Τελειωτικό «χτύπημα» στην καρδιά των «Πυρήνων»…

Αξιωματικοί της Αστυνομίας υπογραμμίζουν ακόμα ότι με την εξάρθρωση των «Πυρήνων» κλείνει ο τρίτος κύκλος της εγχώριας τρομοκρατίας. Είχαν προηγηθεί στην πρώτη φάση η 17 Νοέμβρη και ο ΕΛΑ και στη δεύτερη ο Επαναστατικός Αγώνας.

Οι πρόσφατες συλλήψεις σε Αθήνα και Βόλο ήταν αποτέλεσμα σωστής συνεργασίας Αστυνομίας, Αντιτρομοκρατικής και Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, σε μια επιχείρηση που διήρκεσε αρκετές εβδομάδες, καθώς οι Αρχές επέλεξαν την τακτική της αναμονής προκειμένου να συγκεντρώσουν όλα τα αποδεικτικά στοιχεία αλλά και να εντοπίσουν όσο περισσότερα μέλη της οργάνωσης γινόταν. Στο διάστημα αυτό παρακολουθούσαν ορισμένους εξ αυτών και κατέγραφαν τα πρόσωπα με τα οποία έρχονταν σε επαφή αλλά και τις τηλεφωνικές συνομιλίες τους. «Το ένα στοιχείο έφερνε το επόμενο. Κάθε βήμα μάς έφερνε πιο κοντά στις συλλήψεις», λένε χαρακτηριστικά από την Αντιτρομοκρατική. Μέχρι την ημέρα που διαπίστωσαν ότι στο διαμέρισμα του Βόλου ήταν συγκεντρωμένοι οι περισσότεροι από τους συλληφθέντες. Τότε αποφασίσθηκε η έφοδος, τις πρώτες πρωινές ώρες, με αποτέλεσμα τα μέλη των «Πυρήνων» να… πιαστούν κυριολεκτικά στον ύπνο. Όπως προαναφέραμε, με την εξάρθρωση της συγκεκριμένης οργάνωσης, κατά τις Αρχές, κλείνει ο τρίτος κύκλος της εγχώριας τρομοκρατίας. Οι «Πυρήνες» εμφανίσθηκαν στο προσκήνιο το 2008 ως «τρομοκράτες της κατσαρόλας», λόγω της φύσης των εκρηκτικών μηχανισμών που χρησιμοποιούσαν, και για τρία χρόνια «μονοπώλησαν» τη δράση της Αστυνομίας αλλά και τη δημοσιότητα. Στην πορεία από τις κατσαρόλες πέρασαν σε εκρηκτικούς μηχανισμούς (Ριανκούρ), δέματα-βόμβες (πρεσβείες, γραφείο Καστανίδη), ενώ στο ρεπερτόριό τους έβαλαν και ληστείες τραπεζών προκειμένου να εξασφαλίσουν την αναγκαία χρηματοδότηση της οργάνωσης. Με ακραίες, σχεδόν εξτρεμιστικές απόψεις και με μηδενιστικές αντιλήψεις, στο διάστημα της τριετίας είχαν στο ενεργητικό τους αρκετά «χτυπήματα» και αρκετές φορές είχαν θέσει σε συναγερμό τις Αρχές. Παρά τη σχετικά νεαρή ηλικία τους, στελέχη της Αντιτρομοκρατικής που ήρθαν σε επαφή μαζί τους μιλούν για «σκληρούς» και «αμετανόητους» ανθρώπους. Ενδεικτικό είναι άλλωστε και το ότι αρνήθηκαν να απολογηθούν, δεν έδειχναν πανικοβλημένοι από τη σύλληψή τους, φαινόταν ωστόσο να αναζητούν πώς και με ποιον τρόπο τούς εντόπισαν οι Αρχές.