Διά χειρός…

«Γιατί πανηγυρίζουν οι καπεταναίοι της Υπατίας; Συγκίνησαν μήπως την κοινωνία; Την έστρεψαν με τον ακτιβισμό τους να γίνει πιο ανεκτική απέναντι στον πάσχοντα Άλλο; Όχι. Τίποτε απʼ όλα αυτά δεν πέτυχαν. Αντιθέτως, ο ακτιβισμός τους έβλαψε πάρα υπηρέτησε τον σκοπό τους. Η μέθοδός τους –κατάληψη πρώτα και μετά εκβιασμός– αντί να ευαισθητοποιήσει, απώθησε τον μέσο πολίτη. Διήγειρε τα συντηρητικά ανακλαστικά του.

Όποιος στα σοβαρά νοιάζεται να αναπτύξει κάποια στιγμή η Ελλάδα μεταναστευτική πολιτική, δεν μπορεί να μη βλέπει ότι η Υπατία υπονόμευσε αυτήν την προοπτική, επιδεινώνοντας το πολιτικό κλίμα. Ο ναρκισσισμός των πανηγυριζόντων, οι επινίκιοι λήροι τους περί “ήττας της κυβέρνησης του Μνημονίου” αποκάλυψαν τα αληθινά τους κίνητρα. Εξαρχής δεν ήταν σκοπός τους τα δικαιώματα των μεταναστών. Οι μετανάστες ήταν απλώς ένα βολικό μέσο. Ένα εργαλείο για να επιχειρήσουν την πραγματοποίηση των ιδεολογικών τους φαντασιώσεων.

Στην Υπατία δεν τα κατάφεραν. Θα ξαναπροσπαθήσουν.»