Μικρά & ενοχλητικά

Εκατό σελίδες έδωσε στη δημοσιότητα με τα πεπραγμένα των τελευταίων τριών ετών ο κ. Ζαμπέλης, όμως ξέχασε πολλά. Στο πολυσέλιδο υπόμνημά του αμέλησε να αναφερθεί στις περίεργες συνθήκες πώλησης των οικοπέδων στη Βουλιαγμένη. Το μόνο που είπε είναι πως πωλήθηκαν πάνω από την αντικειμενική τους αξία… Επίσης δεν ανέφερε τα συγκεκριμένα πρόσωπα που υπάρχουν στους κόλπους της Αρχιεπισκοπής και θέλουν «μια Εκκλησία βουβή, άβουλη και έρμαιο της κρατικής εξουσίας». Ποιοι παρασύρουν τον Αρχιεπίσκοπο –που τόσο αγαπάτε, όπως λέτε– σε μια πολιτική συμβιβασμών με την κυβέρνηση και δεν τους κατονομάζετε έναν προς έναν, κύριε Ζαμπέλη;

Μαζί του ο Ζακύνθου
Στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου τάχθηκε ο Μητροπολίτης Ζακύνθου στην υπόθεση της αλλαγής φρουράς στην ΕΚΥΟ. Για τον Α. Ζαμπέλη ούτως ή άλλως δεν… χρωστούσε και καλό λόγο εξαιτίας της παλιάς τους διαμάχης για μερικά τιμολόγια (που ήταν η αρχή του τέλους και για την καριέρα του οικονομολόγου στην Εκκλησία). Αλλά και για τον Ιωαννίνων ο Ζακύνθου είπε πως δεν θα πρέπει να αισθάνεται πικρία για τον Αρχιεπίσκοπο, αφού του ανανέωσε τη θητεία του στην ΕΚΥΟ παρά την ηλικία του, τα προβλήματα υγείας του και τις μεγάλες ευθύνες που έχει η Μητρόπολή του, και «κακώς τα έχει σπάσει»… Ο Ζακύνθου έστειλε και μήνυμα… συνέπειας στους άλλους γηραιούς ιεράρχες, λέγοντας πως την 1η Σεπτεμβρίου θα υποβάλει την παραίτησή του από τη Μητρόπολη, συμπληρώνοντας τα 72 χρόνια, όπως έχει ανακοινώσει εδώ και καιρό. Ο Ζακύνθου ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για πολλούς ακόμη που έχουν ξεπεράσει κατά πολύ όχι μόνο τα 72, αλλά πολλά παραπάνω!

Γιατί αργούν;
Η Ιερά Σύνοδος δεν φημίζεται για τα ανακλαστικά της, μήπως όμως έχει αργήσει δραματικά να πάρει μια οριστική θέση για την κάρτα του πολίτη; Ο Ραγκούσης προχωρεί και ο κόσμος… απορεί και δεν ξέρει τι να κάνει, άγιοι!

Η Ιταλία έδειξε
τον δρόμο
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι είναι αποδεκτή η παρουσία των σταυρών στις σχολικές αίθουσες μετά τον πολυετή αγώνα και τις ενστάσεις που είχε κάνει η Ιταλία. Τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, λέει η απόφαση του ΕΔΑΔ, έχουν την υποχρέωση να σέβονται στην εκπαιδευτική διαδικασία τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες δεν αντιστρατεύεται το δικαίωμα των γονέων να ανατρέφουν τα παιδιά τους ανάλογα με τις δικές τους θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις. Το Δικαστήριο δεν αποδέχθηκε ότι η παρουσία του σταυρού ή άλλων θρησκευτικών συμβόλων στις σχολικές αίθουσες συνιστά επιρροή στους μαθητές, αφήνοντας στα κράτη-μέλη το δικαίωμα να αποφασίζουν για την τοποθέτηση θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία, υπογραμμίζοντας πως «αυτό δεν αποτελεί έναν τρόπο κατήχησης». Ευτυχώς που στον αγώνα η Ιταλία «καθάρισε» για όλες τις χριστιανικές χώρες που είχαν ανάλογες ευαισθησίες. Γιατί αν το άφηναν στους Έλληνες, τώρα θα είχαμε κορνιζάρει στα σχολεία τον… Κεμάλ, ως ένδειξη φιλίας με τους γείτονες, που λένε και στο ΥΠΕΞ…