Μόνο μια «ανδρεϊκή» κίνηση σώζει τον Γιώργο
Και το ερώτημα τίθεται πιο επιτακτικά, αφού και μετά τις Βρυξέλλες τα προβλήματα λειτουργίας της κυβέρνησης, η απραξία σε πολλούς τομείς, η αλληλοϋπονόμευση υπουργών, η πλήρης σχεδόν απαξία, η ένταση της λαϊκής οργής, οι αντιδράσεις σε μέτρα, η τεταμένη κατάσταση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, όλα αυτά θα συνεχίσουν να υπάρχουν.
Τίποτα δεν προοιωνίζεται ότι θα σταματήσουν. Αντίθετα, για παράδειγμα μέσα στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ το κλίμα θα γίνεται ολοένα και πιο βαρύ, αφού πλέον οι βουλευτές θα αισθάνονται «απελευθερωμένοι» απ’ το άγχος της λίστας και φαινόμενα «ανυπακοής» σε νομοσχέδια και άλλες πρωτοβουλίες υπουργών θα εντείνονται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ήδη τα σενάρια για πρόωρες εκλογές ή ανασχηματισμό δεν έχουν πάψει να διακινούνται. Και δεν έχουν πάψει να διακινούνται, παρά τις περί του αντιθέτου «διαβεβαιώσεις» του ίδιου του πρωθυπουργού. Και αυτό δείχνει το κλίμα ρευστότητας που υπάρχει.
Ωστόσο θα πρέπει να επισημάνουμε ότι μέσα στο ΠΑΣΟΚ, ακόμα και μεταξύ βουλευτών και στελεχών που ακόμα στηρίζουν τον Γιώργο Παπανδρέου, έχει αρχίσει την τελευταία περίοδο και διακινείται μια πρόταση «επαναστατική»:
Σύμφωνα με αυτήν, αν ο Γιώργος πράγματι θέλει μια «επανεκκίνηση», μια έξοδο απ’ τα πολλαπλά αδιέξοδα, τότε θα πρέπει να κάνει μια «ανδρεϊκή» κίνηση, απομακρύνοντας πρωτίστως εκείνους τους υπουργούς οι οποίοι έχουν καταγραφεί σαν δικά του δημιουργήματα, έχουν στην ουσία «καπελώσει» την κυβέρνηση και έχουν καταντήσει βαρίδια!
Ζητείται δηλαδή απ’ τον πρωθυπουργό η απεξάρτηση από εκείνο τον κύκλο κυβερνητικών στελεχών που θεωρούνται τα «δικά του παιδιά», που έχουν αναρριχηθεί χάρη σ’ αυτόν, έχουν δοκιμαστεί και μάλιστα με προκλητική παράκαμψη στελεχών με ιστορική διαδρομή και δράση και έχουν τελικά αποτύχει, σε κάθε περίπτωση δε αποτελούν αυτήν την κρίσιμη περίοδο το «κόκκινο πανί» όχι μόνο για τον λαό, αλλά και για το ΠΑΣΟΚ!
Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται, αυτά τα «παιδιά» παρέκαμψαν και τα ιστορικά στελέχη που κατά την κρίσιμη εσωκομματική αναμέτρηση του 2007 στάθηκαν δίπλα στον Γιώργο, τον έβγαλαν απ’ τα αδιέξοδα μιας δεινής εκλογικής ήττας, τον στήριξαν ενάντια στον Βενιζέλο!
Όλους αυτούς (βουλευτές, στελέχη του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, συνδικαλιστές κ.λπ.), τονίζουν, τους αγνόησε προκλητικά ο Γιώργος, προκειμένου να βολέψει έναν κύκλο δικών του ανθρώπων, χωρίς την παραμικρή κομματική διαδρομή, με μοναδικό «προσόν» ότι ήσαν φίλοι του!
Ε, όλοι αυτοί, υπογραμμίζουν, δοκιμάστηκαν και απέτυχαν. Δημιούργησαν προβλήματα, διέλυσαν κάθε δεσμό του ΠΑΣΟΚ με τις λαϊκές μάζες, διέρρηξαν τον κοινωνικό ιστό, έχουν φέρει το ΠΑΣΟΚ σε τραγική θέση.
Συνεπώς πρέπει να απομακρυνθούν.
Το ζήτημα βέβαια είναι αν ο Γιώργος θα τολμήσει να «απελευθερωθεί» από αυτόν τον κύκλο, με τον οποίο είναι «δεμένος». Αν θα τολμήσει να απομακρύνει στελέχη που του προξενούν και προσωπικά τεράστια ζημιά και κόστος και να τα αντικαταστήσει με δοκιμασμένους μαχητές.
Βέβαια «κίνημα» έχει δημιουργηθεί και εναντίον του αντιπροέδρου Θ. Πάγκαλου, αλλά η δική του περίπτωση διαχωρίζεται απ’ τα «παιδιά» του Γ. Παπανδρέου.
Μάλιστα, και σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, έχει ήδη αρχίσει να «ξεδιπλώνεται» με διάφορους τρόπους η επίθεση ενάντια στα προαναφερθέντα στελέχη, ακόμα και με διαρροές στοιχείων. Για παράδειγμα, διακινούνται στοιχεία για τις σχέσεις του Γ. Παπακωνσταντίνου με επιχειρηματία μπλεγμένο στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου!
Η τελευταία μονοκομματική
κυβέρνηση
Το λένε πίσω από κλειστές πόρτες σε ανθρώπους που έχουν εμπιστοσύνη και δεν το κρύβουν: Αν γίνουν εκλογές, η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα είναι η τελευταία μονοκομματική. Όλα τα άλλα ξεχάστε τα. Με δραματικούς τόνους, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αλλά και εκείνοι που έχουν θεσμικό ρόλο στην κυβέρνηση, σχεδιάζουν τις επόμενες κινήσεις τους στην πολιτική σκακιέρα, καθώς το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών είναι ορατό, αφού πλέον τα νούμερα δεν βγαίνουν, η κυβέρνηση είναι βραχυκυκλωμένη και οι υπουργοί παρατηρητές των εξελίξεων. Το φάντασμα των πρόωρων εκλογών εξουδετερώνει κάθε σκέψη, κίνηση και πρωτοβουλία, μια και οι υπουργοί σκέφτονται ότι θα στραπατσαριστούν πολιτικά αν τελικά ο πρωθυπουργός αποφασίσει να προσφύγει στις κάλπες.
Δύο, τουλάχιστον, υπουργοί υποστηρίζουν, μιλώντας στο «Π», ότι κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου μακριά από τη σκέψη του Παπανδρέου και το συμπεραίνουν από τις συζητήσεις που είχαν μαζί του. Υποστηρίζουν ότι η προσπάθεια του πρωθυπουργού να μην κάνει εκλογές δεν είναι εύκολη, γιατί η κυβέρνηση βρίσκεται αγκυλωμένη στα δίχτυα του ΔΝΤ και η «τρόικα» επιβάλλει κατ’ ουσίαν την πολιτική της. Θέλοντας μάλιστα να δείξουν ότι τα πάντα είναι ανοικτά, αναφέρουν, μεταξύ άλλων, ότι τον Μάιο που θα φέρει ο Παπακωνσταντίνου το σταθεροποιητικό μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα για το 2012-15 στη Βουλή, υπάρχει περίπτωση να αποφασιστεί η ψήφισή του όχι με την απλή πλειοψηφία των 150 βουλευτών, αλλά με την ευρεία των 180.
Παρότι το Μαξίμου αποκλείει μέχρι στιγμής μια τέτοια εξέλιξη, ωστόσο υπάρχουν εκείνοι που επιμένουν ότι το μεσοπρόθεσμο σχέδιο θα είναι και η αιτία των πρόωρων εκλογών, αν πάει στη Βουλή με ευρεία πλειοψηφία, καθώς η αντιπολίτευση δεν θα δεχθεί να το ψηφίσει, πλην μερικών μικρών κομμάτων και μεμονωμένων βουλευτών. «Η τότε συγκυρία θα είναι χειρότερη από τη σημερινή. Κακές συνθήκες, η δυνατότητα ανάκαμψης να μη φαίνεται, η οικονομία στα Τάρταρα και οι πολίτες σε παράκρουση. Όλα αυτά θα οδηγήσουν τον Παπανδρέου στην απόφαση για εκλογές, ρίχνοντας το μπαλάκι της ευθύνης στη ΝΔ, αυτό δηλαδή που δεν έκανε τον περασμένο Μάιο», Οι υπολογισμοί έχουν γίνει: «156 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, συν τον ΛΑΟΣ που υπολογίζουν, συν τον Κουβέλη και τους ανεξάρτητους της Ντόρας Μπακογιάννη, τα κουκιά δεν βγαίνουν. Αγγίζουν το 180, αλλά δεν φτάνουν».
Δεν είναι σενάριο όλο αυτό, είναι οι συζητήσεις που γίνονται ακριβώς τώρα σε κυβέρνηση και κόμμα, μεταξύ βουλευτών, υπουργών και κομματικών παραγόντων. Σε μια τέτοια περίπτωση, όπως αναφέρουν, το ΠΑΣΟΚ θα είναι πρώτο κόμμα αλλά δεν θα μπορέσει να κερδίσει την αυτοδυναμία. Μοιραία λοιπόν θα συγκυβερνήσει με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Το ζητούμενο είναι κυρίως με τη ΝΔ, που αυτό σημαίνει ότι η παρούσα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι η τελευταία μονοκομματική κυβέρνηση των τελευταίων 30 ετών, με εξαίρεση την περίοδο ʼ89-ʼ90. Σε μια τέτοια εξέλιξη θα ευνοηθούν πάλι οι μεγάλοι και ισχυροί που δεν επιθυμούν σταθερότητα, γιατί δεν θέλουν κανόνες και ελέγχους αλλά τη λαμογιά και την αδιαφάνεια.
Τι θα γίνει με τον
Παπακωνσταντίνου;
Ταυτόχρονα δεν σταματά να συζητείται το θέμα του ανασχηματισμού. Είναι σαφές ότι ο Παπανδρέου θα κάνει διορθωτικές κινήσεις, ενισχύοντας ίσως τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, σπάζοντας στα δύο το υπουργείο του (αν δεν τον αλλάξει), τοποθετώντας, όπως όλα δείχνουν, τον Γιώργο Φλωρίδη σε θέση αναπληρωτή υπουργού ή υφυπουργού υπεύθυνου για τα έσοδα, δημιουργώντας υπουργείο Προϋπολογισμού. Έτσι θα ονομαστεί κατά πάσα πιθανότητα ο τομέας για τα έσοδα, όπου η κυβέρνηση θέλει να ρίξει το βάρος της, σε περίπτωση που δεν κάνει ριζικές αλλαγές σε όλο το κυβερνητικό σχήμα. Πληροφορίες αναφέρουν πως ο πρωθυπουργός δεν έχει λάβει ακόμη τις οριστικές του αποφάσεις για το μέγεθος των αλλαγών, που σε κάθε περίπτωση θα γίνουν, αλλά φέρεται αποφασισμένος να ενισχύσει το οικονομικό επιτελείο με ή χωρίς τον Παπακωνσταντίνου στο τιμόνι. Ο υπουργός Οικονομικών διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να μετατεθεί σε άλλο υπουργείο, αφού οι ανάγκες είναι πολύ συγκεκριμένες και γνωρίζει απόλυτα τα πρόσωπα στην Ευρώπη και συνομιλεί καθημερινά μαζί τους, ενισχύοντας από την πλευρά του τη διαφαινόμενη απόφαση του πρωθυπουργού να τον στηρίξει και με ορισμένα άλλα πρόσωπα για καλύτερα αποτελέσματα.