Ο ΔΣΑ πρέπει να αλλάξει. Δεν υπάρχει αύριο…

Στο πλαίσιο ενός πολύχρονου καθημερινού προβληματισμού μας, με άξονα την απογοήτευση και την αποστασιοποίηση του δικηγορικού κόσμου από τη δεδομένη πλέον υποβάθμιση του επαγγέλματος, όχι πια με ευθύνη μόνον της Πολιτείας, που θεσμοθετεί τα πλέον αντιδικηγορικά μέτρα «κατά παραγγελία» των κέντρων αποφάσεων της εσωτερικής και διεθνούς «αγοράς» (ΕΕ και ΔΝΤ), αλλά κυρίως από την πλήρη ανεπάρκεια του συνδικαλιστικού μας οργάνου, πήραμε την απόφαση να βγούμε και πάλι μπροστά.

Να διεκδικήσουμε την ψήφο των δικηγόρων της Αθήνας, με καθαρή και αυτόνομη φωνή που έχουμε αποδείξει ότι μας διακρίνει. Χωρίς να μασάμε τα λόγια μας και κοιτάζοντάς τους στα μάτια, όπως χρόνια τώρα. Σε αντίθεση με την παρακμιακή, αδιέξοδη και ανεύθυνη γλώσσα των αιρετών εκπροσώπων μας στον δικηγορικό συνδικαλιστικό χώρο.

Δεν μας αφορούν οι κομματικές επιλογές άλλων χώρων και τα γραμμάτια προς εξόφληση που υπογράφουν αυτοί που αναζητούν πάντοτε και εκ του ασφαλούς κομματική προστασία. Προσπαθήσαμε για μια ακόμα φορά να κατεβεί ενωτικό ψηφοδέλτιο στις εκλογές του Συλλόγου, αλλά, βλέπεις, οι «Ηρακλειδείς του στέμματος» και μέχρι σήμερα υπασπιστές του προέδρου προτίμησαν την «προσωπική τους επιτυχία». Για να μας σώσουν για μια ακόμη φορά.

Φέτος, στις κρισιμότερες από κάθε άλλη φορά εκλογές του ΔΣΑ, η ψήφος έχει κριτήρια:

– Την ανάγκη άμεσης αλλαγής του σκηνικού της διοίκησης στον ΔΣΑ που σήμερα έχει διαβρωθεί από την πιο αντιδραστική νοοτροπία να μην αλλάξουμε τίποτα.

– Την ανάδειξη νέων αιτημάτων για την προστασία του ύψους των ελάχιστων αμοιβών που θα καθορίζεται, σύμφωνα με τις νέες διατάξεις του Κώδικα Δικηγόρων, από

– τους αρμόδιους υπουργούς και με απλή γνώμη των Δικηγορικών Συλλόγων.

– τη ματαίωση της αναμενόμενης κατάργησης της υποχρεωτικής παράστασης δικηγόρου στα συμβόλαια.

– την αναπροσαρμογή του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων του Τομέα Νομικών του ΕΤΑΑ και την εξίσωσή του με τις συντάξεις των Τομέων των ιατρών και μηχανικών.

– τον αποκλεισμό της ελεύθερης και ανεξέλεγκτης διαφήμισης παροχής δικηγορικών υπηρεσιών, που πλέον γίνεται νόμιμη και υπάρχει κίνδυνος αθέμιτου ανταγωνισμού για την πλειοψηφία των συναδέλφων που θα έλθουν αντιμέτωποι με τις ελληνικές και διεθνείς δικηγορικές εταιρείες, τράπεζες, μεσίτες, εισπρακτικές εταιρείες κ.λπ.

– την αντικατάσταση στο ΔΣ των προσώπων εκείνων που υπηρέτησαν πιστά την πολιτική της υποχώρησης και αναστολής κάθε κινητοποίησης του κλάδου, μέσα στο κλίμα γενικής αφασίας, αμνησίας και αδράνειας που καλλιέργησαν τα τελευταία χρόνια, δηλαδή της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών του ΔΣ και κυρίως την απαλλαγή μας από το «σύστημα αξιών» και τις «προτεραιότητες» που αυτή υπηρετεί.

– την ανάδειξη της φωνής των νέων συναδέλφων, που όντας η πλειοψηφία του δικηγορικού σώματος, πρέπει να προχωρήσουν στη διαμόρφωση νέου περιεχομένου και χαρακτήρα παρεμβάσεων, διεκδικήσεων και προστασίας του κοινωνικού και επιστημονικού πλαισίου του επαγγέλματός μας. Γιατί οι νέοι συνάδελφοι αντιμετωπίζονται, μέσα στη σύγχρονη συγκυρία, με απαράδεκτη από κάθε άποψη μεταχείριση και με διαρκή και εντεινόμενη υποβάθμιση του ρόλου τους ως δικηγόρων, είτε στις εργασιακές τους σχέσεις είτε στην άσκηση της νομικής και δικονομικής αποστολής τους στο σύστημα απονομής δικαίου αλλά και ιδιαίτερα στην κοινωνία.

Λέμε όχι στις τακτικές που αδρανοποιούν τους συναδέλφους στον ρόλο ενός απαθούς και αμέτοχου ακροατή ή αναγνώστη ή το πολύ ενός χειροκροτητή κάθε τρία χρόνια κυβερνητικών ή κομματικών επιλογών για τα πρόσωπα των «αντιπροσώπων» μας στη διοίκηση του ΔΣΑ. Θέλουμε πολιτικές και στρατηγικές θέσεις από το συνδικαλιστικό μας όργανο που να αναδεικνύουν και όχι να θάβουν τα αιτήματα των δικηγόρων.

Στοχεύουμε στη χωρίς όρους και δεσμεύσεις ενημέρωση των συναδέλφων, πριν και μετά τις εκλογές, και προσβλέπουμε στη συμμετοχή τους για την αντιπροσωπευτική ανάδειξη των θεμάτων και θέσεων όλων των δικηγόρων.

Προτρέπουμε σε συμμετοχή των απογοητευμένων και δίκαια αγανακτισμένων συναδέλφων στις εκλογές, γιατί η αποχή οδηγεί τον Σύλλογο στην επανάληψη του σκηνικού που ζούμε και δεν μας αντιπροσωπεύει.

Ο ΔΣΑ πρέπει να ζωντανέψει και να αναδείξει το ιστορικό του πρόσωπο, που είναι πρωταγωνιστικό, μαχητικό και βαθύτατα κοινωνικό.