Οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες στα όρια μιας πολιτικής κατευνασμού;

Πρόσφατα, τριάντα δύο συνταξιούχοι πρέσβεις, μεταξύ των οποίων και ο επί σειράν ετών διευθυντής της Νομικής Υπηρεσίας του ΥΠΕΞ, διαπρεπής καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου Κων/νος Οικονομίδης, με εμπεριστατωμένη επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό («ΤΟ ΠΑΡΟΝ» 27/2/11), εκφράζουν την ανησυχία τους για το σκόπιμο της διαδικασίας διαπραγματεύσεων ή διερευνητικών επαφών (ο πρώτος όρος σχεδόν μονοπωλεί) υπό τις παρούσες συγκυρίες οικονομικής κρίσης, άρα και αδυναμίας, που διανύει η χώρα μας. Όταν μάλιστα η Τουρκία ελάχιστο σεβασμό δείχνει προς τα διεθνή νόμιμα και προβαίνει σε καθημερινή, σχεδόν, βάση σε εκβιαστικές και προκλητικές ενέργειες σε ολόκληρο τον αιγαιακό χώρο.
Οι ανησυχίες είναι θεμιτές και δικαιολογούνται και από τη μεγάλη μυστικότητα που καλύπτει τις συνομιλίες τόσο σε υπηρεσιακό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Να υπονοείται άραγε ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες επιβάλλεται η διακοπή των συνομιλιών; Το κείμενο της επιστολής θα ήταν πληρέστερο αν γινόταν αναφορά και στα προηγούμενα των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων, επειδή η διαδικασία αυτή δεν φαίνεται να αποτελεί επιλογή μόνο της σημερινής κυβέρνησης. Τέλος, δεν θα πείραζε αν γινόταν και μια μνεία στη στάση της αντιπολίτευσης -μείζονος και ελάσσονος- η οποία σήμερα φαίνεται να μην ξεπερνάει τα όρια της απλής παρατήρησης, αν όχι και της αδιαφορίας.
Ανεξαρτήτως αυτών, ο ελληνικός λαός δικαιούται να γνωρίζει ποιο ακριβώς είναι το αντικείμενο των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών ή διαπραγματεύσεων (ο όρος που χρησιμοποιείται στερείται ιδιαίτερης σημασίας επειδή όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος) και σε ποια βάση διεξάγονται. Αν η μυστικότητα και το ασαφές περιεχόμενο αυτών συνεχιστεί, δικαίως θα γεννιέται η υποψία ότι οι διαπραγματεύσεις στοχεύουν και λειτουργούν εν είδη κατευνασμού (appeasement) που όποτε η τακτική αυτή, ιστορικά, εφαρμόσθηκε, είναι γνωστά τα τραγικά της αποτελέσματα.
Χ.Θ. Μπότζιος
Πρέσβης ε.τ.