Κυβέρνηση ανερμάτιστη και ανίκανη, μας παρασύρει ολοταχώς στον όλεθρο

Πρόκειται για ανθρώπους που αδιαφορούν πλήρως ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΗΣ. Για ανθρώπους μωροφιλόδοξους και μετρίων ικανοτήτων, έτοιμους να επιβάλουν νέα ΕΠΑΧΘΗ ΜΕΤΡΑ ως εθελόδουλοι εκτελεστές των ΑΔΙΕΞΟΔΩΝ επιταγών των… σωτήρων της «τρόικας». Το αστείο και συνάμα θλιβερό είναι ότι, μετά τα αρνητικώς μεσοβέζικα αποτελέσματα της εαρινής Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξακολουθούν να διατυμπανίζουν προπαγανδιστικά τις… επιτυχίες των προσπαθειών τους!

Σημειώνω το ουρανόμηκες ΨΕΥΔΟΣ του καθʼ ύλην αρμόδιου υπουργού Οικονομικών –και φαιδρεπίφαιδρου ως ατόμου– κ. Παπακωνσταντίνου ότι, σε αντίθεση με τις απαισιόδοξες προβλέψεις, «η ανάκαμψη έχει αρχίσει»! (Την επομένη ήρθε η απάντηση από τον συνάδελφό του κ. Λοβέρδο και τον χτύπησε κατακέφαλα: Η κυβέρνηση «δεν λέει όλη την αλήθεια». Προσθέτω ότι ο οποιοσδήποτε από τα εκατομμύρια των πληττόμενων Ελλήνων θα διόρθωνε αυτήν τη ρήση του κ. Λοβέρδου λέγοντας: «Η κυβέρνηση δεν λέει ΟΥΤΕ ΤΗ ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ».) Ας μην ξεχνάμε, βεβαίως βεβαίως, ότι πρώτος μετά τα αποτελέσματα της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής είχε λαλήσει έμπλεος χαράς ο Παπανδρέου ο τρίτος. Ο οποίος ισχυρίστηκε ότι δήθεν έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για έξοδο της χώρας από τη στενωπό! (Πάντως η «στενωπός» είναι ωραία λέξη και όταν την ακούει κανείς δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει αμέσως ότι σημαίνει σοκάκι και ότι θα το περάσουν εκείνοι που δεν έχουν ανάγκη να το περάσουν… Οι άλλοι, οι πολλοί, θα έχουν να αντιμετωπίσουν την… αειφόρο ΥΦΕΣΗ, δηλαδή την έξαρση μιας ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ που δεν θα έχει τέλος.)

Οι… αψεγάδιαστοι υπουργοί μας αλληλοϋποβλέπονται όμως και αλληλοσπαράσσονται ΚΑΙ σε σχέση με την εξωτερική πολιτική της χώρας. Όσα είπε, επί παραδείγματι, την Τρίτη στη Βουλή ο υπουργός Άμυνας κ. Βενιζέλος αποτελούν –θα το διατυπώσω με το ουσιαστικό που ταιριάζει γάντι!– ξεβράκωμα του… αρχιπατριώτη Δρούτσα, που παριστάνει τον υπουργό Εξωτερικών και ο οποίος εποίησε την νήσσαν διαθέτοντας τις πλάτες του αρχηγού του. Ενός αρχηγού, ο οποίος αδρανεί, σφυρίζοντας αδιάφορα, αναφορικά με το ΠΡΩΤΙΣΤΟ σήμερα θέμα της εξωτερικής μας πολιτικής: ΤΗΝ ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΑΟΖ). Μια δικαιωματική για μας ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ –την απαιτεί και ο Σαμαράς (όπως και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης) προσκρούοντας σε ώτα μη ακουόντων– η οποία συνεπάγεται μεσοπρόθεσμα ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΟΦΕΛΗ για την πατρίδα μας.

Πρόκειται για ένα ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ που εκχωρείται απερίσκεπτα ή μάλλον ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ στους Τούρκους, αντί να αξιοποιηθεί και να αποκαταστήσει επιτέλους αξιοποιούμενο το συστηματικά εκ μέρους μας υποσκαπτόμενο status quo στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Είναι τραγικά θρασύδειλο να προσφέρουμε στην αδηφάγα Τουρκία μη αμφισβητούμενα διεθνώς δικά μας δικαιώματα, πράξη, πλην του Μνημονίου, που θα κατοχυρώσει στον Γιωργάκη… υστεροφημία ακλόνητη αιώνων!

Η διττή ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ του ΠΑΣΟΚ σε διάστημα μόλις ενάμιση χρόνου, αφενός από σοσιαλιστικό σε ακρότατα νεοφιλελεύθερο και αφετέρου από πατριωτικό σε αντιπατριωτικό κόμμα –αυτό το δεύτερο είχε αρχίσει να συντελείται επί Σημίτη, αλλά με υπουργό Εξωτερικών τον ενδοτικότατο και τότε σημερινό πρωθυπουργό– δεν εκπλήσσει παρά μόνο τους αφελείς, διότι οι νουν έχοντες προέβλεπαν τις επερχόμενες θλιβερές εξελίξεις. Εκείνο που εκπλήσσει και εξοργίζει τα μέγιστα τους ακραιφνείς οπαδούς του ΠΑΣΟΚ είναι ότι τη διττή αυτή μετάλλαξη την ανέχθηκαν οι πλείστοι βουλευτές και τα πλείστα στελέχη του άλλοτε κόμματος των «μη προνομιούχων, με τιμητική εξαίρεση τους διαγραφέντες βουλευτές Β. Παπαχρήστου, Β. Οικονόμου, Γ. Δημαρά και την εξαίρετη και επαξίως εκλεγείσα Σοφία Σακοράφα. Σε αυτούς οφείλω να προσθέσω τη Βάσω Παπανδρέου, η οποία, εκτός από την αποκάλυψη της μετατροπής του Τ+3 σε Τ+10 που έκανε να θησαυρίσουν έλληνες και ξένοι αετονύχηδες υπαιτιότητι του… αθώου Προβόπουλου, έχει δηλώσει ότι «το Μνημόνιο δεν βγαίνει», καθώς και, με επίκαιρη αφορμή, τον Παντελή Οικονόμου, ο οποίος επισήμανε δημοσίως ότι πρέπει «να καταγγείλουμε τώρα τη δανειακή σύμβαση». Σημειώνω ότι η δανειακή σύμβαση είναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΕΡΗ από το Μνημόνιο και ΟΛΕΣ τις μέχρι σήμερα επικαιροποιήσεις του. (Όσοι άλλοι βουλευτές διαμαρτύρονται, το πράττουν ανέξοδα για την τιμή των όπλων. Ντροπή τους!)

Ανέκδοτο έχει καταντήσει η κυβέρνηση και ο επικεφαλής της και έτσι αντιμετωπίζονται από τον κόσμο και όχι μόνο στα καφενεία. Από το ραδιόφωνο του ΑΝΤΕΝΝΑ, λόγου χάρη, η εκφωνήτρια Μικαέλα Θεοφίλου, αναφερόμενη στον ισχυρισμό του Παπανδρέου του τρίτου ότι όλα θα πάνε καλά αν επιδείξουμε «υπομονή και επιμονή», είπε την Πέμπτη το πρωί: «Ο κύριος πρωθυπουργός λησμόνησε να μας συστήσει νηστεία και κατάνυξη»! Η στοχευμένη ανεκδοτολογία συναποτελεί, μαζί με τις εξουθενωτικές γελοιγραφίες και τα απολαυστικότατα γιαουρτώματα (κι ας τα καταδικάζουν οι σοβαροφανείς), προθέρμανση για την αναπόφευκτη πλέον ΕΞΕΓΕΡΣΗ. Διότι το νηστικό αρκούδι ούτε χορεύει ούτε καν περπατάει. Τα κακαρώνει. Και για να μην εκμετρήσει το ζην άδοξα, ξεσηκώνεται εγκαίρως και όποιους πάρει η μπάλα των δαγκωματιών του για να χορτάσει, ας τους πάρει! Τι να περιμένει κανείς, όταν στις τοπικές εκλογές της Γερμανίας έχει ξεκατινιαστεί η εκπροσωπούσα το 4ο οικονομικό Ράιχ (και οι συνεταίροι της Ελεύθεροι Δημοκράτες δεν μπήκαν στο ένα κρατίδιο και μπήκαν ξυστά με μόλις 5,1% στο δεύτερο) και ο… διακριτικότατος ομόλογός της δεν τολμάει να της ζητήσει ΑΜΕΣΩΣ τα χρωστούμενα από το ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ;

Πριν από ένα ειδικό υστερόγραφο, θα παραθέσω και θα σχολιάσω την κατάληξη ενός ανατριχιαστικού κειμένου, εγγεγραμμένου στον σκληρό δίσκο των Γερμανών το καλοκαίρι του 2007, που βρέθηκε στο αρχείο του Μιχάλη Χριστοφοράκου (υιού, ως γνωστόν πλέον, του Νίκου Χριστοφοράκου, τον οποίο άλλοι αποκαλούν «γιατρό των Ες-Ες» και άλλοι «δωσίλογο» που αθωώθηκε ευνοιοκρατικά από γερμανόφιλο δικαστή και μετέπειτα υπουργό, απολυθέντα λόγω καταχρήσεων). Ιδού η σχετική κατάληξη: Είπαν του Καραμανλή «ότι θα κερδίσει και με διαφορά εάν κάνει τις εκλογές στις 16 Σεπτεμβρίου. Έτσι υπέκυψε και τις προανήγγειλε. Έπεσε στην παγίδα τους και τώρα αρχίζουν τα ζόρια. ΑΣ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ-ΚΟΛΑΣΗ, ΜΕ ΦΩΤΙΕΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ. ΑΣΕ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΚΑΙ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ» (τα κεφαλαία δικά μου). (Το κείμενο αυτό, που αρχίζει με χυδαιολογίες εναντίον του Καραμανλή –και αναρτήθηκε από την Olympiada στις 23/1/2011– απεστάλη σε υψηλόβαθμα δεξιά στελέχη μετά την αναγγελία των πρόωρων εκλογών…)

Είναι αδιανόητο να μην καταφύγει κανένας από τους ειδοποιηθέντες, έστω κατόπιν εορτής, στον εισαγγελέα. Οι φωτιές ήταν ολοφάνερα βαλτές, αφού ξεκίνησαν από απρόσιτα στα πυροσβεστικά οχήματα βουνά. Επρόκειτο για πολλαπλούς και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟΥΣ εμπρησμούς. Έχουμε να κάνουμε με την προαναγγελία της μαζικότερης δολοφονίας αθώων ανθρώπων που έγινε ποτέ στην Ελλάδα εν καιρώ ειρήνης! Οι εισαγγελείς γιατί αδρανούν (και τα ΜΜΕ αποκρύπτουν το έγκλημα); Οφείλουν να καλέσουν αμελλητί τον Χριστοφοράκο στην Αθήνα για να υποδείξει τον κακούργο εμπνευστή της πολύνεκρης τραγωδίας. Είναι καθήκον τιμής η ανεύρεση, η σύλληψη και η τιμωρία του εις μνήμην άμαχων θυμάτων.

ΥΓ.: Ως αθεράπευτος λάτρης της κλασικής μουσικής και της όπερας –το έγραψα, άλλωστε, απερίφραστα προ ολίγων εβδομάδων με αφορμή οδυνηρό προσωπικό μου βίωμα– συνιστώ ένθερμα στους θιασώτες των αριστουργημάτων του κλασικού και μοντέρνου μουσικού ρεπερτορίου το εξαίρετο βιβλίο του άριστου μουσικολόγου Απόστολου Κώστιου με τίτλο «Δημήτρη Μητρόπουλου “Αυτοβιογραφικά”» (εκδόσεις ΠΑΠΑΓΡΗΓΟΡΙΟΥ-ΝΑΚΑΣ). Στο σπάνιο αυτό βιβλίο πληροφορούμαστε γνωστές και άγνωστες πτυχές της πολυκύμαντης ζωής του συνθέτη, σολίστ του πιάνου και ασυναγώνιστου μαέστρου Δημήτρη Μητρόπουλου, ο οποίος διηύθυνε τις μεγαλύτερες ορχήστρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων και κοντσέρτων για πιάνο και ορχήστρα, όπου διαδραμάτιζε ταυτοχρόνως τον ρόλο του σολίστ και του μαέστρου. Χάρη στον Απόστολο Κώστιο μαθαίνουμε, μεταξύ πολλών άλλων, και τα εξής δύο γεγονότα: Πρώτον, ότι διηύθυνε, ακόμα και στις πρόβες, χωρίς παρτιτούρες, διαθέτοντας μοναδική μουσική μνήμη, και δεύτερον, ότι υπήρξε μέγας ορειβάτης, πιστεύοντας πως η ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου στην οποία αναρριχήθηκε, όπως και σε άλλες κορυφές αμερικανικών κυρίως ορέων, υποβοηθούσε την κορύφωση της τρισυπόστατης μουσικής του σταδιοδρομίας.