Τι γίνεται με τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη

Ο όγκος του μεταφερόμενου πετρελαίου θα ανερχόταν σε 35 εκατ. μετρικούς τόνους ετησίως. Το αργό πετρέλαιο θα προερχόταν από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής των Ουραλίων και της Δυτικής Σιβηρίας και της περιοχής βόρεια της Κασπίας Θάλασσας.

Έπειτα από πολλούς κλυδωνισμούς, πληροφορίες περί ματαίωσης του έργου και στη συνέχεια διαδοχικές διαψεύσεις, η υλοποίηση του σχεδίου έδειχνε ότι προχωρούσε, όταν ξαφνικά η Βουλγαρία φάνηκε να υπαναχωρεί. Υπενθυμίζουμε ότι πέρυσι τον Νοέμβριο ο βούλγαρος πρωθυπουργός κ. Μπορίσοφ δήλωσε ότι ο αγωγός δεν θα κατασκευαζόταν λόγω… περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Η αναμενόμενη πάντως τελική τοποθέτηση της Σόφιας, σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες, θα είναι μάλλον αποφασιστική. Αυτό θα είχε σοβαρές συνέπειες, αφού ο αγωγός είναι σχεδιασμένος να διατρέχει τη μισή διαδρομή του μέσω Βουλγαρίας. Στο μεταξύ την Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου αναμενόταν να συνέλθει στη Ρώμη η συνέλευση των μετόχων της διακρατικής εταιρείας υλοποίησης του έργου «TRANS BALKAN PIPELINE» σε μια κρίσιμη συνεδρίαση. Η εταιρεία αυτή είναι διεθνής και ιδρύθηκε στο Άμστερνταμ το 2008 για την υλοποίηση της συμφωνίας κατασκευής και λειτουργίας του αγωγού. Η συνεδρίαση αυτή ήταν αποφασιστική για τη συνέχιση του έργου αφού, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, η Ρωσία αναμενόταν να ζητήσει τη μείωση της οικονομικής της συνεισφοράς. Είχε μάλιστα προηγηθεί και δημοσίευμα στην οικονομική φημερίδα «Βεντάμαστι», κατά το οποίο επίκειτο η αποχώρηση της Μόσχας από το σχέδιο, πράγμα που θα είχε ως συνέπεια τη ματαίωσή του. Αλλά κι εδώ υπήρχε σύγχυση, αφού εκπρόσωπος του κ. Πούτιν διέψευσε προχθές τις πληροφορίες αυτές, λέγοντας ότι η Μόσχα διατηρεί τη συμμετοχή της στον αγωγό.

Τη στιγμή που γράφονταν οι γραμμές αυτές δεν είχε ανακοινωθεί πού κατέληξε η συνάντηση της Ρώμης.

Θυμίζουμε ότι από τη δεκαετία του ʼ90 όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις αναφέρονται στο μεγάλο αυτό έργο. Δυστυχώς δεν βλέπουμε πώς μπορεί να προχωρήσει. Γιʼ αυτό και υπάρχουν επιφυλάξεις.

Εν μέσω λοιπόν τόσων αντιφατικών και συγκεχυμένων σχολίων πληροφορούμαστε ότι προωθείται η συλλογή υπογραφών συναρμόδιων υπουργών για υποβολή στη Βουλή νομοσχεδίου που αφορά τον αγωγό. Έτσι δίνεται η εντύπωση ότι το έργο προχωράει και η ελληνική πλευρά εξακολουθεί να το στηρίζει. Δεν πρέπει κάποιος αρμόδιος κυβερνητικός παράγοντας να εξηγήσει στον ελληνικό λαό σε ποιο ακριβώς σημείο βρίσκεται αυτή η ιστορία; Θα υλοποιηθεί τελικά το έργο ή όχι; Όταν μάλιστα το κόστος του, χωρίς να έχει επακριβώς καθοριστεί, θα κυμαίνεται μεταξύ 1 και 1,5 δισ. ευρώ και θα χρηματοδοτηθεί από τους εταίρους του έργου και κοινοπραξία τραπεζών.

Το θέμα αποκτά μεγάλη σημασία για τη χώρα μας δεδομένου ότι δημοσιογραφικές πληροφορίες από τη Μόσχα αναφέρουν ότι ρωσικές εταιρείες πετρελαίου φαίνεται να εστιάζουν την προσοχή τους στον αγωγό Σαμψούντας – Τσεϊχάν, που συνδέει το λιμάνι της Σαμψούντας στη Μαύρη Θάλασσα με τον τερματικό σταθμό του Τσεϊχάν, που βρίσκεται στα ανατολικά της Μερσίνης επί της Μεσογείου.

Αν τούτο πραγματοποιηθεί, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο θα αναδειχθεί ακόμη περισσότερο ο ρόλος της γείτονος ως ενεργειακού κόμβου.