Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο
1Συναγερμό για λιτότητα στις αποδοχές των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη σφύριξε ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέ. Και κάλεσε τα συνδικάτα να εγκαταλείψουν τις απαιτήσεις τους για αυξήσεις μισθών και ημερομισθίων. Ο κεντρικός τραπεζίτης της Ευρωζώνης τρόμαξε καθώς οι τιμές του πετρελαίου πήραν τον ανήφορο λόγω των γνωστών γεγονότων στη Λιβύη. Και είδε τον πληθωρισμό στην Ευρωζώνη να σκαρφαλώνει πάνω από το όριο του 2% και να φτάνει τον Ιανουάριο στο 2,4%. Έτσι, θορυβημένος, δήλωσε προ ημερών ότι «η ΕΚΤ εξετάζει πολύ προσεκτικά τις τιμές του πετρελαίου και επιμένουμε ότι δεν πρέπει να υπάρξουν παρενέργειες». Και με τη δήλωση αυτή απέκλεισε αυξήσεις στις αποδοχές των εργαζομένων. Η διαπραγματευτική όμως δύναμη των εργαζομένων έχει σχεδόν εκμηδενιστεί λόγω της υψηλής ανεργίας που μαστίζει όλες τις οικονομίες των δυτικών χωρών. Και η «άγρια Δύση» βρήκε σε ποιους θα στείλει τον λογαριασμό για εξόφληση. Στους ανυπεράσπιστους εργαζόμενους, φυσικά, για να μην υπάρξουν παρενέργειες σε βάρος του ευρώ! Τα πάντα και οι πάντες θυσία για τη στήριξη του ευρώ. Αναλγησία χωρίς αιδώ! Αυτή είναι η ΟΝΕ. Και επειδή και η κρατική αναλγησία πρέπει να έχει τα όριά της, ρωτάμε τη δική μας κυβέρνηση: Μήπως θα έπρεπε να μειώσει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης καυσίμων, ειδικά στο πετρέλαιο θέρμανσης, για να μην αναγκαστούμε να κυκλοφορούμε και μέσα στο σπίτι μας με παλτό και κασκόλ; Θα είναι μια κυβερνητική απόφαση «καλής θέλησης».
2Δεν είναι μόνον οι τιμές του πετρελαίου που ανηφορίζουν. Έχουμε και την άνοδο των τιμών των τροφίμων και κυρίως εκείνων στην κατασκευή των οποίων συμμετέχουν και τα δημητριακά. Οι τιμές πετρελαιοειδών και σιτηρών είναι βασικοί παράγοντες διαμόρφωσης του δείκτη τιμών καταναλωτή (πληθωρισμού). Και αυτό ανησυχεί ιδιαίτερα τους αρμόδιους παράγοντες των χωρών της Δύσης, αλλά και τους καταναλωτές των χαμηλών εισοδημάτων. Ο Λορέντζο Σμάγκι, μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
(ΕΚΤ), δήλωσε προ ημερών ότι «οι οικονομίες των χωρών της Ευρωζώνης πρέπει να συνηθίσουν τα ακριβότερα τρόφιμα και καύσιμα». Την ίδια προειδοποίηση μας έστειλε τις μέρες αυτές και το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ, που προβλέπει παρατεταμένη περίοδο υψηλών τιμών, ειδικά στα τρόφιμα. Όσο για τους καταναλωτές, οι «Financial Times» δημοσίευσαν την περασμένη εβδομάδα δημοσκόπηση στη Βρετανία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ από την οποία προκύπτει ότι το 40% των καταναλωτών των χωρών αυτών προβλέπει άνοδο του πληθωρισμού τους επόμενους μήνες, που θα επηρεάσει πάρα πολύ αρνητικά το βιοτικό τους επίπεδο. Άλλη δημοσκόπηση σε Γαλλία και Ισπανία ανεβάζει το ποσοστό αυτό στο 60%. Ενώ τα ποσοστά των καταναλωτών που αδιαφορούν για το ύψος του πληθωρισμού είναι πολύ χαμηλά και κυμαίνονται από 3% (Γαλλία – Ισπανία) μέχρι 7% (Γερμανία). Οι ανησυχίες αυτές δείχνουν ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να ξεσπάσει τους επόμενους μήνες μια νέα κρίση στη διεθνή οικονομία.
3 Όλοι οι αναλυτές αποδίδουν την αύξηση των τιμών των τροφίμων στη λειτουργία των ελεύθερων αγορών, που καθιστά τις τιμές ευμετάβλητες για λόγους κερδοσκοπίας. Εντούτοις, ο γνωστός οικονομολόγος Τζέφρι Σακς (του αμερικανικού Πανεπιστημίου της Κολούμπια) διαφωνεί με την άποψη των αναλυτών που προτείνουν περαιτέρω εντατικοποίηση της γεωργίας για αύξηση της παραγωγής, που θα προκαλέσει και μείωση των τιμών, γεγονός που θα απομακρύνει ενδεχόμενη επισιτιστική κρίση. Ο Τζέφρι Σακς μάς λέει ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Ινστιτούτου Γης του Πανεπιστημίου Κολούμπια, η σύγχρονη γεωργία είναι υπεύθυνη για τα περισσότερα περιβαλλοντικά προβλήματα. Παράγει το 1/3 των αερίων θερμοκηπίου, απορρίπτει ετησίως 171 εκατ. τόνους χημικών λιπασμάτων στη θάλασσα, στις λίμνες και στα ποτάμια, και καταναλώνει τουλάχιστον το 85% της συνολικής κατανάλωσης νερού ετησίως. Και ο καθηγητής Σακς διερωτάται: «Πώς είναι δυνατόν να εντατικοποιηθεί περαιτέρω η γεωργία για να τραφεί ο πληθυσμός της Γης και συγχρόνως να αντιμετωπιστούν τα περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη μας;». Ασφαλώς κρίσιμο το ερώτημα αυτό για το μέλλον και θα γίνει ακόμη κρισιμότερο όταν τα μεγάλα πληθυσμιακά κέντρα της Ασίας (Κίνα, Ινδία), που αναπτύσσονται τάχιστα, αποφασίσουν να χορτάσουν την πείνα των πολυπληθών πολιτών τους, που ακόμη ζουν πεινασμένοι και τρέφουν ελπίδες για το κοντινό μέλλον. Φαντάζεστε πού θα φθάσουν οι τιμές των τροφίμων όταν η Κίνα και η Ινδία αρχίσουν μαζικές εισαγωγές τροφίμων;