Πανηγυρίζει για «το καθεστώς αιώνιας λιτότητας» που επέβαλε!

Η κολοβωμένη χρονικά προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών στη Βουλή –πρωτοφανής διαδικασία με χροιά ευτελούς επικοινωνιακού σόου– απέδειξε περίτρανα δύο τινά: την απίστευτη ΠΕΝΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ και την πλήρη ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ των αποτελεσμάτων της Συνόδου Κορυφής της 11ης Μαρτίου από τον σε υψηλούς τόνους λαλίστατο Παπανδρέου τον τρίτο. Ο οποίος, εκτός από το δήθεν επικριτικό δεκανίκι που του προσέφερε ο Καρατζαφέρης, δεν απάντησε ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ούτε στον Σαμαρά ούτε στην Παπαρήγα ούτε στον Τσίπρα. Κατάχρηση λαϊκιστικού μονολόγου έκανε ο άνθρωπος και επέσυρε, ειδικά στις επιθεωρησιακού επιπέδου ατάκες του (α λα Βέγγο ή Μουστάκα), τα φρενήρη χειροκροτήματα των βουλευτών του και μάλιστα ορθίων, συμπεριλαμβανομένου, έστω κι αν σηκωνόταν τελευταίος, του πρώην Προέδρου της Βουλής Απόστολου Κακλαμάνη. (Η εικόνα αυτή επιδέχεται διπλή ερμηνεία, μονοσημάντως εκφρασθείσα: Παραλήρημα ενθουσιασμού στα φαιδρά, με ταυτόχρονη και αποτελεσματική συγκάλυψη ουσιαστικών διαφωνιών.)

Επί εβδομάδες το ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ επιτελείο του επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ –και βέβαια όχι οι λίγοι αλλά σεβόμενοι τον εαυτό τους υπουργοί του– μας τσαμπουνάει, με πρώτον και καλύτερο τον ανεκδιήγητο Πεταλωτή, ότι η κυβέρνηση ΔΕΝ θα εκποιήσει δημόσια περιουσία και ΔΕΝ θα λάβει πρόσθετα μέτρα εις βάρος των εργαζομένων. Και τι αποκαλύπτεται τώρα, σε στιγμές μάλιστα πανηγυρισμού και θριαμβολογίας; Ότι η απεχθής κρατούσα κατάσταση ΤΑ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΟΛΑ! Και την εκποίηση δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δισ. σε ταχύτατο, ειρήσθω εν παρόδω, χρονικό διάστημα –πράγμα που αυτονοήτως σημαίνει ότι για ένα κομμάτι ψωμί, που λέει ο λόγος, θα μας σουφρώσουν τα καλύτερα «ασημικά» μας και θα ιδιωτικοποιήσουν, με χαμηλό επίσης τίμημα, τις στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις μας– και την περαιτέρω εξόντωση των εργαζομένων. Το αποτέλεσμα θα είναι ορατό και για τους τυφλούς. Η ύφεση θα αυξάνεται συνεχώς, η ανεργία θα πολλαπλασιάζεται και η ανάπτυξη θα είναι, ως εκ τούτων, όνειρο θερινής νυκτός. Δεν μιλάω για την αποσάθρωση της κοινωνίας και την καταρράκωση της μεσαίας τάξης. Δεν μιλάω, ομοίως, για την πασίδηλη εκτόξευση του χρέους –η παράταση της αποκρυβόμενης ΑΝΕΦΙΚΤΗΣ αποπληρωμής του ισούται με τουλάχιστον διπλασιασμό των τόκων– το οποίο σε λιγότερο από 11 μήνες ΠΑΣΟΚικής διακυβέρνησης αυξήθηκε κατά δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ. (Τα 150 δισ. του Καραμανλή σε πεντέμισι χρόνια, μαζί με τους τόκους, που επικαλείται σε κάθε ευκαιρία ο Γιωργάκης, είναι συγκριτικά πολύ λιγότερα.)

Οι εξωραϊσμένες σχέσεις με τη Μέρκελ είναι παραμύθι κακής ποιότητας για μικρά παιδιά. Όπως αποκάλυψε ο εκπρόσωπος της κυρίας Μέρκελ, Στέφεν Ζάιμπερτ, τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης καθιστούν τη συγκεκριμένη Παρασκευή κατάμαυρη για την Ελλάδα και τους (μη διαπλεκόμενους με την ελληνική και διεθνή τοκογλυφία) Έλληνες. Ο κ. Ζάιμπερτ ξεμπρόστιασε εντελώς τον (ακόμα) πρωθυπουργό, λέγοντας πεντακάθαρα ότι «ο κ. Παπανδρέου δεσμεύτηκε για την επιβολή νέων μέτρων και νέων περικοπών». Σημειώνω, για όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα, ότι το ρήμα «δεσμεύομαι», εκστομιζόμενο απέναντι στους ξένους… προστάτες μας, σημαίνει «δεσμεύομαι και παραδεσμεύομαι», ενώ απέναντι σε ελληνικό ακροατήριο ΚΑΙ εντός Βουλής, σημαίνει ΔΕΝ ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ! Ερωτώ: Πότε δεσμεύτηκε ο… ανεπίληπτος άρχοντάς μας σε μη ξένους «προστάτες» και ετήρησε τη δέσμευσή του; (Ο ευρών μία τηρηθείσα δέσμευση αμειφθήσεται, πλουσιοπαρόχως!)

Η Ελλάδα, όσο υφίσταται ακόμα η σημερινή της επικράτεια, δεν είναι ο χάρτης της σκέτος. Είναι ταυτοχρόνως και οι άνθρωποι που την κατοικούν. Οι οποίοι ΔΕΝ είναι αριθμοί. Αριθμοί, ειδικότερα, που απαρτίζουν ΣΥΝΟΛΑ. Σύνολα ταμείων, φορέων, επαγγελμάτων, συνεταιρισμών, συνδέσμων, συλλόγων και βάλε. Η σημερινή κυρίως κυβέρνηση, αλλά και οι προηγούμενες, αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ως αριθμούς και μάλιστα ως ΣΥΝΟΛΑ ΑΡΙΘΜΩΝ, μερικά από τα οποία μόλις προανέφερα, αγνοώντας –προσθέτω– και τη σύνθεση, αριθμητική και ποιοτική, κάθε συνόλου. Έτσι ασκεί την πολιτική και δεν είναι καθόλου περίεργο που δεν μπορεί να βρει προκοπή. Μόνο οι δικτατορίες ευημερούν, όταν οι κάτοικοί τους υποφέρουν. Αντίθετα, υποφέρουν οι δημοκρατίες, όταν οι άνθρωποι που τις αποτελούν δεν αξιοποιούνται σωστά και δεν απολαμβάνουν, ως θα ώφειλαν, το αντίτιμο των κόπων τους.

Όσο και να βαυκαλίζονται ορισμένοι, πιστεύοντας ότι η 25η Μαρτίου θα είναι ευνοϊκότερη από την 11η, πλανώνται πλάνην οικτροτάτην. Μόνο άκρως ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ πολιτική θα μπορούσε να ανατρέψει –και ριζικά ίσως– τα σημερινά τρισάθλια δεδομένα. Θα μπορούσε να ειπωθεί κατάμουτρα στην κυρία Μέρκελ ότι η επανενωθείσα χώρα της μας χρωστάει ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ, το οποίο απαιτούμε ΝΑ ΣΥΜΨΗΦΙΣΘΕΙ αμέσως. (Την προηγούμενη εβδομάδα έγραψα στηριζόμενος στα αδιάσειστα στοιχεία του Τάσου Μ. Ηλιαδάκη: «Το κατοχικό δάνειο είναι ΣΥΜΒΑΤΙΚΟ και όχι ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ, ΣΤΑΘΕΡΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 1943 ΕΝΤΟΚΟ. Αποτελεί ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ υποχρέωση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΠΑΝΟΡΘΩΤΙΚΗ. Ως τέτοια ΔΕΝ εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου το 1953 που αναστέλλει την καταβολή των επανορθώσεων και αποζημιώσεων».)

Θα έπρεπε επίσης να γίνει ρητή υπόμνηση στην κυρία Μέρκελ ότι η Ελλάδα έχει αγοράσει τα περισσότερα, και με μεγαλύτερη τιμή από άλλους, γερμανικά οπλικά συστήματα συγκριτικά με ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΧΩΡΕΣ. Θα μπορούσε ακόμα να της λεχθεί ευγενικά, αλλά αποφασιστικά, ότι επιδεικνύει μια ακατανόητη αντιπαλότητα που αγγίζει τα όρια της εχθρότητας απέναντι στην Ελλάδα.

Αλλά αυτά ποιος να της τα πει; Ο «οχληρός επαίτης», όπως αποκάλεσα σε προ μηνός συνάντησή της μαζί του τον… υπερήφανο διάδοχο του Καραμανλή; Δυστυχώς, πολιτικό του διαμερτήματος και τους εκτοπίσματος τους Ελευθερίου Βενιζέλου δεν διαθέτει σήμερα η χώρα μας. Το τραγικό είναι ότι ο συνομιλητής της είναι μακράν ο χειρότερος από δεκάδες πολιτικούς, έστω και απλούς υπουργούς, μετά την πτώση της δικτατορίας.

Τα συνεχώς επαναλαμβανόμενα (και μονίμως διαψευδόμενα) φληναφήματα περί προκήρυξης εκλογών τα θεωρώ ακατάσχετους τακτικισμούς. Εκλαμβάνω επίσης ως τακτικισμούς τα λεγόμενα περί ανασχηματισμού της κυβέρνησης. Διότι και ο πιο ανεπαίσθητος ανασχηματισμός θα επιφέρει αναστάτωση στον ψυχικά ασταθέστατο Γιωργάκη και μόνο με την υποψία ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις εκ μέρους των καθαιρεθησομένων. Υφίσταται, βέβαια, και το σκεπτικό ότι θα ήταν προτιμότερο, με δεδομένη πλέον την καθίζηση του «μνημονιακού ΠΑΣΟΚ», να αφήσουν την ωρολογιακή βόμβα να σκάσει στα χέρια του Σαμαρά. Αφελέστατο αυτό το σκεπτικό. Καθότι ούτε ο Σαμαράς ούτε άλλος τις αντιμνημονιακού κόμματος θα υποστεί την καταισχύνη, η οποία θα ανήκει εσαεί σε εκείνον που έμπασε τη χώρα με το έτσι θέλω στο Μνημόνιο.

Πάντως τα νέα απάνθρωπα μέτρα που θα ληφθούν –μέτρα που θα δεσμεύσουν και το Σύνταγμά μας και θα ΑΠΟΚΛΕΙΟΥΝ πλέον κάθε διαπραγμάτευση– θα οδηγήσουν σε δυναμική ΕΞΕΓΕΡΣΗ διαρκείας που θα συντρίψει τους εγκάθετους των ξένων και εγχώριων τοκογλύφων. Δεν το εύχομαι. Το περιμένω όμως με πιθανότητα ουδόλως ευκαταφρόνητη. Ζω, άλλωστε, την εξαθλίωση και την απόγνωση πλειάδας συνανθρώπων μου, αποφασισμένων ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΔΙΕΞΟΔΟ ΣΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ. («Το κίνητρο της επιβληθείσας ανέχειας και της πείνας είναι ακαταμάχητο». Το έγραψα ήδη προ καιρού και το επαναλαμβάνω.)