Χωρίς τίτλο

Πολλά τα κρίσιμα, τα σοβαρά, τα σοβαροφανή και τα ευτράπελα. Πλήθος οι ειδήσεις και οι αλληλογρονθοκοπούμενες εξελίξεις. Τι να πρωτογράψει κανείς και τι να πρωτοσχολιάσει; Όλα διαθέτουν ζουμί είτε επικαιρότητας κυρίως είτε αναδρομής στο παρελθόν, όπως η περίπτωση της ανάμειξης του Χρήστου Λαμπράκη στην ανατροπή του Μακαρίου και στην επακολουθήσασα τραγωδία της Κύπρου. Υπόθεση αμφιλεγόμενη για ορισμένους.

Χθες ήταν η επέτειος της εθνικής μας παλιγγενεσίας και ταυτόχρονα η δεύτερη και τελευταία ημέρα της εαρινής Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι αναγνώστες των εφημερίδων ΔΕΝ θα γνωρίζουν προφανώς τα αποτελέσματα της κρίσιμης αυτής συνόδου, αφού τυπώθηκαν τα ξημερώματα της Παρασκευής, εκτός κι αν ορισμένες εξ αυτών τους προσφέρουν συμπεράσματα στηριζόμενα σε εικασίες και ακριτομυθίες. (Τα αυθεντικά αποτελέσματα της εν λόγω συνόδου της… σωτηρίας μας τα πληροφορήθηκαν ήδη από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα – και θα είναι, όπως εικάζω, αποτελέσματα ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΑ… Προσθέτω ότι θα υπάρξει και όργιο προπαγανδιστικών ερμηνειών εκ μέρους της «κυβέρνησης του Μνημονίου» και του… αλάθητου επικεφαλής της.)

• Ο μέγας προσωκρατικός φιλόσοφος Ηράκλειτος, ο αποκαλούμενος και «σκοτεινός», χαρακτηρίζει τον πόλεμο «πάντων πατέρα» («πόλεμος πάντων πατήρ» και «πάντων βασιλεύς»), προσθέτοντας –το γράφω όπως το είχε πει διότι είναι καταληπτό από τον καθένα– «και τους μεν θεούς έδειξε (σημαίνει: ανέδειξε) τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους». Και φυσικά ο Ηράκλειτος, στο διάβα 25 αιώνων, έχει δικαιωθεί ΚΑΙ σε αυτήν τη ρήση του. Μια ρήση-λουκούμι, ιδίως για τον ανεξέλεγκτο καπιταλισμό. Ο οποίος καταφεύγει στον πόλεμο (που κάνει τους πλούσιους να θησαυρίζουν και εξαθλιώνει περαιτέρω τους φτωχούς), τόσο από απληστία εδαφικής επέκτασης όσο και ως καλοδεχούμενη λύση σε περιόδους γενικευμένης οικονομικής κρίσης, όπως η σημερινή. Στην περίπτωση της Λιβύης σήμερα, οι δήθεν ειρηνοποιοί είναι ιδιοτελείς εγκληματίες, και μόνο η ονομασία «Αυγή της Οδύσσειας» που έδωσαν στην επέμβασή τους οι δυτικοί εισβολείς, μαρτυράει τη χρονική διάρκεια του απεχθούς εγχειρήματος, αλλά και τον σκοπό του: τον διαμελισμό μιας ανεξάρτητης χώρας. Για να μη μακρηγορώ, παραπέμπω στις εξαιρετικές αναλύσεις (που θυμίζουν συντελεσθέντα κακουργήματα με ψευδέστατες προφάσεις σε άλλες χώρες) του Γιάννη Τριάντη και του Στάθη Σταυρόπουλου. (Βλέπε «Ελευθεροτυπία», Τρίτη 22 Μαρτίου.)

• Την ημέρα –Δευτέρα 21 Μαρτίου– της έναρξης της εκδίκασης της προσφυγής των Σκοπίων στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά της Ελλάδος, ο πασίγνωστος για την αθυροστομία του, τις συνεχείς προκλήσεις του («μαζί τα φάγαμε», «κοπρίτες» κ.ά.) και τις… φαεινές του ιδέες κύριος αντιπρόεδρος, επιβεβαίωσε στην πρωινή εκπομπή του MEGA το λεχθέν στις 15/2/2008 στον τότε αμερικανό πρεσβευτή κ. Σπέκχαρντ (ο οποίος το είχε διοχετεύσει στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, βλέπε WikiLeaks) ότι «οι Μακεδόνες» –έτσι είχε αποκαλέσει τους Σκοπιανούς!– θα έπρεπε να χρησιμοποιούν όποιο όνομα θέλουν και ότι το θέμα της ονομασίας ήταν «γελοίο» και καταστροφή από την αρχή. Ο εκπρόσωπος της ΝΔ κ. Μιχελάκης δήλωσε πως ο κ. Πάγκαλος «περηφανεύεται ότι ήταν από τους πρώτους που συνιστούσαν να αφήσουμε τους Σκοπιανούς να λέγονται όπως θέλουν», δηλαδή «Μακεδόνες», προσθέτοντας πως αυτό αποτελεί «όπλο στην προπαγάνδα των Σκοπίων» και καλώντας τον πρωθυπουργό να απομακρύνει τον κ. Πάγκαλο από την κυβέρνηση. Ερώτημα: Αν, ο μη γένοιτο, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δικαιώσει την προσφυγή των Σκοπίων, πού θα κρυφτεί ο ογκωδέστατος κ. Πάγκαλος;

• Παγκάλου συνέχεια στην ίδια πρωινή εκπομπή του MEGA τη Δευτέρα: Με αφορμή το γιαούρτωμα στα Καλύβια, ο κύριος αντιπρόεδρος εστράφη μετά μανίας εναντίον του Αλέξη Τσίπρα, καταθέτοντας μάλιστα μήνυση κατʼ αγνώστων, τους οποίους θεωρεί ότι ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε κατάσταση αλλοφροσύνης περιγράφει τον Αλέξη Τσίπρα ως «ηθικό αυτουργό τυχόν δολοφονικής επίθεσης εις βάρος μου»! (Καταλαβαίνω απόλυτα ότι μπορεί να νιώθει κατατρομοκρατημένος ο άνθρωπος. Αν τύχαινε να βρεθώ κοντά του, θα τον χτύπαγα φιλικά στον ώμο και θα του έλεγα: «Κανένας δεν θέλει να σε σκοτώσει, Θόδωρε, αφού οι αθυροστομίες σου και οι υπερβολές σου –πλην, βεβαιότατα, των περί Σκοπίων προδοτικών απόψεών σου– μας προκαλούν θυμηδία».) Από την πλευρά του ο κ. Τσίπρας απέστειλε την ακόλουθη επιστολή στον πρωθυπουργό: «Ο κ. Πάγκαλος δεν είναι ένας γραφικός πολιτικός σχολιαστής που έχει το ακαταλόγιστο να επιτίθεται κατά πάντων. Είναι αντιπρόεδρος της κυβέρνησής σας. Και αν η συμπεριφορά του αποτελεί όνειδος για τη Δημοκρατία, αυτό το χρεώνεστε εσείς προσωπικά, όσο επιμένετε να μην την αποδοκιμάζετε». (Η επιστολή συνεχίζεται και περιέχει πρόσθετες βαρύτατες κατηγορίες.) Οι αντεγκλήσεις μεταξύ των δύο συνεχίστηκαν μέχρι το βράδυ με εκατέρωθεν υπερβολές και τον κ. Πάγκαλο να συγκρίνει τη δράση του ΣΥΡΙΖΑ με αυτήν των ναζί!

• Οι αποδοκιμασίες με ή χωρίς γιαούρτια, νεράντζια και άλλα… θανατηφόρα αντικείμενα συνεχίζονται σε κάθε ευκαιρία. Με αποτέλεσμα οι υπουργοί της κυβέρνησης να μη βλέπουν με καλό μάτι τη χθεσινή παρέλαση στην Αθήνα και αλλαχού. Σύμφωνα με πληροφορίες της Τετάρτης, ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου κ. Σωτήρης Λύτρας αντιμετώπισε συνεχή «όχι» εκ μέρους υπουργών λόγω του φόβου παρατεταμένων γιουχαϊσμάτων και ζήτησε τη βοήθεια του θεωρούμενου ως σκληρού Νίκου Αθανασάκη. Πρωτοφανές, αλήθεια, αυτό το φαινόμενο. Να τρέμουν, δηλαδή, ΟΜΑΔΙΚΑ οι υπουργοί μιας κυβέρνησης τις αντιδράσεις πολιτών της χώρας τους!

• Το περιλάλητο WikiLeaks (το οποίο βρίθει από αφέλειες παραγόντων των ΗΠΑ στην Αθήνα και δικαιώνει ΜΟΝΟ τον Κώστα Καραμανλή λόγω της εχθρότητάς τους απέναντί του) έδωσε την ευκαιρία στην κ. Μπακογιάννη να ξαναβγεί από την πολιτική της ανυπαρξία στο προσκήνιο για να κατηγορήσει –ποιον άλλον;– τον Αντώνη Σαμαρά και να ομολογήσει ότι ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ τη συνωμοσία που επί δύο χρόνια οργίαζε εις βάρος της και υπέρ του εσωκομματικού της αντιπάλου. Μια συνωμοσία που την προωθούσαν «εξωθεσμικά» πρόσωπα. Όταν πιέστηκε να τα αναφέρει, κατονόμασε τον προκάτοχό της στο υπουργείο Εξωτερικών Πέτρο Μολυβιάτη. Ο οποίος άφησε να διαρρεύσει μέσω συνεργατών του η προφανέστατη ΚΑΙ ΓΙʼ ΑΥΤΟ ΕΞΟΥΘΕΝΩΤΙΚΗ απάντηση «το γαρ πολύ της θλίψεως…» (χωρίς να συμπληρώσει την εξυπονοούμενη κατάληξη της ρήσης με το «γεννά παραφροσύνη»).

• Η ενημέρωση στη Βουλή για τη Λιβύη υπήρξε νέο Βατερλώ για τον Παπανδρέου τον τρίτο. Ο πρώην γκαρδιακός φίλος του δικτάτορα Καντάφι (και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματός του μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες) ενέπλεξε την Ελλάδα ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩ ΤΩ ΤΡΟΠΩ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΟΦΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ –μόνο έξοδα θα επιφέρει η έμμεση συμμετοχή μας στη δεινή οικονομική περίοδο που διανύουμε– σʼ έναν πόλεμο άδηλης διάρκειας και με ζωτικό αντικείμενο τα πετρελαϊκά αγγλοαμερικανικά, γαλλικά και ιταλικά συμφέροντα. Οι αγορεύσεις της Αλέκας Παπαρήγα, του Αλέξη Τσίπρα, ακόμα και του Γιώργου Καρατζαφέρη –χλωμός και συναινετικός ο Δημήτρης Αβραμόπουλος– υπήρξαν καταπελτικές και αποστομωτικές. Όσο για την τριτολογία του Παπανδρέου του τρίτου, θα αναφέρω μόνο ότι μιλούσε κατʼ επανάληψιν για την «αραβική χώρα» στον ενικό, εννοώντας πολλές αραβικές χώρες!

• Μνημόνευσα ήδη, σʼ αυτό το ποτ-πουρί ειδήσεων και σχολιασμών, τον μέγα Ηράκλειτο. Θα κλείσω, λοιπόν, με τον κυνικό φιλόσοφο Κράτη. Ο Κράτης είχε αποκαλέσει «συγκατανευσιφάγους» εκείνους που προσκαλούνταν σε συμπόσια διοργανωμένα από διάφορους πλούσιους της εποχής, αλλά άξεστους και χωρίς παιδεία, οι οποίοι άκουγαν τον οικοδεσπότη να τσαμπουνάει ένα σωρό βλακείες, αλλά συγκατένευαν για να τρώνε, κουνώντας μπουκωμένοι το κεφάλι καταφατικά προς τα κάτω. Αυτήν τη θλιβερή εικόνα παρουσιάζουν σήμερα πολλοί βουλευτές και πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όταν ακούν τον αρχηγό τους να λέει απίστευτα ψεύδη και ιλαροτραγικές ασυναρτησίες, αγορεύοντας δημοσίως, και αυτοί, ως σύγχρονοι «συγκατανευσιφάγοι», τον επικροτούν χειροκροτώντας τον. (Προ ετών είχα γράψει σʼ αυτήν τη στήλη για τον περιώνυμο κυνικό φιλόσοφο, μου τον θύμισε όμως άρθρο στην «ΑΠΟΨΗ» της 19ης Μαρτίου του φίλου μου Δημήτρη Καραγκούνη, και έκρινα σκόπιμο να τον αναφέρω εκ νέου.)