ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ «ΒΛΕΠΕΙ» ΤΟ ΚΚΕ
Εκτιμούν ότι τα διάφορα σενάρια προβλέπουν συνεργασίες ανάμεσα στα αστικά κόμματα, που μπορεί να φθάσουν ακόμα και στο επίπεδο της κυβέρνησης, με στόχο το σύστημα να εγκλωβίσει και να διαχειριστεί την ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια πριν αυτή ριζοσπαστικοποιηθεί σε τέτοια έκταση, που θα απειλεί πλέον την ίδια τη σταθερότητα της σημερινής αστικής εξουσίας.
Στον Περισσό υπογραμμίζουν πως είναι βέβαιο ότι, εάν δεν υπήρχε στην πολιτική ζωή του τόπου η έντονη και μαχητική παρουσία του ΚΚΕ, τα διάφορα τέτοιου είδους σενάρια θα είχαν ήδη μπει σε εφαρμογή, με δεδομένα τα αδιέξοδα που διαμορφώνονται στη διαχείριση της τρέχουσας καπιταλιστικής κρίσης και την ανησυχία που γεννούν στους κρατούντες η λαϊκή οργή και οι συνεχείς κινητοποιήσεις.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσουν στελέχη του ΚΚΕ τη φιλολογία περί «ανομίας» και τη συκοφάντηση της θέσης του κόμματος για τη «λαϊκή ανυπακοή» στην ακολουθούμενη πολιτική. Τονίζουν ότι οι μαχητικές θέσεις του ΚΚΕ υιοθετούνται από ολοένα και περισσότερους εργαζομένους, εξέλιξη που –όπως εκτιμούν– έχει τρομάξει τα διάφορα και πολυποίκιλα επιτελεία του σημερινού κατεστημένου.
Σημειώνουν δε ότι το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν στον αστικό Τύπο δημοσιεύματα (όπως και τηλεοπτικές παροτρύνσεις) με τα οποία «η πλουτοκρατία» επιχειρεί να πιέσει για την εφαρμογή μέχρι κεραίας του αντιλαϊκού προγράμματος όλων των κομμάτων που υπηρετούν τη στρατηγική της. Πρώτο βιολί, λένε, είναι η κυβέρνηση, η οποία από τη θέση της έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο να διευθύνει τον πόλεμο κατά των λαϊκών στρωμάτων, ενώ δεν λείπουν και οι παραινέσεις προς τους διάφορους «πρόθυμους» να βάλουν πλάτη σε αυτήν την πολιτική.
Παράλληλα, λέει η ανάλυση που κάνει το ΚΚΕ, με τους ίδιους ρυθμούς οξύνεται η προσπάθεια να διαχωριστεί το Μνημόνιο που συνυπέγραψε η κυβέρνηση με την «τρόικα» από τη στρατηγική της κυβέρνησης και των συμμάχων της. Στόχος, τονίζουν, να «τσιμπήσει» ο λαός στο ιδεολόγημα ότι μια άλλη διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης μπορεί να τον βγάλει από το σημερινό αδιέξοδο.
Εκ των πραγμάτων, συνεχίζουν, την ίδια προπαγάνδα σιγοντάρουν και άλλες πολιτικές δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που με κραυγές όπως ότι η χώρα είναι υπό κατοχή αθωώνουν συστηματικά την κυβέρνηση, αποδίδοντας τις σαρωτικές αντιλαϊκές πολιτικές που ακολουθούνται άλλοτε στις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλοτε σε κάποιους κακούς υπουργούς.
Όλοι αυτοί, καταγγέλλει το ΚΚΕ, λένε συνειδητά ψέματα, αφού το Μνημόνιο της «τρόικας» είναι συστατικό κομμάτι της στρατηγικής που ακολουθούν η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κόμματα του κεφαλαίου, και φιλολαϊκή έξοδος από το Μνημόνιο και την καπιταλιστική κρίση μπορεί να υπάρξει μόνο με την ανατροπή της στρατηγικής που το επιβάλλει.
Συμπερασματικά τονίζουν ότι, αν τα επιτελεία της άρχουσας τάξης κραυγάζουν ότι έφτασε η ώρα για το κεφάλαιο να σαρώσει τα πάντα, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να τους απαντήσουν με το ίδιο νόμισμα. Να τους δείξουν ότι τώρα είναι η δική τους ώρα να αντεπιτεθούν, με πρώτο στόχο στους αγώνες την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και στρατηγικό αλλά αμετακίνητο στόχο την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
Άλλωστε, λένε, όλοι πλέον αναγνωρίζουν ότι είμαστε σε πόλεμο, όπως από την πρώτη στιγμή δήλωσε το ΚΚΕ, και όλο και πιο καθαρά επιβεβαιώνεται ότι στα δύο στρατόπεδα που πολεμούν βρίσκονται από τη μια η εργατική τάξη και όλος ο λαός και από την άλλη το κεφάλαιο και τα κόμματά του.