Ή βοηθάτε ή αλλιώς θα είστε κι εσείς χαμένοι, πείτε στη Μέρκελ

Μας σύρατε, κύριοι συνέταιροί μας, στο Μνημόνιο, που υποτίθεται θα μας έσωζε, κατεβάσαμε τα παντελόνια και υπογράψαμε εν λευκώ, χωρίς καν να δούμε ότι σας παραδίδαμε και τα κλειδιά, και τελικά αποδείχθηκε ότι όχι μόνο δεν αποφύγαμε τον πνιγμό, αλλά βουλιάξαμε και πιο βαθιά. Ξέρατε ότι δεν βγαίνει… Αλλά για σας, κυρία Μέρκελ, προτεραιότητα ήταν να σωθούν οι τράπεζές σας. Αυτή ήταν η κρυφή επιδίωξή σας. Να πάρετε τα λεφτά σας και μετά ρίχνουμε την Ελλάδα στα σκυλιά… Και το πετύχατε. Το ζούμε όλοι εμείς οι… τεμπέληδες και οι… διεφθαρμένοι. Φταίει φυσικά ο πρωθυπουργός μας που δεν πήρε χαμπάρι την παγίδα, τον λάκκο που του ανοίξατε.

Όλα είναι πιο μαύρα απʼ ό,τι ήταν τον Μάιο του 2010, που συναινέσαμε στο δεσμωτήριό μας… Στη θηλιά… Που μαύρη να είναι εκείνη η ώρα.

Τώρα είναι η στιγμή που πηγαίνοντας στις Βρυξέλλες πρέπει ο κ. Παπανδρέου στην τσάντα του να έχει το περίστροφο.

Χωρίς περιστροφές, να απαιτήσει να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη. Να βοηθήσουν να βγει στον αφρό η Ελλάδα. Και μη μας απειλείτε ότι θα μας αφήσετε να χρεοκοπήσουμε… Γιατί η χρεοκοπία της Ελλάδας θα γίνει μπούμερανγκ για όλους σας. Χαμένοι για χαμένοι εμείς, αλλά θα σας πάρουμε μαζί μας στον τάφο… Κι εσείς θα χάσετε τα περισσότερα…

Δεν σημαίνει βέβαια ότι θα τους κάνουμε το χατίρι να τους αδειάσουμε τη γωνιά. Εκεί, μέσα στα πόδια τους θα είμαστε… Επιλέγοντας όμως τη δική μας λύση σωτηρίας. Και τέτοια υπάρχει…

Είναι το μοντέλο Ουρουγουάης, που στην πράξη δικαιώθηκε.

Είχε η μακρινή και αρκετά φιλελληνική χώρα της Λατινικής Αμερικής παρόμοια με τα δικά μας οικονομικά προβλήματα. Στα δίχτυα του ΔΝΤ είχε μπλέξει. Και ένα ωραίο πρωινό επέβαλε τους δικούς της όρους για να απελευθερωθεί.

Ανακοίνωσε η Ουρουγουάη:

• Πέντε χρόνια περίοδο χάριτος, στα οποία δεν πληρώνονται ούτε τόκοι.

• Εξόφληση σε 15 χρόνια, που αρχίζουν μετά τη λήξη των 5 ετών και

• «Κούρεμα» 20% του χρέους.

Μετά τον πρώτο χρόνο οι αγορές ξανάνοιξαν και με spread όχι παρανοϊκά και ληστρικά. Και η Ουρουγουάη κέρδισε το στοίχημα. Περιορίζοντας τις δαπάνες, αλλά χωρίς να δυστυχήσει ο λαός της.

Δεν είναι άοπλη η Ελλάδα, κύριε Παπανδρέου. Εσείς την αφοπλίσατε από τότε που αναλάβατε το τιμόνι στα χέρια σας. Εκ των προτέρων είχατε δώσει το στίγμα του καραβιού μας. Και το κατευθύνατε εκεί όπου είχατε προκαθορίσει… Όπως αποκάλυψε ο φίλος σας (παραμένει άραγε;) Ντομινίκ Στρος-Καν, όταν κουβεντιάζατε για πορεία προς το ΔΝΤ πριν από τις εκλογές!

Το αντέχετε;

Αν όχι, κάνετε στην άκρη… Δεν σας χρωστάει κανείς μας τίποτα, και πολύ περισσότερο η πατρίδα, να μας οδηγήσετε στην καταστροφή. Αντίθετα, σας έχει ανταμείψει και με το παραπάνω. Σας έκανε πρωθυπουργό.

Αν το μπορείτε, ο δρόμος είναι ανοικτός. Ρίξτε στη θάλασσα τη σαβούρα (έχει μαζευτεί πάρα πολλή), πείτε όλη την αλήθεια (και όχι παραμύθια όπως ότι βγαίνουμε στην ανάπτυξη το 2011), ότι θα υπάρξουν απώλειες. Ο λαός θέλει όραμα, ελπίδα και συγκεκριμένη ρότα. Αλλάξτε πολιτική. Προσαρμόζοντάς τη σʼ αυτό που προτείνουν τα άλλα κόμματα και κυρίως ο Σαμαράς. Αφήστε στην άκρη την υπεροψία του μοναδικού, ώστε όλοι μαζί να δούμε να χαράζει ξανά ο ουρανός… Και να ξαναγυρίσει το χαμόγελο στα μαραμένα χείλη μας.

Μακάρι, αυτός να είναι ο στόχος σας, κύριε Παπανδρέου, στις κρίσιμες συναντήσεις που θα έχετε μεθαύριο με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς…

Αν όχι, τότε θα είστε, κύριε Παπανδρέου, κατώτερος των περιστάσεων. Και το λέει αυτή η εφημερίδα που σας στήριξε με όλες τις δυνάμεις της για να φθάσατε στην αρχηγία…