Χρωστάνε παντού και… κρατούν δισ. σε καταθέσεις!
Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας το «Π», αποκαλύπτουν ένα παράδοξο: Λεφτά υπάρχουν στο… σχεδόν χρεοκοπημένο ελληνικό Δημόσιο, αλλά φαίνεται ότι υπάρχουν για να εξυπηρετούνται οι ανάγκες ρευστότητας των τραπεζών και όχι των χιλιάδων επιχειρήσεων που συναλλάσσονται με το Δημόσιο και απειλούνται ακόμη και με «λουκέτα» λόγω των καθυστερούμενων πληρωμών.
Όλως τυχαίως, όπως προκύπτει από στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, μετά την έναρξη εκταμιεύσεων των δόσεων του διεθνούς δανείου των 110 δισ. ευρώ, το Δημόσιο άρχισε να… σπάει ρεκόρ καταθέσεων στο τραπεζικό σύστημα της χώρας.
Τον Μάιο του 2010, οι καταθέσεις του ξεπέρασαν τα 6,6 δισ. ευρώ και τον Ιούνιο τα 7,1 δισ. ευρώ. Τον Σεπτέμβριο του 2010, το υπό κατάρρευση ελληνικό Δημόσιο «έσπασε τα κοντέρ» και οι καταθέσεις του έφθασαν τα 11,2 δισ. ευρώ. Τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο οι καταθέσεις του Δημοσίου σταθεροποιήθηκαν σε χαμηλότερα επίπεδα (8 με 8,5 δισ. ευρώ), παραμένοντας όμως διπλάσιες από την πενταετία 2005-2009, με βάση τα αντίστοιχα στοιχεία.
Τα ιστορικά στοιχεία της ΤτΕ για την πενταετία 2005-2009 δείχνουν ότι το Δημόσιο εκείνη την περίοδο διατηρούσε μικρά ποσά καταθέσεων στις τράπεζες, της τάξεως των 3-4 δισ. ευρώ. Στο 2009, λόγω της δημοσιονομικής κρίσης που άδειασε τα κρατικά ταμεία, οι καταθέσεις έπεσαν στα 3 δισ. ευρώ, που ήταν και το χαμηλότερο ποσό της πενταετίας. Αίφνης, όμως, σε καιρούς Μνημονίου και σκληρής κρίσης για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, τον Σεπτέμβριο του 2010 οι καταθέσεις του Δημοσίου είχαν σχεδόν τετραπλασιασθεί!
Η Κομισιόν έδωσε την άδειά της στο υπουργείο Οικονομικών να προχωρήσει σε επίσημη στάση πληρωμής… μετρητών στους προμηθευτές του. Με διάταξη του φορολογικού νομοσχεδίου που βρίσκεται στη Βουλή, το Δημόσιο θα μπορεί να εξοφλεί πάσης φύσεως υποχρεώσεις σε προμηθευτές με έκδοση ειδικών ομολόγων, αντί για μετρητά.
Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι οι προμηθευτές θα εξοφλούνται με ομόλογα μόνο αν συμφωνούν και οι ίδιοι, αλλά η διαδικασία δεν θα είναι τόσο εθελοντική όσο ακούγεται, αφού στην πράξη θα ασκηθεί σκληρός εκβιασμός από το Δημόσιο στους προμηθευτές του: Ή παίρνετε σήμερα την αμοιβή σας σε ομόλογα ή περιμένετε να εξοφληθείτε μετρητοίς σε αβέβαιο χρονικό ορίζοντα.
Το μεγάλο ερώτημα που καλείται να απαντήσει ο υπουργός Οικονομικών είναι γιατί, ενώ οι καταθέσεις του Δημοσίου ξεπέρασαν και τα 11 δισ. ευρώ μέσα στο 2010, αυτός επέμενε να αφήνει απλήρωτες τις οφειλές του Δημοσίου, «στραγγαλίζοντας» επιχειρήσεις και συμβάλλοντας στην κρίση της πραγματικής οικονομίας. Έχει, άραγε, τόση σημασία η έμμεση στήριξη της ρευστότητας των τραπεζών, που αξίζει τη θυσία εκατοντάδων ή χιλιάδων επιχειρήσεων που έχουν την ατυχία να συναλλάσσονται με το Δημόσιο;