Ο ανιστόρητος σύνδικος εκποίησης της Ελλάδος

Η παραπομπή στο απαύγασμα αυτό της Κοινωνικής Εμπειρίας, όπως καταγράφεται από τον μεγαλοπολίτη ιστορικό, στην κρισιμότερη καμπή αυτού του τόπου, τη ρωμαιοκρατία -περίοδο παρακμής και έκπτωσης των ανθρώπινων αξιών- αφιερούται στο νυν υπουργό Οικονομικών.
Ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου εμφανίζεται, λόγω και πράξει, και χωρίς ουδεμία Δημοκρατική Νομιμοποίηση, ο κύριος σύνδικος εκποίησης του δημόσιου πλούτου, και δη ως εκφραστής της Goldmans Sachs, της οποίας υπάλληλος διετέλεσε, απευθύνεται κατά τρόπο αλαζονικό και ερειδόμενος της «θεωρίας του σοκ» των «Σικάγο Μπόις» με υψωμένο τον δείκτη της δεξιάς χειρός… νουθετεί τους «αδαείς»… ιθαγενείς από τηλοψίας!
Αν κατά την έναρξη της πολιτικής σταδιοδρομίας του είχε συμβουλευθεί τον αείμνηστο θείο του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, δημόσιο «άνδρα καλόν καγαθόν», ίσως να είχε κατανοήσει την αρετή του σεβασμού των… ιθαγενών, τους αγώνες και τις αγωνίες τους να μην κληροδοτήσουν στους επιγενόμενους την «πατρίδα ουκ ελάττω»!
Παραλλήλως, ο θείος του, που κατέλιπε «μνήμην αγαθού ανδρός» στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου, θα του υπενθύμιζε ότι στις φωτεινές σελίδες της η Ιστορία είχε καταγράψει τον Δίαιο και τον Κριτόλαο και στη σκοτεινή «πλευρά του φεγγαριού» τον υπηρέτη των ρωμαίων ανθυπάτων, ηγέτη των ρωμαιοφρόνων Καλλικρατίδα!
Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου, όπως αναδύεται από το σύνολο της πολιτικής του δράσης αλλά και τις εκατοντάδες σελίδες του συγγραφικού του έργου -σελίδες εθνικής αυτογνωσίας-, είναι βέβαιο ότι θα υπενθύμιζε στον αμετροεπή ανεψιό την ιστορία της οικονομικής ανόρθωσης της χώρας με την πολύμοχθη ανίδρυση των δημόσιων επιχειρήσεων κοινωνικής ωφελείας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, εταιρείες ύδρευσης, εθνικό οδικό δίκτυο, αλυσίδα δημόσιων νοσοκομείων, λιμάνια, αεροδρόμια, ΕΟΤ -τουριστική ανάπτυξη-, Ξενία, κράτος κοινωνικής πρόνοιας κ.λπ.).
Και τέλος, με τη λεπτή ειρωνεία που διέκρινε τον λόγο του, θα αφηγείτο ασφαλώς στον αμερικανοτραφή ανεψιό το περιστατικό κοζανίτη επιχειρηματία ο οποίος κληροδότησε στον «ακαμάτη» ανεψιό του την τεράστια για την εποχή του κτηματική περιουσία του και ο τελευταίος, πριν «σαραντίσει ο μακαρίτης», ύψωσε τεράστιο πανό στα κτήματα του θείου με την αυτοσαρκαστική επιγραφή:
• «Όσα ο θείος εποίησε ο ανεψιός εξεποίησε…»!
Ο νυν υπουργός Οικονομικών, στον οποίο κατά παράβαση του Συντάγματος έχει παραχωρηθεί το δικαίωμα να δεσμεύει τη χώρα με την υπογραφή του στα αποικιακής μορφής Μνημόνια, με τα οποία υποθηκεύεται το μέλλον για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα και εκποιείται η Εθνική Κυριαρχία της χώρας, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος». («τρόικα»), αναπτύσσει περίεργη σπουδή να «πωληθεί η Ελλάδα»!
Και μάλιστα η «ελίτ» του Μεταπρατικού Κεφαλαίου -εκφραστής εξωχώριων οικονομικών συμφερόντων- χειροκροτεί τη σπουδή του κ. Παπακωνσταντίνου σε συγχορδία με ενάριθμα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ), που αποδύονται σε «πλύση εγκεφάλων», σε αποπροσανατολισμό της Κοινής Γνώμης, και διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους της ηχητικής κλίμακας το μίσος και το πάθος κατά των δημόσιων επιχειρήσεων, των πρωταγωνιστριών της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, ανεξαρτήτως λαθών και παραλείψεων είτε των ηγεσιών των συγκεκριμένων επιχειρήσεων είτε των συνδικαλιστικών φορέων των ίδιων επιχειρήσεων.
Αυτές οι επιβλαβείς καταστάσεις είναι στην ευχέρεια των θεσμικών οργάνων της Δημοκρατικής Πολιτείας να εξαλειφθούν, ώστε να επέλθει βελτίωση για την εξυπηρέτηση του Πολίτη.
Αν όμως οι στρατηγικής σημασίας αυτές δημόσιες επιχειρήσεις εκποιηθούν και περιέλθουν στο εξωχώριο κεφάλαιο, η χώρα θα περιέλθει σε αποικιακής υφής οικονομική υποτέλεια, θα τεθεί δε σε άμεσο κίνδυνο και η Εθνική μας Ανεξαρτησία.
Είναι δε ενδεικτικό ότι το Δ’ Ράιχ της κ. Μέρκελ, πιστό στο παραδοσιακό δόγμα της Γερμανίας, το Drang nach Οsten, την πορείας και την κυριαρχία στης ΝΑ Ευρώπη εμφανίζεται να διεκδικεί την άλωση των στρατηγικής σημασίας δημοσίων επιχειρήσεων και κυρίως των ενεργειακών κέντρων της χώρας (ΔΕΗ) και των τηλεπικοινωνιών, με την πλήρη κυριαρχία στον ΟΤΕ, του σιδηροδρομικού δικτύου και των φιλέτων δημόσιας γης και οτιδήποτε άλλου στοιχειοθετεί ανεξάρτητη οικονομική πορεία και ανάπτυξη.
Οι γερμανικές βλέψεις προς τη χώρα μας νεκρανασταίνουν το «πρόγραμμα» του υπουργού Οικονομίας της ναζιστικής Γερμανίας Φουνκ, που προόριζε την κατακτημένη Ελλάδα για χώρο, και μόνο, διακοπών των Γερμανών!
Το δε Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παραμένει, κατά παγκόσμιο παραδοχή, ο διεκπεραιωτής των οικονομικών και πολιτικοδιπλωματικών στόχων της Ουάσινγκτον και της αναγωγής της Άγκυρας σε επικυρίαρχο χωροφύλακα της περιοχής.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου δε παραμένει, στερούμενος Δημοκρατικής Νομιμοποίησης, ο προνομιακός συνομιλητής του νεοαποικοκρατικού αυτού Οργανισμού. Είναι άραγε τυχαίο;
Ο θείος, ο «καλός καγαθός», κατά την αρχαιοελληνική έννοια της φράσης, Μιχάλης Παπακωνσταντίνου, είναι περισσότερο ή βέβαιο ότι θα παρέπεμπε προς αυτογνωσία τον αμετροεπή ανεψιό στα λόγια του «αφορεσμένου Κρητικού»:
• – «Λεύτερος πάει να πει τιμή για ντροπή όλη δική μου…» («Οι Αδερφοφάδες», σελ.152).