεδρίας, την οποία ίσως συνδέει με τις τελικές αποφάσεις του νυν προέδρου.
Ως προς τον ΕΔΟΕΑΠ, αρκετοί συνάδελφοι διαμαρτύρονται επειδή το Ταμείο, μέσω του αρμόδιου υπουργείου, έστειλε στο ΔΝΤ οικονομικά στοιχεία και αναλογιστικά δεδομένα χωρίς να έχει τέτοια υποχρέωση, αφού είναι αυτοδιαχειριζόμενο. Η πρόεδρος του ΕΔΟΕΑΠ αλλά και η Νομική Υπηρεσία υποστηρίζουν ότι ήμασταν υποχρεωμένοι να στείλουμε τα στοιχεία, γιατί διαφορετικά θα επενέβαινε αυτεπαγγέλτως το υπουργείο, αλλά το θέμα είναι αν είχαμε περιθώρια αντίστασης και πώς τα αξιοποιήσαμε.
Πέρα από τους ορατούς κινδύνους που μας απειλούν, έχουμε τώρα και τα αστραπόβροντα των δηλώσεων μέσα και έξω από τη Βουλή για ναυαγοσωστικά σχέδια που απειλούν τα αποθεματικά των Ταμείων, και βεβαίως και τα δικά μας. Κανείς φυσικά δεν μιλάει για τα ελληνικά αποθεματικά σε ελβετικές τράπεζες, λες και πλένονται με υγρό που τα κάνει αόρατα.
Αντιρρήσεις υπάρχουν και για την αξιοποίηση του παλιού κτιρίου, που θα μας στοιχίσει κάπου 1.600.000 ευρώ. Με τόσα λεφτά θα μπορούσαμε να αγοράσουμε δύο καινούργια κτίρια, λένε. Εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα, χρειάζεται να γίνει κάτι και με το παλιό κτίριο, αρκεί -σε συνδυασμό με την ανανέωση των υπηρεσιών στο καινούργιο- να διασφαλίσουμε κάποια έσοδα
Αγωνίστρια 8 ετών
Στη «Χρυσή Τομή» της Κερατέας γιορτάσαμε –παρʼ όλα αυτά– την ημέρα της ποίησης. Υψώνοντας το μικρό της ανάστημα μπροστά στο μικρόφωνο η Νίνα Κοτρούτσου, μαθητριούλα της Γ΄ Δημοτικού, απήγγειλε γραμμένο από τα χεράκια της το πιστεύω της με τίτλο:
«Δεν θα περάσουν»: Είμαι ποιήτρια μικρή / γράφω για τον αγώνα / για ποίηση καθημερινή / διψάω για ζωή / Εμείς που είμαστε παιδιά / τρεις μήνες στα οδοφράγματα / σας λέμε δύο πράγματα / Είμαστε ελπίδα στη ζωή / μα ήρθαν μερικοί / τα όνειρά μας να γκρεμίσουν / σε σκοτεινές στιγμές / Με αφοβία στην καρδιά / λέμε ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.
Σοφία Μαλτέζου