Αναζητούνται οι δυνάμεις του ορθολογισμού…
Όμως αυτές οι κυβερνήσεις, αν δεν κάνω λάθος, θα πρέπει να έχουν τη στήριξη της Βουλής, των βουλευτών. Υπάρχει τέτοια προοπτική στον ορίζοντα; Και θα τρέχουν στα χωριά τους και θα τα ακούνε αυτοί για αποφάσεις τις οποίες δεν πήραν οι ίδιοι; Οι εμπειρίες της Οικουμενικής Ζολώτα του 1990 είναι πολύ νωπές…
Αυτές «οι δυνάμεις του ορθολογισμού και του ευρωπαϊκού προσανατολισμού, που θα πρέπει να αφυπνιστούν», όπως είπε ο πρώην υπουργός του Ανδρέα και του Σημίτη, πού βρίσκονται; Πότε ενδιαφέρθηκαν για τα κοινά και την πατρίδα; Γιατί δεν αφυπνίζονται έστω και τώρα από μόνες τους; Χρειάζονται προσκλητήριο; Σʼ άλλη χώρα ζούνε; Ονόματα δεν έχουν; Να τους μάθει ο κόσμος. Και να πάει να τους χτυπήσει την πόρτα, για να μας σώσουν…
Άκουσα που είπες στον Αλέξη Παπαχελά, στο κανάλι του Αλαφούζου, ότι η Ελλάδα ήταν στις 25 πλουσιότερες χώρες του κόσμου επειδή δανειζόταν υπέρογκα. Όμως αυτό συνέβαινε πάντα. Το έζησες ως υφυπουργός Οικονομικών επί υπουργίας Γεννηματά και μετά ως υπουργός Οικονομικών. Και σίγουρα θα θυμάσαι ότι το 1989 το δημόσιο ταμείο ήταν άδειο και με συμφωνία όλων ο Παλαιοκρασσάς, ως υπουργός Οικονομικών, έβγαζε κάθε μήνα ομόλογα για να βρεθούν τα χρήματα και να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις. Τότε όμως κανένας δεν ακούστηκε να λέει αυτά που λες σήμερα, Αλέκο. Αν και για να είμαστε δίκαιοι, ο Μητσοτάκης, ως πρωθυπουργός, σε συζήτηση επί του προϋπολογισμού το είχε πει. Είχε τονίσει από το βήμα ότι κάθε παιδί που γεννιέται χρωστάει 1.400.000 δραχμές (ήταν τότε). Όμως κανέναν δεν είδα από τους τότε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (ήσουν κι εσύ νομίζω) να έσκυψε το κεφάλι, να πει έτσι είναι… Τα λέμε τώρα, έπειτα από 29 χρόνια… Με τα πιράνχας να ροκανίζουν στο υπουργείο Υγείας (και όχι μόνο), που τα είχες μεν εντοπίσει, αλλά πέτυχαν να σε… φάνε τότε.
Αλλά αυτά είναι πλέον χθες… Και τα δάκρυα και οι… αναμνήσεις (που θα πρέπει να είναι οι Ερινύες για πάρα πολλούς και κανένας δεν απαλλάσσεται των ευθυνών, όλοι τους έβαλαν το… λιθαράκι τους – που έγινε τελικά ολόκληρη κοτρώνα…) δεν ξεσφίγγουν τον βρόχο που πνίγει όλους… χωρίς να έχουν ευθύνες, αφού δεν κυβέρνησαν άλλοι είχαν τις καρέκλες, κατʼ εξουσιοδότησίν τους φυσικά…
Αν κατάλαβα πάντως καλά, στο κλείσιμο των «Φακέλων», το συμπέρασμα που έμεινε περασμένα μεσάνυχτα της Δευτέρας ήταν ότι αυτό που προτείνεις, Αλέκο, είναι ακόμη πιο σκληρά μέτρα. Ένα σοκ, όπως έχεις επανειλημμένα πει σε συνεντεύξεις και ομιλίες σου, όπως η πρόσφατη στη… φιλόξενη εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Μόνο που από ένα σοκ, όταν έχεις πάθει… έμφραγμα, ελάχιστους κατορθώνει ο «γιατρός» να επαναφέρει στη ζωή… Οι πολλοί, όλες οι… στατιστικές λένε, παίρνουν τη μακαρία οδό… Και αυτό έμεινε σʼ όσους παρακολούθησαν την εκπομπή (και ήταν πάρα πολλοί, απόδειξη τα υψηλά ποσοστά τηλεθέασης που έκανε), ακούγοντας από τον Αλέκο Παπαδόπουλο ότι είμαστε σε πορεία προς την καταστροφή… Αυτό όμως ενισχύει το κλίμα που στρώνει τον δρόμο σε μέτρα για ακόμη χειρότερες μέρες… Που φέρνουν πιο κοντά την κοινωνική εξέγερση… Όπως ήδη συμβαίνει στην Αγγλία, εκεί όπου δεν τα φάγανε, αλλʼ ούτε δανειστήκανε υπέρογκα… Αλλά και εκεί έχουν πάρει την χατζάρα και κόβουν, κόβουν, α λα Παπακωνσταντίνου… Και το αποτέλεσμα το βλέπουμε στις τηλεοράσεις… Το σύστημα είναι αχόρταγο…