Η κοινή τοποθέτηση ΚΚΕ – ΚΚ Τουρκίας
Είναι μεγάλης σημασίας το κοινό ανακοινωθέν που υπέγραψαν το ΚΚΕ και το ΚΚ Τουρκίας πριν από λίγες μέρες. Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα:
«Το ΚΚΕ και το ΚΚΤ καταδικάζουν το σχέδιο της λεγόμενης “Μεγάλης Μέσης Ανατολής” και σημειώνουν πως και αυτό και τα άλλα ιμπεριαλιστικά σχέδια θα βρίσκουν τους κομμουνιστές και τις άλλες αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις της περιοχής στο πλευρό των αγωνιζόμενων λαών της περιοχής.
(…) Οι ισχυρισμοί ότι με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ θα δινόταν λύση στο Κυπριακό δεν επιβεβαιώθηκαν και δεν θα μπορούσαν να επιβεβαιωθούν. (…) Τα δύο κόμματα καταδικάζουν τις προσπάθειες ενσωμάτωσης της Κύπρου στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό του ΝΑΤΟ (…) στηρίζουν τις προσπάθειες για μια ειρηνική, δίκαιη και βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού: ομοσπονδιακή, διζωνική, δικοινοτική λύση, με μία και μόνη κυριαρχία και διεθνή προσωπικότητα. Για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, κοινή πατρίδα των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες.
(…) Οι ιμπεριαλιστές, προκειμένου να υπηρετήσουν τα σχέδιά τους, επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν, αξιοποιώντας ή δημιουργώντας, διάφορα μειονοτικά ζητήματα. Τέτοιες διαθέσεις διαφαίνονται στις παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ. Περιγράφονται ακόμη και στο βιβλίο του τούρκου ΥΠΕΞ Α. Νταβούτογλου “Στρατηγικό βάθος”. Τα δύο ΚΚ, που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των μειονοτήτων ενάντια σε κάθε πολιτική διακρίσεων, θεωρούν πως οι μειονότητες πρέπει να αποτελέσουν “γέφυρες” φιλίας για τους λαούς των Βαλκανίων και όχι “εργαλείο” για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, που μπορούν να οδηγήσουν στο αιματοκύλισμα των λαών της περιοχής.
(…) Οι προσπάθειες της τουρκικής αστικής τάξης, από θέση οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος, να διαμορφώσει εξελίξεις στο Αιγαίο (με την απειλή του casus belli, τις “γκρίζες ζώνες”, τις υπερπτήσεις στο Αιγαίο κ.ά.), καθώς και οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες των δύο χωρών, οι αερομαχίες στο Αιγαίο, δημιουργούν υπόβαθρο πολεμικής αντιπαράθεσης, παρά τις διακηρύξεις περί ειρηνικής διευθέτησης.
(…) Από την άλλη, τα σχέδια για συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, από τις αστικές τάξεις των δύο χωρών, αποσκοπούν στο να βάλουν στο χέρι τα ξένα και ντόπια μονοπώλια τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, με στόχο την αύξηση της κερδοφορίας τους.
(…) Τα δύο ΚΚ θα εντείνουν τις κοινές ενέργειες και δράσεις τους ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στις ενώσεις του, ενάντια στον εθνικισμό, στις στρατιωτικές δαπάνες, για τον σεβασμό των συνόρων των δύο χωρών. Ταυτόχρονα, δεν κρύβουν ότι η λύση για τους δύο λαούς μπορεί να βρίσκεται μόνο στην ανατροπή της αιτίας που γεννά αντιθέσεις, συγκρούσεις, πολεμικές συρράξεις. Κι αυτή η αιτία δεν είναι άλλη από τα καπιταλιστικά υπερκέρδη».
Και μόνο αυτά δείχνουν ότι στην Τουρκία υπάρχουν δύο Τουρκίες, όπως και στην Ελλάδα υπάρχουν δύο Ελλάδες: της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της και από την άλλη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Του εθνικισμού – κοσμοπολιτισμού από τη μια, της διεθνούς αλληλεγγύης των λαών και της αντιιμπεριαλιστικής δράσης από την άλλη.