H… μολυβένια στρατιωτίνα!

Η ιστορία μας είναι εντελώς φανταστική. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα της τρέχουσας επικαιρότητας, οφείλεται σε καθαρή… πρόθεση! Μια φορά, λοιπόν, κι έναν καιρό -για παραμύθι πρόκειται- ο αρχηγός Κώστας παραιτήθηκε από τον οργανισμό που είχε ιδρύσει ο θείος του και ο οποίος, επί ημερών του ανιψιού, είχε μόλις φάει μια σβουριχτή… σφαλιάρα. Σωστά φερόμενος ο Κώστας, δρομολογώντας τις διαδικασίες της διαδοχής, δήλωνε πως «όποιος τα βάλει με το νέο αρχηγό, θα είχε να κάνει μαζί του». Τη διαδοχή διεκδίκησαν δύο αγόρια και ένα κορίτσι το οποίο, μάλιστα, βρισκόταν εκ δεξιών του Κώστα, όσο αυτός διοικούσε τον οργανισμό, έτσι ώστε να εθεωρείτο -αλλά και να πιστεύει το κορίτσι- ότι ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί, στην κούρσα της διαδοχής. Ωστόσο το ένα από τα αγόρια νίκησε το κορίτσι, μέσα από πρωτόγνωρες για τον οργανισμό διαδικασίες, στις οποίες συμμετείχαν 800.000 πολίτες, γεγονός ιδιαίτερα εντυπωσιακό και μάλιστα την επαύριον της «σφαλιάρας» (που όπως είπαμε, ήταν και σβουριχτή). Το κορίτσι, αυτό προς τιμήν του, έλεγε και ξανάλεγε ότι ήταν και θα παραμείνει πιστή στρατιωτίνα της παράταξης. Μάλιστα, από λόγους συνέπειας, αυτομόλησε… για να μην παραβεί τη δέσμευσή της και τα βάλει με τον οργανισμό, όσο θα ήταν μέλος του. Βέβαια, κάτι ψέλλισε ότι τάχα μου δεν έφυγε, αλλά την έδιωξαν, όμως ούτε τον… πατέρα της δεν κατάφερνε να πείσει… Έφτιαξε, που λέτε, τον δικό της οργανισμό και ενώ όλοι θα περίμεναν να ακούν τις θέσεις και τις προτάσεις της, κάθε τρεις και λίγο τα… έβαζε με το αγόρι που την είχε νικήσει… Στην αρχή χωρίς να φταίει, αφού την ρωτούσαν σχετικά, στη συνέχεια όμως… αφ’ εαυτής. Τώρα, μιλούσε ή… παραμιλούσε, θα σας γελάσω. Αίφνης, τα έβαλε και… με ένα άλλο αγόρι, λίγο μεγαλύτερο -Πέτρος το όνομά του- που εχθροί και φίλοι μόνο καλά λόγια είχαν να πουν γι’ αυτόν. Ο Πέτρος, φύσει ευγενής, απέφυγε να εμπλακεί σε κουβέντες, φίλοι του όμως έλεγαν πως τον άκουσαν να μονολογεί για μεγάλη θλίψη, που φέρνει παραφροσύνη… Και θα μου πείτε, καλά, αγόρια πράγματα, βρήκαν να τα βάλουν με ένα κορίτσι; Σωστά, αλλά τα πράγματα δεν έγιναν έτσι. Είναι το κορίτσι που τα έβαζε μαζί τους, που πήγαινε γυρεύοντας… Αλλά, τι μέλει γενέσθαι; Έτσι θα πηγαίνει το πράγμα; Τι να σας πω, δεν ξέρω. Ο κόσμος, πάντως, διερωτάται ως πού θα πάει το πείσμα αυτού του κοριτσιού, που εννοεί να δίνει την εικόνα της… μικρής Ελένης, που κάθεται και κλαίει, γιατί δεν την παίζουνε οι φιλενάδες της! Όσο και αν η ίδια δηλώνει… πρόθυμη, όσο και αν στη Συμμαχία που έφτιαξε χωράνε όλοι οι πρόθυμοι του… λαού! Και εντάξει, το αγόρι που τη νίκησε, θα το κρίνει ο κόσμος, όπως και την ίδια. Υπάρχει, όμως, και ο… καθρέφτης, στο βάθος του οποίου περισσότερα από 400.000 άτομα διερωτώνται γιατί δεν σέβεται την επιλογή τους. Απάντηση, βέβαια, δεν παίρνουν, γιατί η στρατιωτίνα καταπιάνεται με τα… μολύβια της, καλλωπίζοντας την εικόνα της. Πλην, κατά το κοινώς λεγόμενο, η κατσίκα δεν μασάει ταραμά, εξ ου και το εγχείρημα του κοριτσιού τα έχει βρει… μπαστούνια. Και αρκετοί εκτιμούν ότι η ντάμα τα έχει κάνει από… κούπες.
Σ.