υπουργείο εξω(φρε)νικών
Κλειστό, ασφαλές περιβάλλον επιλεγμένου κοινού, που δεν θα δεχόταν με άνεση την πρόσκληση της πρεσβείας, αλλά δέχθηκε την πρόσκληση του ΕΛΙΑΜΕΠ για να ακουστούν τα οράματα και τα παροράματα του κ. Νταβούτογλου στην Αθήνα. Τι άλλο δηλαδή θα έκανε ένα από τα γνωστά γραφεία PR; Απλώς με το ΕΛΙΑΜΕΠ υπήρχε και η επίφαση της σοβαρότητας…
— Αυτό που συμβαίνει με τις διερευνητικές επαφές είναι καταπληκτικό. Επειδή μάλιστα δεν θεωρούμε ότι οι επικεφαλής των αντιπροσωπειών των δύο χωρών είναι ούτε αφελείς, ούτε μειωμένης αντίληψης, το αντίθετο μάλιστα, είναι προφανές ότι κάποιος ψεύδεται ασύστολα, μια και οι δυο πλευρές δηλώνουν εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο συνομιλιών.
— Η ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί από τον κ. Δρούτσα είναι μία και μόνον μία: Στις διερευνητικές έχει τεθεί, με οποιονδήποτε τρόπο, θέμα ελληνικών χωρικών υδάτων ή αμφισβητούμενων ελληνικών νησιών και βραχονησίδων;
— Κι ας μη μας απαντήσουν ότι καθένας μπορεί να θέτει ό,τι θέλει και πως σημασία έχει ότι δεν το αποδέχεται η δική μας πλευρά.
— Απλώς, ας μας πουν σε ποια σημεία του Αιγαίου γίνεται συζήτηση για οριοθέτηση. Γιατί, εάν δεν κάνουμε λάθος, μόνο στις περιοχές μεταξύ των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και της Δωδεκανήσου και της απέναντι τουρκικής ακτής απαιτείται συμφωνία οριοθέτησης με την Τουρκία. Για παράδειγμα, στη δυτικά της Λέσβου θαλάσσια ζώνη δεν έχει λόγο η Τουρκία και φυσικά δεν νομιμοποιείται ο οποιοσδήποτε να διαπραγματευθεί απόλυτα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, με τρίτη χώρα…
— Ήταν δυσάρεστη η συνέντευξη Τύπου των κ. Δρούτσα και Νταβούτογλου την περασμένη Τρίτη. Η πονηρή «αλεπού» της Άγκυρας παρακολουθούσε, μειδιώντας κάτω από το μουστάκι της, τις ερωτήσεις να περιστρέφονται γύρω από το μειονοτικό, με αιχμή την περιοδεία του στη Θράκη, στην Καβάλα και στη Θεσσαλονίκη. Και να κοροϊδεύει μπροστά στα μάτια των ελλήνων διπλωματών, λέγοντας ότι ως επιστήμονας θέλει να γνωρίσει τις ομορφιές της περιοχής…
— Και δίπλα του ο φον να προσπαθεί με δυσκολία να εξηγεί πόσο καλά είναι τα πράγματα στη Θράκη, δίνοντας την εντύπωση ότι έπρεπε να απολογηθεί η Ελλάδα για να ευαρεστηθεί ο απεσταλμένος του σουλτάνου.
— Και ακόμη πιο τραγικό, να δηλώνει ότι η Ελλάδα δεν επιτρέπει παρεμβάσεις στα εσωτερικά της, έχοντας δίπλα τον Αχμέτ που την επόμενη περιόδευε στη Θράκη, με το γνωστό κήρυγμα της μη ενσωμάτωσης, αλλά της διεκδίκησης δικαιωμάτων από το ελληνικό κράτος και την ΕΕ από μια συμπαγή (και ευκόλως καθοδηγούμενη) μειονότητα…
— Εφόσον τόσο ο κ. Δρούτσας όσο και ο Γ. Πεταλωτής είχαν προειδοποιήσει ότι η χώρα δεν δέχεται παρεμβάσεις στα εσωτερικά της ζητήματα, μήπως μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει οι δύο βουλευτές που συνόδευαν παντού στην περιοδεία του στη Θράκη τον τούρκο υπουργό Εξωτερικών, με ποια ιδιότητα το έκαναν;
— Προφανώς με τη διπλή ιδιότητα: του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου και αντιπροέδρου αντίστοιχα της αποκαλούμενης Συμβουλευτικής Επιτροπής Τούρκων Δυτικής Θράκης. Και να δεχθούμε ότι δεν είναι ποινικό αδίκημα τα διχαστικά κηρύγματα στη Θράκη, αλλά ούτε καν πειθαρχικό παράπτωμα δεν βλέπουν τα αρμόδια όργανα του κυβερνώντος κόμματος;
— Οι Τούρκοι και ο κ. Ερντογάν δεν ξεχνούν το χουνέρι που τους είχε κάνει η Αυστρία το 2005, όταν είχε κολλήσει για σχεδόν είκοσι ώρες η απόφαση για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ. Τότε που από όλους τους ευρωπαίους υπουργούς Εξωτερικών, ήταν η αυστριακή Ούρσουλα Πλάσνικ που έδειξε ότι φόραγε παντελόνια, απαιτώντας και παίρνοντας συγκεκριμένα ανταλλάγματα από τον πανικόβλητο τότε τούρκο υπουργό Εξωτερικών Α. Γκιουλ.
— Τώρα η Τουρκία έθεσε βέτο στην υποψηφιότητα της κ. Πλάσνικ για τη θέση του προεδρεύοντος του ΟΑΣΕ, δημιουργώντας όμως μια νέα εστία έντασης με την κάθε άλλο παρά φιλικά διακείμενη προς την τουρκική υποψηφιότητα, Βιέννη.
— Ενημερωθήκαμε ότι ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Α. Χατζηοσμάν, που εξελέγη και πρόεδρος της αποκαλουμένης Συμβουλευτικής Επιτροπής Τούρκων Δυτικής Θράκης, έχει αρχίσει επαφές με… ξένους πρέσβεις, τους οποίους προσκαλεί και στη Θράκη, με πρόσχημα την προώθηση του καπνού μπασμά στις ξένες αγορές.
— Με οικοδεσπότη τον πρόεδρο της Συμβουλευτικής είναι ευκόλως εννοούμενο το πρόγραμμα που θα ακολουθήσουν στη Θράκη οι ξένοι διπλωμάτες. Και –προφανώς δεν τιμά τη χώρα η εικόνα αυτή, όπου ένας βουλευτής και μάλιστα ο συγκεκριμένος, που διατηρεί την άλλη παράλληλη ιδιότητα που είναι σε πλήρη αντίθεση με το αξίωμα του έλληνα βουλευτή– εμφανίζεται στον ρώσο ή στον κινέζο πρέσβη, ως «κυβερνήτης» η «διοικητής» της Θράκης.
— Παρεμπιπτόντως: Γιατί η Ελλάδα δεν παρεμβαίνει στην ΕΕ τόσο για τα όσα συνέβησαν στα Σκόπια, με τις διεθνοτικές εντάσεις με αφορμή κινήσεις και πρωτοβουλίες του κ. Γκρουέφσκι, όσο και για τα ζητήματα της απογραφής και των γνήσιων αυτοδιοικητικών εκλογών στην Αλβανία;
— Η πρωτοβουλία του κ. Δρούτσα για την προώθηση της τουρκικής υποψηφιότητας για ένταξη στην ΕΕ πού βρίσκεται; Πιθανόν το έχετε ξεχάσει, αλλά ο κ. Δρούτσας είχε προτείνει τον Ιούνιο, άντε τον Σεπτέμβριο, να συγκληθεί έκτακτη Σύνοδος Κορυφής ΕΕ -Τουρκίας με αντικείμενο την ευρωπαϊκή πορεία της γείτονος. Προφανώς μετά τις αντιδράσεις Γάλλων και Γερμανών (που δεν θέλουμε να τις φανταστούμε) ο φον Δημήτριος Αʼ άφησε την πρωτοβουλία του να περάσει στην Ιστορία…
— Χρειάσθηκε τελικά η προεκλογική αντιπαράθεση στα Σκόπια για να μάθουμε, έστω και εξωδίκως, πόσο αποτελεσματικά ασκούσε την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησής της η κ. Μπακογιάννη.
Ενώ λοιπόν υποτίθεται ότι είχαν ενημερωθεί άπαντες για τις ελληνικές κόκκινες γραμμές πριν από το Βουκουρέστι και ενώ ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής δήλωνε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέραν της επίλυσης της διαφοράς της ονομασίας, κάποιοι λάμβαναν διαφορετικά μηνύματα στο εξωτερικό: Ότι η Αθήνα μπορεί να δεχθεί τον εκβιασμό και πιθανόν να υποχωρήσει σε αυτόν.
— Έτσι ο κ. Νίμιτς, ενεργώντας εντελώς στο πλαίσιο των σχεδιασμών της Ουάσινγκτον, θυμήθηκε να υποβάλει πρόταση μερικές ημέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής. Και στην πρόταση αυτή, για να πείσει την Αθήνα, συμπεριέλαβε το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)». Είτε ο κ. Νίμιτς είχε υπερβεί τους όρους εντολής του παίζοντας πολιτικά παιγνίδια, οπότε έπρεπε να ζητηθεί αμέσως η απομάκρυνσή του, είτε η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών δεν του είχε εξηγήσει πειστικά ότι οι τελικές αποφάσεις λαμβάνονταν από το… Μαξίμου.
— Οι ευθύνες ανήκουν στην τότε ηγεσία του υπουργείου, που όφειλε να απαιτήσει από τον κ. Νίμιτς να μη φέρει πρόταση την παραμονή της Συνόδου, που εκ των πραγμάτων θα έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση την Ελλάδα. Βεβαίως, για να μην τα ρίχνουμε όλα στον διεθνή μεσολαβητή, δεν γνωρίζουμε εάν τελικά του είπε κάποιος ότι με μονόπλευρες κινήσεις απλώς παρατείνει το αδιέξοδο.
— Δεν γνωρίζαμε ότι ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης είναι τόσο ευσεβής, ώστε να σπεύσει να υποσχεθεί στον κ. Νταβούτογλου ότι θα ανεγερθεί τζαμί στη συμπρωτεύουσα για όσους μουσουλμάνους υπάρχουν εκεί. Μήπως πρέπει πρώτα να φροντίσει για να λειτουργήσει η δημοτική αρχή για τους πολίτες της και μετά να ασχοληθεί με το καλόπιασμα των «τούρκων αδελφών», όπως απευθύνθηκε στην αντιπροσωπεία του κ. Νταβούτογλου;