Λαγός την φτέρη έσειε…
Περίεργα πράγματα συμβαίνουν τελευταία:
Διάφορα «κέντρα» κάνουν ό,τι μπορούν να… βάλουν τη Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση!
Γιατί τέτοια πρεμούρα να «συγκυβερνήσουν» με τη Νέα Δημοκρατία;
Γιατί η διαχείριση της ελληνικής χρεοκοπίας απαιτεί όλο και πιο δύσκολες αποφάσεις από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Που έχει φτάσει στα όριά του. Και μοιάζει να μην αντέχει άλλο, εκτός κι αν στο εξής μοιραστεί το βάρος των… λαθών του. Και των αδιεξόδων στα οποία οδήγησε.
Πολύ περισσότερο που δικαιώνονται σήμερα οι θέσεις της Νέας Δημοκρατίας κατά του Μνημονίου (για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, για το ανεξέλεγκτο χρέος, για την ύφεση που ακυρώνει τη μείωση του ελλείμματος…).
Όλα δείχνουν λοιπόν ότι ο Σαμαράς δεν είναι ο «απόβλητος» του πολιτικού συστήματος, όπως προσπαθούσε να τον κάνει το ΠΑΣΟΚ επί ενάμιση χρόνο περίπου…
Είναι ο «απαραίτητος εταίρος», χωρίς τον οποίο είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσει το ΠΑΣΟΚ την απελπισμένη πορεία του στην έρημο που το ίδιο δημιουργεί…
Πέρσι προσπαθούσαν να απομονώσουν πλήρως τον Σαμαρά. Σήμερα τον πιέζουν να «συγκυβερνήσει»…
Θα μπορούσε, βέβαια, το ΠΑΣΟΚ να προσλάβει ως ήσσονες κυβερνητικούς «εταίρους» τους γνωστούς της… «συμμαχίας των προθύμων».
Πλην αυτό δεν θα έσωζε το ΠΑΣΟΚ, θα καταβαράθρωνε τους «πρόθυμους» και θα βόλευε μόνο τον Σαμαρά! Διότι θα επέτρεπε στη Νέα Δημοκρατία να εισπράξει το σύνολο της κυβερνητικής φθοράς, που διογκώνεται καθημερινά.
Έτσι, η «συγκυβέρνηση», για την οποία μιλούν όλοι οι αντίπαλοι της Νέας Δημοκρατίας, έχει νόημα μόνο αν μπει και η ίδια η Νέα Δημοκρατία.
Αντί να πιέζουν τον Σαμαρά, του αναγνωρίζουν ρόλο-κλειδί.
Αντί να τον περιθωριοποιούν, όπως προσπάθησαν πέρσι, αυξάνουν το ειδικό του βάρος και τον αναδεικνύουν σήμερα σε «κεντρικό παίκτη»…
Δεν έχει την ανάγκη τους. Έχουν την ανάγκη του…
Πολύ περισσότερο που ο Έντα Κένι, ο «Σαμαράς της Ιρλανδίας», πήγε στις εκλογές καταγγέλλοντας το αντίστοιχο «Μνημόνιο» εκεί (που ήταν καλύτερο από το δικό μας), βγήκε πρωθυπουργός με σύνθημα την «αναθεώρηση του Μνημονίου» (όπως έχει κάνει και ο Σαμαράς εδώ και καιρό) και τώρα η εκεί «τρόικα» δέχθηκε κατʼ αρχήν να αναθεωρηθούν προς το ευνοϊκότερο οι όροι του Μνημονίου!
Η πολιτική Σαμαρά αποδείχθηκε σωστή ως κριτική, αποδεικνύεται εύστοχη ως πρόταση, τώρα αποδεικνύεται και ρεαλιστική μετά το «προηγούμενο» της Ιρλανδίας…
Βέβαια, οι σφυγμομετρήσεις δεν έχουν δείξει ακόμα τη δυναμική της Νέας Δημοκρατίας. Έχουν δείξει όμως, πέραν πάσης αμφιβολίας, την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ! Και τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι μεγάλες μάζες ψηφοφόρων έχουν εγκαταλείψει το ΠΑΣΟΚ οριστικά, αλλά δεν έχουν στραφεί στη Νέα Δημοκρατία ακόμα.
Αυτό όμως μπορεί να αλλάξει απότομα, από τη μια στιγμή στην άλλη…
Πώς; Αν (και όταν) αποφασίσει η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά να «μαρσάρει»!
Κι αυτό θα το κάνει όχι «συναινώντας» στην πολιτική του Μνημονίου, αλλά πείθοντας ότι μπορεί να το αλλάξει. Για να βγει απʼ αυτό μιαν ώρα αρχύτερα.
Το ΠΑΣΟΚ είναι καταδικασμένο να παίρνει νέα μέτρα, να βλέπει τις προβλέψεις του να διαψεύδονται συνεχώς και να καλείται ξανά να πάρει επιπλέον μέτρα – περισσότερο επώδυνα και πιο αναποτελεσματικά…
Ο Σαμαράς δεν έχει παρά να απορρίπτει τις προτάσεις για συγκυβέρνηση και να πείσει ότι αυτά που σωστά και έγκαιρα είπε θα μπορέσει να τα κάνει. Και θα τον αφήσουν να τα κάνει…
Όπως συμβαίνει τώρα με τον Έντα Κένι της Ιρλανδίας.
Οι μόνοι που προσπαθούν να ματαιώσουν την άνοδο της Νέας Δημοκρατίας είναι η κ. Μπακογιάννη και ο κ. Καρατζαφέρης.
– Η πρώτη δεν μπορεί πια να κάνει πολλά πράγματα. Μόνη της «κάηκε».
– Ο δεύτερος καίγεται από τον ίδιο τον καιροσκοπισμό του: Τη μια καλεί τον Σαμαρά να κατέβουν μαζί στις εκλογές. Την άλλη τον καταγγέλλει για «ανευθυνότητα»! Την επομένη τον καλεί να συγκυβερνήσει! Την επομένη τον καταγγέλλει για… «συνυπευθυνότητα» με το ΠΑΣΟΚ!
Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ δεν έχει καταλάβει το πιο απλό:
– Πως αν ο Σαμαράς είναι καλός και πρέπει να μπει στην κυβέρνηση «για το καλό της Ελλάδας», τότε οι οπαδοί του ΛΑΟΣ έχουν κάθε λόγο να ψηφίσουν απευθείας τη Νέα Δημοκρατία.
– Αν, πάλι, ο Σαμαράς «δεν είναι καλός», τότε δεν έχει κανέναν λόγο να τον προωθεί ο ίδιος ο κ. Καρατζαφέρης ως δικό του «εκλογικό εταίρο» ή ως «κυβερνητικό εταίρο»…
Σε κάθε περίπτωση, οι καθημερινές «κωλοτούμπες» του αρχηγού του ΛΑΟΣ δουλεύουν τελικά υπέρ του Σαμαρά.
Όμως το χειρότερο για τον Καρατζαφέρη είναι η προσωνυμία «λαγός του ΠΑΣΟΚ» που του επιδαψίλευσε ο Σαμαράς στη Βουλή. Το οποίο θα του κολλήσει κι αυτό –κι άντε να το βγάλει– όπως του είχε κολλήσει πέρσι το «εξαπτέρυγο».
Φωνάζει, χτυπιέται, δίνει καθημερινές «παραστάσεις» στα τηλεοπτικά δελτία των οκτώ, και το μόνο που καταφέρνει είναι να τον… «σκοτώνει» κάθε τόσο ο Σαμαράς με μια του λέξη μόνο!
Όμως, αυτά παθαίνουν οι «λαγοί» που κάνουν σαματά πίσω από τα χόρτα και δίνουν στόχο στον κυνηγό…
Ν. Ζ.