Ζητούνται άλλα δύο δάνεια για αποφυγή της χρεοκοπίας!
Μια «πιστωτική διευκόλυνση» και άλλο ένα δάνειο, αυτήν τη φορά από τον μόνιμο ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, θα χρειασθεί η Ελλάδα τη διετία 2012-2013 για να παραμείνει… ζωντανή, καθώς ο στόχος του Μνημονίου για ομαλή επιστροφή στην αγορά ομολόγων το 2012 θεωρείται οριστικά χαμένος. Όμως, οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης προειδοποιούν ότι αν το νέο δάνειο του 2013 συνοδευθεί από ελεγχόμενη χρεοκοπία της χώρας, αμέσως μετά τις 25 Μαρτίου θα αρχίσουν οι… χαοτικές υποβαθμίσεις των ελληνικών ομολόγων.
Στους διεθνείς οικονομικούς κύκλους, όπως τονίζουν τραπεζικά στελέχη της Αθήνας, η συζήτηση για την Ελλάδα έχει προ πολλού φύγει από το θέμα της επιμήκυνσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ και της πιθανής αναπροσαρμογής του επιτοκίου του, που για την κυβέρνηση εξακολουθούν να είναι ζητούμενα από τη διαπραγμάτευση στη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου.
Ήδη προεξοφλείται ότι η Ελλάδα, με το υπέρογκο χρέος που τη βαρύνει και τις δυσμενείς προοπτικές της για την οικονομική ανάπτυξη, θα παραμείνει αποκλεισμένη για πολύ καιρό από τις αγορές, κάτι που ανατρέπει τον βασικό στόχο του Μνημονίου για δανεισμό της χώρας από την αγορά μέσα στο 2012. Σύμφωνα με το επικρατέστερο σενάριο, ακόμη και μετά τη λήξη του Μνημονίου, το καλοκαίρι του 2013, η Ελλάδα θα παραμένει αφερέγγυα και θα είναι αδύνατον να καλύψει τις ανάγκες της από τις αγορές, ακόμη και αν ελαφρυνθεί με μια επιμήκυνση του δανείου των 110 δισ. ευρώ και με μείωση του επιτοκίου δανεισμού.
Ζητούμενο για την Ελλάδα, προκειμένου να επιτευχθεί ο διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης να αποφύγει την αναδιάρθρωση του χρέους, είναι να εξασφαλίσει πρόσθετες διευκολύνσεις και πιστώσεις από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς στήριξης. Οι όροι αυτών των χρηματοδοτήσεων βρίσκονται στην πραγματικότητα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης στις 25 Μαρτίου, τονίζουν τραπεζικά στελέχη, καθώς:
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι ο πρόσφατα παραιτηθείς διοικητής της γερμανικής κεντρικής τράπεζας, Άξελ Βέμπερ, πρότεινε αυτήν την εβδομάδα μια μέθοδο «αυτόματου κουρέματος» χρέους, που «φωτογραφίζει» την ελληνική περίπτωση: Για όσες χώρες κρίνεται απαραίτητη η στήριξή τους μετά το 2013 από το ESM, πρότεινε να εφαρμόζεται αυτόματα ταυτόχρονη τριετής επιμήκυνση της διάρκειας των δανείων τους και από ιδιώτες πιστωτές, με πιο «αυστηρούς» όρους χρηματοδότησης και με τα ίδια επιτόκια δανεισμού. Μια επιμήκυνση αυτής της μορφής ισοδυναμεί με γενναίο «κούρεμα» της αξίας των ομολόγων.
Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική κυβέρνηση επαφίεται πλέον στις διαθέσεις των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών, με πρώτη τη Γερμανία: Εν όψει της διαπραγμάτευσης της 25ης Μαρτίου έχει ήδη πει «ναι σε όλα» επί των γερμανικών προτάσεων για συντονισμό της οικονομικής πολιτικής, από τη νομοθετική απαγόρευση των ελλειμμάτων ως τον κεντρικό έλεγχο της πολιτικής στο Ασφαλιστικό, που οδηγεί σε συντάξεις πείνας στα… βαθιά γεράματα. Και περιμένει τώρα τις «αντιπαροχές» των Γερμανών, χωρίς την παραμικρή βεβαιότητα ότι θα είναι επαρκείς…