Κυριακή με τον πρωινό καφέ

ΚΑΛΑ όλοι οι άλλοι, αλλά να διαμαρτύρεται για τις απολύσεις στον «Αθήνα 9,84» και η Ντ. Μπακογιάννη πάει πολύ. Καθότι, ως δήμαρχος συνέβαλε τα μέγιστα στο να φτάσει ο σταθμός στα σημερινά του χάλια από οικονομικής απόψεως. Συνέχισε το… θεάρεστο έργο που είχε ξεκινήσει ο προκάτοχός της Δ. Αβραμόπουλος, διορίζοντας κουμπάρους και κουμπάρες της, ακόμη και –όπως λέγεται– συγγενείς του συζύγου της Ισ. Κούβελου. Καμιά φορά η σιωπή είναι χρυσός…

***

ΑΡΚΕΤΟΙ βουλευτές, λιγότερο η περισσότερο επώνυμοι, ακόμη κι ορισμένοι που τρέφουν αρχηγικές φιλοδοξίες, αντιμετωπίζουν το Κοινοβούλιο σαν δημόσια υπηρεσία. Και τη σχέση τους με αυτό σαν… αργομισθία! Εμφανίζονται στη Βουλή, μπαίνουν στην αίθουσα προκειμένου να τους δει ο κρατών το απουσιολόγιο κι αφού τους δει αποχωρούν έχοντας εξασφαλίσει το μεροκάματο και πάνε για καφέ ή για φαγητό στα ρεστοράν του Κολωνακίου ή της Πλ. Συντάγματος. Ήσυχοι και ικανοποιημένοι ότι έχουν επιτελέσει το καθήκον τους ως αντιπρόσωποι του λαού. Το φαινόμενο δεν είναι τωρινό. Κρατάει χρόνια η κολόνια…

***

Ο… φόβος της Κερατέας κρατάει μακριά τους υπουργούς από εκδηλώσεις και ημερίδες που έχουν σχέση με τη διαχείριση των απορριμμάτων. Έτσι την περασμένη Τετάρτη, που έγινε στο Imperial ημερίδα με θέμα «Βιώσιμη και φιλική προς το περιβάλλον διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής», την οποία διοργάνωσαν η ΠΟΕ/ΟΤΑ σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής και την ΤΕΔΚΝΑ, οι υπουργοί Εσωτερικών Γ. Ραγκούσης και Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη έλαμψαν διά της απουσίας τους. Ούτε… απʼ έξω δεν πέρασαν για να μην πάθουν καμιά πλάκα… Το ΠΑΣΟΚ όμως ήταν εκεί! Ο βουλευτής της Β΄ Αθήνας και γραμματέας Εσωτερικών του κόμματος Λάμπρος Μίχος πήγε από τους πρώτους και μάλιστα συνομίλησε με κατοίκους της Κερατέας σε πολύ ήπιους τόνους και σε κλίμα κατανόησης, δείχνοντας ότι με τον διάλογο όλα λύνονται και ότι δεν είναι πάντα αναγκαία η προσφυγή στα… ΜΑΤ!

***

Όταν τρώνε, δεν μιλάνε…
Αυτό ήταν το σχόλιο του Ν. Χατζηνικολάου, η απάντηση, αν θέλετε, στην αγωγή του Άκη. Παραπέμπουσα σε φαγοπότι. Τόσο και τέτοιο που, μετά την ολοκλήρωσή του, ο τρώγων ενδέχεται να τρικλίζει. Να παραπατάει. Ίσως και να… γέρνει.


Σχολιάστε εδώ