«Αιμομικτικές σχέσεις» στα ελληνικά media
Συγκεκριμένα, γίνεται λόγος για «αιμομικτική σχέση» μεταξύ πολιτικών και επιχειρηματιών. «Οι σχέσεις (τους) είναι πιο περίπλοκες και ”αιμομικτικές” από αυτές μεταξύ των θεών, των ημίθεων και των ανθρώπων στην ελληνική μυθολογία», γράφει ο αμερικανός πρέσβης, ενώ όσον αφορά τους δημοσιογράφους είναι κακοπληρωμένοι και συνήθως πολυθεσίτες για να μπορούν να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους. Ο Τσ. Ρις παρατηρούσε πως «τα ιδιωτικά ΜΜΕ στην Αθήνα ελέγχονται από μια μικρή ομάδα ανθρώπων που δημιούργησαν ή κληρονόμησαν τις περιουσίες τους μέσω ναυτιλιακών, τηλεπικοινωνιακών, τραπεζικών, πετρελαϊκών ή άλλων επιχειρήσεων και έχουν μεταξύ τους συγγένεια εξ αγχιστείας ή παντρεύονται με πολιτικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους ή και άλλους ισχυρούς επιχειρηματίες». Ο αμερικανός πρέσβης ενημέρωνε την Ουάσινγκτον ότι ο αποθανών εκδότης Χρ. Λαμπράκης είχε «κυβερνητικά συμβόλαια στις κατασκευές», κάτι που έχει διαψεύσει πολλές φορές ο ΔΟΛ.
Από τότε και η πρεσβεία θεωρούσε ότι «όλες αυτές οι επιχειρήσεις των media δεν είναι κερδοφόρες». «Όλες επιχορηγούνται από τους ιδιοκτήτες τους, που, παρότι θεωρούν ευπρόσδεκτο κάθε έσοδο από τη διαφημιστική πίτα, χρησιμοποιούν κυρίως τα ΜΜΕ για να ασκήσουν πολιτική και οικονομική επιρροή, και επομένως ασκούν πολιτική και οικονομική επιρροή, ενδιαφερόμενοι σημαντικά λιγότερο για τα κέρδη τους από τις επιχειρήσεις τους στα ΜΜΕ».
Στο τηλεγράφημα επικαλείται την ανάλυση ενός έλληνα αρθρογράφου, τον οποίο βέβαια δεν κατονομάζει, παρομοιάζοντας την κατάσταση στον ελληνικό Τύπο με ένα κομμάτι μουσακά. Οι δημοσκοπήσεις αντανακλούν υψηλά επίπεδα αντιαμερικανισμού γιατί ο κόσμος θέλει να εκτονώσει κάπου την οργή του, αλλά «αν ανοίξεις λίγο περισσότερο τον μουσακά -είπε- θα δεις ότι η κοινή γνώμη είναι σε γενικές γραμμές ικανοποιημένη με τις αποφάσεις της κυβέρνησης, ακόμη και αυτές στις οποίες Ελλάδα και ΗΠΑ συμμαχούν».
Διαπλεκόμενοι δημοσιογράφοι…
Για τους δημοσιογράφους ο Τσαρλς Ρις έγραφε πως «δεν είναι ασυνήθιστο ένας δημοσιογράφος να εργάζεται σε γραφείο Τύπου υπουργείου παρότι καλύπτει το ρεπορτάζ του συγκεκριμένου υπουργείου», πως «έχουν πλήρη επίγνωση των πολλών αφεντικών που έχουν» και ότι «είναι ακόμη σύνηθες οι δημοσιογράφοι να λαμβάνουν δώρα ή ακόμη και χρήματα από ανθρώπους οι οποίοι σχετίζονται με τα ρεπορτάζ που καλύπτουν». Σημείωνε μάλιστα ότι «η Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ήταν γνωστό ότι πλήρωνε δημοσιογράφους προκειμένου να γράφουν ευνοϊκά ρεπορτάζ».
Για τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης έγραφε πως «παραδοσιακά είχαν το βλέμμα τους στη Σοβιετική Ένωση όσον αφορά τα ιδεολογικά τους πιστεύω» και ακόμη ότι ορισμένοι εξ αυτών «έχουν ”δεσμούς πετρελαίου” με τη Μέση Ανατολή». «Κάποιοι», τέλος, «έχουν ιδεολογικούς ή οικονομικούς λόγους να αντιτίθενται στην παγκοσμιοποίηση, φοβούμενοι ότι θα πλήξει τα δικά τους πολύπλευρα διεθνή οικονομικά συμφέροντα».