Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο

1Το ενδιαφέρον των λαών του ευρωζωνικού Νότου και της Ιρλανδίας, δηλαδή των αδύναμων κρίκων της ΟΝΕ, στρέφεται τώρα στη Σύνοδο Κορυφής στις ΕΕ της 24-25 Μαρτίου. Όπως είναι γνωστό, στη Σύνοδο αυτή θα ληφθούν αποφάσεις για τις ρυθμίσεις και τη μορφή που τελικά θα λάβει το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας που έχει προταθεί από τον γαλλογερμανικό άξονα, με έντονο το χρώμα των απόψεων Μέρκελ. Οι δύο ισχυρότεροι ηγέτες της ΕΕ, η γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ και ο γάλλος Πρόεδρος Σαρκοζί, αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα κάθετης πτώσης του κύρους τους σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, καθώς και αμφισβήτησης στο εσωτερικό των χωρών τους. Και η φετινή χρονιά προσφέρεται για επιτυχίες προς προβολή και ανάκαμψη, φυσικά, της διεθνούς και της εσωτερικής επιρροής τους. Η κ. Μέρκελ φέτος αντιμετωπίζει εκλογές σε ορισμένα γερμανικά κρατίδια, που είναι πρόκριμα και για τη δική της επικράτηση στις γενικές εκλογές της Γερμανίας. Της χρειάζεται μια διεθνής επιτυχία για να αποδείξει στον γερμανικό λαό την ισχύ της στους κόλπους της ΕΕ. Και η προσεχής Σύνοδος Κορυφής είναι ευκαιρία. Με το δεδομένο αυτό προσωπικά φρονούμε ότι η κ. Μέρκελ θα δώσει αγώνα για να περάσουν οι σκληρές προτάσεις του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας, το οποίο στην ουσία είναι δικό της κατασκεύασμα, που υιοθετήθηκε και από τη Γαλλία. Άραγε οι «αδύναμοι κρίκοι» της ΕΕ θα καταφέρουν να πετύχουν κάποιες ηπιότερες ρυθμίσεις ή οι ηγέτες τους θα γυρίσουν στις χώρες τους με «άδειο καλάθι»;
2Και ο Πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί αντιμετωπίζει έντονη εσωτερική αμφισβήτηση ενώ η δημοτικότητά του έχει σημειώσει σημαντική πτώση. Και η επόμενη χρονιά είναι χρονιά προεδρικών εκλογών στη Γαλλία. Θα επιδιώξει λοιπόν φέτος να οργανώσει επιχείρηση αναστήλωσης του κύρους του. Ευκαιρία για τον κ. Σαρκοζί είναι το γεγονός ότι το 2011 η Γαλλία προεδρεύει στο G8 και στο G20, των δύο αυτών σημαντικών Οργάνων της παγκόσμιας οικονομικής δικτατορίας (ή παγκόσμιας διακυβέρνησης, όπως συνήθως αποκαλείται από τους εκσυγχρονιστές του καπιταλισμού). Η ετήσια Σύνοδος Κορυφής του G8 θα πραγματοποιηθεί τον προσεχή Μάιο στην Ντοβίλ και του G20 θα γίνει τον Νοέμβριο στις Κάννες. Στις δύο αυτές Συνόδους Κορυφής θα προεδρεύσει ο Νικολά Σαρκοζί και θα επιδιώξει την αναστήλωση του διεθνούς κύρους του, με τη συνδρομή και της κ. Μέρκελ φυσικά. Σημειώνουμε ότι οι Γάλλοι πάντα έδιναν μεγάλη σημασία στο διεθνές κύρος της χώρας τους και στην πολιτική και στη στρατιωτική ηγεσία τους, τουλάχιστον από την εποχή του Ντε Γκολ. Ως επικεφαλής του G8 και του G20, ο Σαρκοζί θα προσπαθήσει να πετύχει θεαματικά αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα: α) μεταρρυθμίσεις στο διεθνές νομισματικό σύστημα, β) θέσπιση κανόνων για περιορισμό της κερδοσκοπίας των αγορών, κυρίως πετρελαίου και τροφίμων, και γ) διεύρυνση της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης και πολλά άλλα δευτερεύοντα θέματα. Υψηλοί οι στόχοι. Και δύσκολο να επιτευχθούν. Κυρίως ο περιορισμός της κερδοσκοπίας.
3Οι κυβερνητικές προβλέψεις ότι μέχρι το τέλος του 2011 η Ελλάδα θα μπορούσε να δανείζεται από τις αγορές με ένα λογικό επιτόκιο απεδείχθησαν φρούδες ελπίδες μετά την πλήρη χρεοκοπία του Μνημονίου. Και τώρα ο κ. Παπακωνσταντίνου και το επιτελείο του λένε ότι ο δανεισμός από τις αγορές θα αρχίσει από το 2012, και πάει λέγοντας. Όσο θα αναθεωρείται το Μνημόνιο και οι όροι του θα γίνονται δυσβάστακτοι τόσο τα spreads των ελληνικών ομολόγων θα στέκονται στο ύψος τους. Και ο δανεισμός από τις αγορές συνεχώς θα αναβάλλεται. Κι αυτό βέβαια θα έχει συνέπεια η Ελλάδα να ανατρέχει στο ΔΝΤ συνεχώς, αφού οι αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας μας δεν φαίνεται να είναι ευνοϊκές, τουλάχιστον κατά την παρούσα δεκαετία. Και όσα ψελλίζει ο κ. Παπανδρέου και η κυβερνητική παρέα του δεν είναι παρά ευσεβείς πόθοι. Βέβαια το να επανέλθουμε στις αγορές για δανεισμό θα σημάνει και τον τερματισμό των Μνημονίων και της αυστηρής επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας από την «τρόικα». Θα ήταν βέβαια ευχής έργον να θεσπιστούν κανόνες στην κερδοσκοπία του δανεισμού των κρατών, όπως ζητάει εδώ και καιρό ο Νικολά Σαρκοζί. Όμως πολύ δύσκολα βλέπουμε να υιοθετούνται τέτοιοι κανόνες, καθώς οι κερδοσκόποι έχουν στενούς συνεργάτες τους μεγαλοτραπεζίτες και τους πολιτικούς. Και αποτελούν ήδη την υπέρτατη εξουσία.