ΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΔΟΥ – ΝΟΥ – ΤΟΥΔΕΣ ΓΝΗΣΙΟΙ ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ ΑΛΕΠΟΥΔΕΣ

Γιατί Αγία Τρόικα
έσφαξες τά παιδιά μου
κι άφησες τώρα αδειανή
τήν θλιβερή καρδιά μου;

Ποιό τέρας Εωσφορικό
κινεί τά δόκανά σου,
πώς φόρτωσες στήν πλάτη μας
τά χρέη τά δικά σου;

Ποιά δύναμη τού Σατανά
τά χέρια σου οπλίζει
καί η Αγία σου ματιά
σάν τό σπαθί θερίζει;

Πού βρήκες τόσους άχρηστους
καί τούς τρατάρεις θρόνους
καί τούς χαρίζεις συνεχώς
τό αίμα μας γιά μπόνους;

Ω, σύ Αγία Τρόικα
τών σκοτεινών σημείων
πώς ουδετεροποίησες
τήν νήσο τών Υμίων;

Πού βρήκες τόσους τσόγλανους
καί έστειλες ομάδι
νά πούνε στούς ανίκανους
νά στείλουνε στόν Άδη

μιά Χώρα ολοφέγγαρη
μέ τόσα περιγιάλια
καί νά κοιτάμε απ’ τά βουνά
τά σπίτια μας μέ κιάλια;

Ώ!, σύ πανάσχημη γριά
ανέραστη κατσίκα
Τευτόνων Αρχιδούκισσα
διαολεμένη κλίκα

άν ήθελες νά πηδηχτείς
άς τό ‘λεγες στά ίσα,
κι όχι αντί γιά έρωτα
νά πνίγεσαι στήν λύσσα.

Βλέπω τό μέλλον νά βογκά
τό μίσος τών Σαξόνων
τήν Κόλαση ν’ ανοίγεται
τήν χλεύη τών Βαρόνων.
Βλέπω νά τεμαχίζεται
κομμάτια ο Παρθενώνας
καί νά τραντάζεται στό Rock
κι αυτός ο Κιθαιρώνας.

Βλέπω τήν ισοπέδωση
απάντων τών Μουσείων
καί νά περνάνε στήν πυρά
σμήνη «Εθελουσίων».

Ακούω τήν οχλοβοή,
τό μένος νά οργώνει
νά σφάζει τούς ασήμαντους
καί νά τούς κάνει σκόνη.

Ναί, ναί Αγία Τρόικα
έρχεται κι η σειρά σου
καί θά χαθεί μές στίς φωτιές
τό αίσχος κι η χαρά σου.

Όμως θά σέ βολέψουμε
νά ‘χεις EURO, καπρίτσια
στήν Λεωφόρο τού Συγγρού
μέ τ’ άλλα τά κορίτσια.

Διότι εσύ μάς έμαθες
νά είμαστε πουτάνες.
(Μέ τ’ αδειανά σας καύκαλα
στού Κόσμου τίς αλάνες

θά παίζουνε ποδόσφαιρο
σάν νάν’ δαιμονισμένοι
αυτοί πού βασανίσατε,
ΚΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ.)
…………………….
……………………
Οι Τελευταίοι τών Τροϊκανών όταν θά έρθει η σειρά τους,
άς φροντίσουν νά φορέσουν τσίγκινα σωβρακάκια.
Πού ξέρεις! Ακόμα καί οι νεκροί σηκώνονται σάν
η οργή φτάσει στήν απόλυτη στύση. Γκέκε, Αδελφάτο;