Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο
1Η υποβάθμιση της Ελλάδας, καθώς και της Πορτογαλίας, από τις εταιρείες αξιολόγησης των οικονομιών, έφερε αναστάτωση όχι μόνο στις δύο αυτές χώρες, αλλά και σε ολόκληρη την ΕΕ. Δεν ήταν μόνο ο έλληνας πρωθυπουργός που αντέδρασε και χαρακτήρισε εντελώς αδικαιολόγητη την υποβάθμιση καθόσον αφορά την οικονομία της χώρας μας. Η ΕΕ αντέδρασε με δήλωση του αρμόδιου για τα δημοσιονομικά θέματα Επιτρόπου Όλι Ρεν, ο οποίος ξεκάθαρα είπε ότι δεν συμμεριζόμαστε την αξιολόγηση την οποία κάνουν αυτές οι εταιρείες. Και υπενθύμισε ότι ανά τρίμηνο η ΕΕ, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ, αξιολογούν την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας με αντικειμενικότητα. Επίσης το ΔΝΤ, έπειτα από μελέτη των τελευταίων αξιολογήσεων των χωρών της νότιας ζώνης του ευρώ, ανακοίνωσε ότι οι αξιολογήσεις στοχεύουν στην αποσταθεροποίηση της Ευρωζώνης και του ευρώ. Και αφού έτσι έχουν τα πράγματα και όλοι αναγνωρίζουν την απάτη που περιέχουν αυτές οι αξιολογήσεις, που πληρώνονται από τους κερδοσκόπους που στοιχηματίζουν υπέρ της χρεοκοπίας των οικονομιών, γιατί άραγε ανέχονται ακόμη τη δραστηριότητά τους, και δεν προχωρούν στην ίδρυση μιας κοινοτικής εταιρείας αξιολόγησης; Μπορούν άραγε οι όποιοι προστάτες αυτών των εταιρειών να δώσουν μια πειστική απάντηση;
2Από πολλές πηγές διασταυρώνεται η πληροφορία ότι στη μείωση του επιτοκίου για το δάνειο που έλαβε η Ελλάδα από την «τρόικα» (των 110 δισ. ευρώ) αποφασιστική παρέμβαση έγινε από τις ΗΠΑ στους ιθύνοντες της Ευρωζώνης, ώστε να μπορέσει η Ελλάδα να ελαφρώσει καθόσον αφορά τις δανειακές της υποχρεώσεις. Ειδικά ο υπουργός των Οικονομικών των ΗΠΑ έκανε παρέμβαση στην κυβέρνηση της Γερμανίας και κατάφερε να πείσει την καγκελάριο Μέρκελ ότι το ελληνικό πρόβλημα τείνει να καταστεί παγκόσμιο, δεδομένης της υπερχρέωσης των περισσοτέρων κρατών της Δύσης. Και γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα γενικότερο πρόβλημα. Και το επιχείρημα που έπιασε τόπο ήταν ότι στο σύνολό της η δυτική οικονομία θα πληρώσει λιγότερα για τη διάσωση της Ελλάδος απ’ ότι εάν η Ελλάδα χρεοκοπήσει. Γι’ αυτό και ο υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, μετά τη Σύνοδο Κορυφής της 24/25 Μαρτίου, δήλωσε ότι «δεν θα αφήσουμε την Ελλάδα να πέσει στην άβυσσο. Μας στοιχίζει φθηνότερα να τη βοηθήσουμε, παρά να την αφήσουμε να χρεοκοπήσει». Εδώ φαίνεται καθαρά ότι καθόσον αφορά τη συμπεριφορά των ΗΠΑ και της ΕΕ δεν έπαιξε ρόλο η αρχή της αλληλεγγύης, αλλά το κόστος της διάσωσης ή της χρεοκοπίας. Εάν λοιπόν οι ενώσεις κρατών στηρίζονται σ’ αυτές τις βάσεις του ιδίου συμφέροντος, γρήγορα αυτές οι ενώσεις θα διαλυθούν, καθώς δεν υπάρχει ο συνδετικός κρίκος της αλληλεγγύης και της κοινής ταυτότητας. Γι’ αυτόν τον λόγο θα αργήσει ακόμα πολλά χρόνια να αποκτήσει η ΕΕ ή έστω η Ευρωζώνη τη συνεκτικότητα εκείνη που αποτελεί τον πυρήνα μιας πολιτικής και οικονομικής ολοκλήρωσης.
3Όλοι οι παράγοντες που ασχολούνται με τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία, ντόπιοι και ξένοι, πολιτικοί, οικονομικοί και αναλυτές, συμφωνούν ότι το ελληνικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό (κυρίως των τραπεζών), θα είναι πολύ δύσκολα διαχειρίσιμο από το β’ εξάμηνο του 2012 και μετά. Για το δημόσιο χρέος έχουν γραφτεί πολλά και είναι ενήμεροι πλέον οι αναγνώστες. Για το ιδιωτικό χρέος έχουμε να παρατηρήσουμε ότι σύμφωνα με τους υπολογισμούς μέχρι το 2015 το συνολικό ομολογιακό χρέος των ελληνικών τραπεζών θα υπερβεί τα 180 δισ. ευρώ, και εάν οι αποσβέσεις επισφαλών απαιτήσεων, δηλαδή τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των ιδιωτών, αυξηθούν, μπορεί το χρέος αυτό των τραπεζών να διογκωθεί υπέρμετρα. Σημειώνουμε ότι μόνον στην ΕΚΤ οι ελληνικές τράπεζες χρωστάνε 96 δισ. ευρώ. Και η Τράπεζα της Ελλάδος άρχισε να ανησυχεί για την αύξηση αυτών των τραπεζικών υποχρεώσεων προς την ΕΚΤ και προς τους άλλους ιδιώτες επενδυτές. Και έθεσε σαν άμεση προτεραιότητά της την εξασφάλιση ομαλής ρευστότητας για να μην επέλθει ασφυξία στην αγορά. Ας ευχηθούμε να πετύχει η προσπάθεια αυτή της διοίκησης της Τράπεζας της Ελλάδος.