Τα πρόβατα «επί σφαγήν» βρυχώνται και θα κατασπαράξουν, κι ας νομίζουν κάποιοι πως θα βελάζουν εσαεί

Το ΑΔΙΕΞΟΔΟ είναι πλήρες από καιρό. Και οι ΥΠΟΛΟΓΟΙ είναι πασίγνωστοι στους πάντες. ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥΣ υπήρξε συνειδητό και προαποφασισμένο. Με πρώτον και καλύτερο τον… ανεπίληπτο διεκπεραιωτή στυγνών επιταγών της κλίκας τοκογλυφικώ δικαιώματι δανειστών, ο οποίος αναρριχήθηκε στην εξουσία ψευδόμενος ασύστολα και υποσχόμενος κίβδηλες –και ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΤΟΥ– ανέφικτες παροχές. Η… ολιγοπρόσωπη κυβέρνησή του με… ελάχιστους (και… αφιλοκερδώς κοπροσκυλιάζοντες) συμβούλους απαρτίζεται από αλληλοσπαρασσόμενα μέλη και θεωρείται… άκρως επιτυχημένη! Τι κι αν χλευάζονται εν Ελλάδι και διεθνώς ο τύποις πρωθυπουργός, ο τύποις αντιπρόεδρος (και εξ επαγγέλματος συκοφάντης), καθώς και η… περινούστατη βλαχοευρωπαία κ. Διαμαντοπούλου; Τι κι αν κρύβονται πλείστοι άλλοι υπουργοί από τον λαό που… τους λατρεύει;
Από Μνημόνιο σε Μνημόνιο φτάσαμε αισίως στο ΤΕΤΑΡΤΟ, που μέχρι στιγμής είναι το επαχθέστερο όλων. Και το πιο τραγικό απʼ όλα είναι ότι οι έρποντες εντολοδόχοι μιας ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ πλέον κυβερνητικής εξουσίας δεσμεύονται να το εφαρμόσουν! Να εφαρμόσουν δηλαδή νέα, λίαν επώδυνα μέτρα, όπως πρόσθετες περικοπές μισθών και συντάξεων, φόρους επί φόρων, απολύσεις και επιδεινωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, με αποτέλεσμα να τινάξουν τα πέταλα αναρίθμητα από τα γνωστά υποζύγια, για να μη μιλήσουμε για την ταυτόχρονη πλήρη διάλυση της λεγόμενης μεσαίας τάξης.
Μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού μέλη της κυβέρνησης έχουν περιπέσει σε νευρική κρίση, ενώ αντίθετα επικρατεί ΑΝΑΒΡΑΣΜΟΣ στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, καθώς και μεταξύ πολλών εξωκοινοβουλευτικών στελεχών του πρώην (και νυν αρχινεοφιλελεύθερου) κόμματος των «μη προνομιούχων». Όσο για τον μέχρι πρότινος… υπεραισιόδοξο Παπανδρέου τον τρίτο –πλασματική ή αφελώς αληθινή η υπεραισιοδοξία του, αδιάφορο– μοιάζει να είναι σήμερα ΚΑΤΑΠΤΟΗΜΕΝΟΣ. Και αυτό ανεξάρτητα από το αν υπήρξε η ασθένειά του πραγματική ή διπλωματική.
Αυτός ο Μάρτιος (με όλες τις προβλέψεις να στρέφονται εναντίον της πατρίδας μας και των κατοίκων της, ημεδαπών και αλλοδαπών) θα είναι ο πιο κρίσιμος από την εποχή της ναζιστικής κατοχής. Η κ. Μέρκελ, εμφορούμενη από ΝΑΖΙΖΟΥΣΑ νοοτροπία, έχει βαλθεί να καταστήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση… γερμανική! Το γράφουν από εβδομάδων γερμανικές εφημερίδες απερίφραστα και ανάμεσά τους η έγκριτη εβδομαδιαία «DIE ZEIT». Εφημερίδα σοσιαλδημοκρατικών αποχρώσεων, ας μην το ξεχνάμε, που μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καταδίκαζε με πύρινα άρθρα της τον ναζισμό και που διαβάζεται σήμερα από τις πάσης φύσεως ελίτ του γερμανικού πληθυσμού. (Η προαναφερθείσα καταπτόηση του Παπανδρέου του τρίτου οφείλεται πρωτίστως στην άκρως απογοητευτική συνάντησή του με την ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΗ κ. Μέρκελ, που τον έβλεπε σαν νάνο και οχληρό επαίτη, και δευτερευόντως στις εξευτελιστικές ερωτήσεις που κλήθηκε να δώσει στην ευτελέστατη φυλλάδα «BILD».)
Τον Μάρτιο, λοιπόν, και ειδικά την 25η Μαρτίου, επέτειο της εθνικής μας ανεξαρτησίας, ενδέχεται να εκδοθούν ντιρεκτίβες εξοντωτικές όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για το μέλλον της συνολικής –πλην Γερμανίας– Ευρώπης και των –πλην Γερμανών– λαών της. Ντιρεκτίβες οικονομικής ασφυξίας και κοινωνικού μαρασμού. ΝΤΙΡΕΚΤΙΒΕΣ, ούτε λίγο ούτε πολύ, ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΚΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ! Και να σκεφτεί κανείς ότι για όλη αυτήν την αποτρόπαιη εξέλιξη, ΠΡΩΤΟΣ ΗΡΞΑΤΟ ΧΕΙΡΩΝ ΑΔΙΚΩΝ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Ο ΤΡΙΤΟΣ. Ουδείς έτερος.
Την 25η Μαρτίου θα επιβληθεί, ως γνωστόν, το περιβόητο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Σύμφωνο το οποίο, αν δεν τροποποιηθεί έστω στοιχειωδώς, θα οδηγήσει σε κατάρρευση τις περιφερειακές κυρίως οικονομίες της Ευρώπης. Εκτός τούτου –και αυτό είναι το πιο τραγικά δυσβάστακτο για την Ελλάδα– ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΘΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ. Το δήλωσε, άλλωστε, ανερυθρίαστα ο τρισάθλιος Παπακωνσταντίνου, με την απαιτούμενη διευκρίνιση ότι αυτό θα συμβεί στο τέλος της τετραετίας, που θα επιτρέπεται η αναθεώρηση του Συντάγματός μας. Προσθέτω ότι, εάν το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας είναι αμιγώς γερμανικής εμπνεύσεως, την πρωτοκαθεδρία έναντι του Συντάγματός τους θα έχει το Μνημόνιο τόσο για τις χώρες που έχουν αποδεχθεί ήδη τον… ευεργετικότατο Μηχανισμό Στήριξης όσο και για εκείνες που θα τον αποδεχθούν αργότερα.
Σημειώνω, εν παρόδω, ότι εφόσον αποτολμήσει διεξαγωγή πρόωρων εκλογών το ΠΑΣΟΚ, θα έχει την τύχη του αντίστοιχου «κόμματος του Μνημονίου» της Ιρλανδίας. Όχι βέβαια με τα ίδια ποσοστά συντριβής, αλλά με ποσοστά που ΔΕΝ θα του επιτρέπουν να κυβερνήσει, συμπεριλαμβανομένων και των –ούτως ή άλλως ΜΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΕΚ ΠΡΟΟΙΜΙΟΥ– «εξαπτερύγων» του. Κι αυτό, διότι στις επόμενες εκλογές, όποτε και να διεξαχθούν, θα πρυτανεύσει η αρχή που επικρατούσε και σε ομαλές περιόδους του πολιτικού μας βίου: Καταψηφίζω! Το αν υπερψηφίσουν το αντίπαλον δέος, δηλαδή τη ΝΔ, είναι άγνωστο. Πάντως την Πέμπτη 3 Μαρτίου ο Κυριάκος Βελόπουλος του ΛΑΟΣ δήλωσε στο μπλογκ «Πασπαρτού»: «Ο Αντώνης Σαμαράς είναι σοβαρός πολιτικός, με πρωτοτυπία στη σκέψη, χωρίς να κουβαλά τα βαρίδια του παρελθόντος».
Προσωπικά πιστεύω, όπως διαλαμβάνει και ο τίτλος αυτού του άρθρου, ότι η εξέγερση των Ελλήνων –εξέγερση βίαιη και ανατρεπτική, διότι η επιβληθείσα ανέχεια και κυρίως η πείνα είναι κίνητρα ΕΚΡΗΚΤΙΚΑ– θα προηγηθεί των εκλογών. Οι Έλληνες δεν είναι πρόβατα «επί σφαγήν» που βελάζουν ανυποψίαστα. Είναι ακαταμάχητα λιοντάρια που βρυχώνται έτοιμα να κατασπαράξουν τον εχθρό. Έναν εχθρό ξενόφερτο. Το έχει αποδείξει περίτρανα η Ιστορία τους. (Ιστορία που την παραχαράξανε ήδη οι άθλιοι, με πρώτη τη Διαμαντοπουλίνα, που ως επίτροπος είχε βαλθεί να μας πείσει ότι η αγγλική γλώσσα είναι… ισότιμη της ελληνικής!) Οι Έλληνες, ακόμα και οι πιο φιλήσυχοι, ούτε είπαν ποτέ ούτε πρόκειται να πουν «σφάξε με αγά μου νʼ αγιάσω». Βράζουν πολλές φορές στο ζουμί τους, όπως συνέβη κατά καιρούς επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όταν όμως πρέπει να επαναστατήσουν, επαναστατούν, μη φειδόμενοι θυμάτων. Κανένας δεν θέλει αιματοχυσία. Ένας όμως μόνο μπορεί να την αποτρέψει εδώ που μας έφτασε, ο Παπανδρέου ο τρίτος. Ας μας αδειάσει, λοιπόν, τη γωνιά. Και εγκαίρως. (Το «θα μας πάρουν με τις πέτρες» που είχε πει αστειευόμενος, θα είναι χάδι αν περάσει η 25η Μαρτίου και δεν έχει πάει στο καλό.)
ΥΓ.: Η γενιά μου, αλλά και νεώτεροι από μένα, που έχουμε γαλουχηθεί με αρνητική διάθεση απέναντι στους «μπάτσους», τους «μπασκίνες» και την «μπασκιναρία», έχοντας δίκιο τις περισσότερες φορές αναφορικά με τους υψηλόβαθμους, είμαστε υποχρεωμένοι να θρηνήσουμε τον άδικο –και ύπουλο– χαμό των δύο νεαρών παιδιών, του Γιώργου Σκυλογιάννη και του Γιάννη Ευαγγελινέλη –μετά την άγρια δολοφονία τους είναι και θα μείνουν ΕΠΩΝΥΜΟΙ– και να εκφράσουμε τα θερμά συλλυπητήριά μας στις απαρηγόρητες μανάδες τους και στους λοιπούς συγγενείς και φίλους τους. Ο Γιώργος και ο Γιάννης, που θα μπορούσαν να είναι γιοι τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου Ελλήνων, έφυγαν τόσο νωρίς από τη ζωή εκτελώντας το καθήκον τους, και με αμοιβές γελοίες. Αλήθεια, τα δύο τραγικά θύματα και όλοι οι επιζώντες συνάδελφοί τους δεν δικαιούνταν αδρό επίδομα ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ σʼ ένα επάγγελμα όπου καραδοκεί ο θάνατος; (Τιμητική σύνταξη στις μανάδες των δύο παιδιών θα δοθεί;)