Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο

1Το υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα δεν είναι αποκλειστικό για τη χώρα μας φαινόμενο. Όλα τα κράτη της Ευρωζώνης το 2010 παρουσίασαν υψηλά ελλείμματα, πολύ υψηλότερα από το όριο του 3% που θεσπίζει το περιβόητο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις οικονομικών αναλυτών, τον «χορό» των δημοσιονομικών ελλειμμάτων σέρνει η Ισπανία (20,2% περίπου) και ακολουθεί η Ιρλανδία (13,8%), η Ελλάδα (12,9%) και η Πορτογαλία (10,9%). Οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης έχουν μονοψήφιο έλλειμμα. Είναι φυσικό σε περιόδους σοβαρών οικονομικών κρίσεων τα δημοσιονομικά ελλείμματα να σκαρφαλώνουν ψηλά. Η δική μας η απορία είναι: Γιατί η χώρα μας στριμώχτηκε τόσο πολύ για να πετύχει σημαντική μείωση του ελλείμματος σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, με εξοντωτικό τίμημα; Και ο επί των οικονομικών Επίτροπος κ. Όλι Ρεν, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή της ΝΔ κ. Γ. Παπανικολάου, δήλωσε ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει φέτος σε μαζικές και άμεσες ιδιωτικοποιήσεις και μεταρρυθμίσεις, ώστε να υποχωρήσει το δημοσιονομικό έλλειμμα το 2011 κάτω ακόμη και από τον προβλεπόμενο από το επικαιροποιημένο Μνημόνιο στόχο του 8%! Φαντάζεστε τι θυσίες απαιτούνται για να πετύχουμε αυτόν τον στόχο της σαδιστικής «τρόικας». Έλεος! Πώς η δική μας η κυβέρνηση (και ειδικά ο υπουργός Οικονομικών) δέχεται τόσο άγριους όρους, που θα ρίξουν τον ελληνικό λαό στον Καιάδα της αέναης εξαθλίωσης;
2Άρχισε φρενήρης κούρσα ανόδου των τιμών σχεδόν σε όλα τα εμπορεύματα. Και φυσικά και φούντωμα του πληθωρισμού. Δεν είναι μόνον οι τιμές του πετρελαίου, του χρυσού και των σιτηρών που
ανεβαίνουν διαρκώς, όπως είχαμε επισημάνει σε προηγούμενες παρουσιάσεις
από τη στήλη μας. Τον περασμένο μήνα φούντωσε και η τιμή του βαμβακιού, κυρίως λόγω εξάντλησης των αποθεμάτων. Τα προθεσμιακά συμβόλαια βαμβακιού για παράδοση τον προσεχή Μάιο έφτασαν στην αγορά της Νέας Υόρκης στα 2,20 δολάρια η λίβρα και το κακάο στα 3.747 δολάρια ο μετρικός τόνος. Με τάσεις ανόδου. Τα μέταλλα, λόγω ζήτησης από την Κίνα, κινήθηκαν ανοδικά τον περασμένο μήνα και ειδικά το ασήμι κατέγραψε αύξηση της τιμής του κατά 20%! Κάτω από τις συνθήκες αυτές, πώς είναι δυνατόν να συγκρατηθεί ο πληθωρισμός σε χαμηλά επίπεδα, όπως ονειρεύονται ορισμένοι αναλυτές της… παρηγοριάς; Με ξόρκια και με προγνώσεις σκοπιμότητας οι τιμές δεν συγκρατούνται. Οι κερδοσκόποι καραδοκούν για να αρπάξουν ευκαιρίες εύκολου πλουτισμού. Ο εύκολος πλουτισμός των ολίγων στηρίζεται σε ανάλογες ζημίες των πολλών. Τα χρόνια αυτά βιώνουμε μια οικονομία που οδηγεί στη συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια ελάχιστων αδίστακτων μεγαλοκεφαλαιούχων, που καταφέρνουν να εκμεταλλεύονται τον ιδρώτα των εργαζομένων. Είναι η πολυθρύλητη «νέα τάξη πραγμάτων». Πόσο άραγε θα διαρκέσει; Πόσο θα αντέξουν οι λαοί αυτήν τη νοσηρή και απάνθρωπη κατάσταση;
3Η ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου και του γιεν ενισχύθηκε μετά τη δήλωση του προέδρου της ΕΚΤ, που μίλησε για άμεση αύξηση του επιτοκίου του ευρώ. Η ΕΚΤ είναι προς το παρόν η πρώτη από τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες που προειδοποιεί για την αύξηση των επιτοκίων. Οι διοικήσεις των κεντρικών τραπεζών έχουν την άποψη ότι με την αύξηση των επιτοκίων θα φρενάρουν την άνοδο του πληθωρισμού. Όμως κατά τη σημερινή οικονομική συγκυρία, στην πληθωριστική διαδικασία το ύψος των επιτοκίων ελάχιστα συμμετέχει. Ο πληθωρισμός φουντώνει βασικά από την αύξηση των τιμών των εμπορευμάτων και την αδυναμία της προσφοράς να ανταποκριθεί στη ζήτηση. Εξάλλου η πολιτική αστάθεια που προέκυψε πρόσφατα σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και στις μεσογειακές χώρες της Βόρειας Αφρικής (Αίγυπτος, Τυνησία, Λιβύη, Ακτή Ελεφαντοστού κ.λπ.) επηρέασε αυξητικά τις τιμές, άμεσα ή έμμεσα. Και ο πληθωρισμός φούντωσε και από εξωοικονομικά αίτια. Ενώ ο Τρισέ φαίνεται ανήσυχος για τον πληθωρισμό, που στην Ευρωζώνη έφτασε στο 2,4% με τάσεις ανόδου, ο πρόεδρος της FED Μπεν Μπερνάνκι φαίνεται ψύχραιμος. Και μιλώντας προ ημερών στην αμερικανική Γερουσία δήλωσε ότι κατά την άποψή του η εν γένει κατάσταση οδηγεί σε παροδική και ήπια άνοδο των τιμών τελικού καταναλωτή. Και φυσικά όχι σε ανησυχητική και μόνιμη εμφάνιση πληθωρισμού. Πάντως οι οικονομίες των ΗΠΑ και της Ευρωζώνης δεν θεωρούνται ακόμη αρκετά ενδυναμωμένες για να αντέξουν μια αύξηση των επιτοκίων.