Οι πολίτες δεν θέλουν μια πρόσκαιρη γεύση μιας ακόμα συναινετικής σούπας

Προτίμησα να μη γίνω αρεστός λέγοντας τόσα «δεν» και «όχι», όσα ποτέ μέχρι σήμερα τόλμησε συνδυασμός που διεκδικούσε με αξιώσεις την εκλογή του.

Ως παράταξη μιλήσαμε με ειλικρίνεια για τον «Καλλικράτη», τα προβλήματα που θα παρουσίαζε στην εφαρμογή του, την προχειρότητα με την οποία η κυβέρνηση είχε οργανώσει μια τόσο κρίσιμη μεταρρύθμιση. Μια μεταρρύθμιση χωρίς σχέδιο και χωρίς ουσιαστικό όφελος για τους πολίτες.

Σε αντίθεση με όλα αυτά προτείναμε λύσεις ρεαλιστικές, που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν αμέσως, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης, προσδιορίζοντας με ακρίβεια τους τρόπους χρηματοδότησης.

Κάτι το οποίο δεν βλέπουμε να υπάρχει. Όλα είναι στον αέρα.

Εξηγήσαμε με κάθε ειλικρίνεια πως η Περιφέρεια είναι, δυστυχώς, μέρος της νέας πραγματικότητας που δημιούργησε το Μνημόνιο, μειώνοντας κατά 500.000.000 ευρώ τους πόρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για τα έτη 2010, 2011, 2012.

Η κυβέρνηση μέχρι σήμερα, όπως είχαμε προβλέψει, δεν τόλμησε να προχωρήσει σε τομές και ρήξεις ώστε να πάψουν οι εξουσίες να παραμένουν στους υπουργούς και να μεταφερθούν στους περιφερειάρχες. Δεν έκανε πράξη τη διοικητική μεταρρύθμιση και την πραγματική αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων.

Η Περιφέρεια χρειάζεται επειγόντως την απαραίτητη θεσμική θωράκιση, την οικονομική ενίσχυση ώστε να ασχοληθεί αμέσως με τα προβλήματα της καθημερινότητας του πολίτη (π.χ. απορρίμματα, ασφάλεια πολιτών, παρεμπόριο, δημόσια υγεία, κοινωνική πολιτική κ.ά.) ανταποκρινόμενη στον καινούργιο της ρόλο.

Αντ’ αυτού διαπιστώνουμε με λύπη μας ότι τόσο ο «μικρός πρωθυπουργός» όσο και οι «μικροί υπουργοί» του Περιφερειακού Συμβουλίου αναζητούν, ακόμα, αξιοπρεπή χώρο συνεδρίασης.

Ακόμα και το ευαίσθητο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων, η επίλυση του οποίου αποτέλεσε σημαία της προεκλογικής εκστρατείας για τον κ. Γ. Σγουρό, δεν είναι πλέον μόνο στα χέρια της Περιφέρειας.

Μια σημαντική αρμοδιότητα επιστρέφει λοιπόν στην κεντρική διοίκηση. Απομένει να μάθουμε το γιατί.

Δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό τα θέματα των Περιφερειακών Συμβουλίων αντί να είναι τέτοια που να αγγίζουν την πραγματικότητα και τα προβλήματα προσπαθώντας να δώσουν λύσεις, δεν είναι παρά συμβατικά, εφάμιλλα των θεμάτων ενός μικρού περιφερειακού δήμου.

Αναρωτιέμαι αν ο πολίτης έχει δει μέχρι σήμερα στην καθημερινότητά του κάποια βελτίωση.

Πιστεύω ακράδαντα ότι όχι μόνο δεν υπάρχει κάποια -μικρή έστω- αντιμετώπιση, αλλά αντιθέτως τα πράγματα οδηγούνται καθημερινά στο χειρότερο.

Είναι βαθύτατη η αίσθηση όμως πως οι πολίτες δεν θέλουν μια πρόσκαιρη και επιφανειακή γεύση μιας ακόμα συναινετικής σούπας.

Η ίδια η κοινωνία παραμένει εγκλωβισμένη όσο το ίδιο το πολιτικό μας σύστημα παραμένει κλειστό, «μνημονιακά» αποκομμένο από την ελληνική πραγματικότητα.

Η Περιφέρεια αποτελεί μια μικρογραφία της κυβέρνησης.

Απομονωμένη, άνευρη, χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες, χωρίς σχέδιο.

Όπως και η κυβέρνηση που κινείται με τον ελεύθερο πιλότο του Μνημονίου.

Το μήνυμα που στέλνουμε έγκαιρα προς κάθε μορφή εξουσίας είναι να σταματήσουν αμέσως την απλή διαχείριση της πολιτικής και να προχωρήσουν σε Πολιτική της Διαχείρισης, δίνοντας λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας.

Σε αντίθετη περίπτωση, ο κόσμος και οι εξελίξεις θα τους ξεπεράσουν με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ίδιους και για τη

χώρα.

Σε κάθε περίπτωση η σημερινή περιφερειακή Αρχή οφείλει να δημιουργήσει ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας, κοινωνικής πρόνοιας για να προστατεύσει τους πολίτες από το «κούρεμα» των μισθών και των δικαιωμάτων που τους επιβάλλει η «τρόικα» με την κυβέρνηση.