Ολυμπιακό ρεκόρ ζημιών
FΠολλή συζήτηση γίνεται τελευταία για την αξιοποίηση ακινήτων του Δημοσίου. Ας δούμε, λοιπόν, και ένα παράδειγμα από την καθημερινότητα της διαχείρισης και αξιοποίησης των ακινήτων: Η Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ, ως γνωστόν, διαχειρίζεται το «χρυσό» χαρτοφυλάκιο της ακίνητης περιουσίας που δημιούργησε αυτό το κράτος εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Η καλή εταιρεία δημοσίευσε στις 18 Φεβρουαρίου τον ισολογισμό του… 2009 (!) και εμφανίζει ζημίες σχεδόν 33 εκατ. ευρώ!
FΟι ορκωτοί ελεγκτές επισημαίνουν ότι η εταιρεία έχει πλέον αρνητικά ίδια κεφάλαια και σύντομα θα μας αφήσει χρόνους, καθώς το χαρτοφυλάκιο των ακινήτων της θα μεταβιβασθεί στην Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης. Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, εναντίον της εταιρείας εκκρεμούν και αγωγές για διεκδικήσεις 150 εκατ. ευρώ εις βάρος της. Και περιμένουμε τώρα από το ίδιο ελληνικό Δημόσιο, που κατάφερε να μπει μέσα μέχρι… τα αυτιά, αφού δαπάνησε μυθικά ποσά για τα ολυμπιακά ακίνητα, να αξιοποιήσει σωστά την ακίνητη περιουσία του και να βγάλει 50 δισ. για να ξεχρεώσουμε…
Αθώος ως… περιστερά
FΑθώος κηρύχθηκε αυτήν την εβδομάδα ο Σπύρος Ζησιμόπουλος από το Εφετείο, με απόφαση που «σβήνει» την ιστορική πρωτόδικη καταδίκη του σε ποινή φυλάκισης 9 μηνών, για τα επτά χρόνια καθυστέρησης από την Επιτροπή Ανταγωνισμού στην εξέταση της καταγγελίας του μακαρίτη, πια, Γιώργη Δρίτσα. Το δικαστήριο δεν έκρινε ότι υπήρξε δόλος από την πλευρά Ζησιμόπουλου και με αυτό το σκεπτικό απέρριψε τις κατηγορίες για παράβαση καθήκοντος.
F Χωρίς την παρουσία του Δρίτσα στη δικαστική αίθουσα, οι δικηγόροι του τέως προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού είχαν εύκολη δουλειά. Έφθασαν στο σημείο, μάλιστα, να προβάλουν τον ισχυρισμό, ότι τα επτά χρόνια είναι εύλογος χρόνος για να φέρει σε πέρας η Επιτροπή Ανταγωνισμού μια υπόθεση! Γιατί μόνο επτά, όμως; Ας θεωρούνται εύλογα και τα 99 χρόνια, για να καταλάβουμε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει αντιμονοπωλιακή αρχή, να πάψουμε να ασχολούμαστε με το θέμα και να παραδοθούμε άνευ όρων και δισταγμών στην απόλυτη κυριαρχία των καρτέλ και των μονοπωλίων.
«Πράσινο» στο μονοπώλιο
FΆλλωστε, η Επιτροπή Ανταγωνισμού κάνει ό,τι μπορεί για να μας πείσει για την ανυπαρξία της. Για παράδειγμα, αυτήν την εβδομάδα ενέκρινε τη συγχώνευση της ΔΕΛΤΑ με τη ΜΕΒΓΑΛ για τη δημιουργία ενός πανίσχυρου μονοπωλίου στα γαλακτοκομικά.
FΗ απόφαση είναι καταγέλαστη και δεν αξίζει ιδιαίτερου σχολιασμού. Αρκεί να πούμε ότι ο πρώτος όρος που επιβάλλει η Επιτροπή στις εταιρείες για να εγκρίνει τον «γάμο» είναι να σταματήσουν τη διάθεση του σοκολατούχου γάλακτος ΤΟΠΙΝΟ της ΜΕΒΓΑΛ! Πολύ σκληρός όρος, ιδιαίτερα αν σκεφθεί κανείς ότι ο νέος γίγαντας στο γάλα έχει στο χαρτοφυλάκιο των προϊόντων του το κυρίαρχο στην αγορά σοκολατούχο MILKO και ούτως ή άλλως δεν θα είχε λόγο μετά τη συγχώνευση να διαθέτει στην αγορά το ΤΟΠΙΝΟ.
Ιρλανδία, όπως… Ελλάδα
FΗ Ελλάδα έδωσε, ως γνωστόν, τα φώτα του πολιτισμού στους κουτόφραγκους που έτρωγαν βελανίδια όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες. Ακόμη και σε χαλεπούς καιρούς, η χώρα διδάσκει τους «κουτόφραγκους», ιδιαίτερα σε θέματα ενίσχυσης των τραπεζών από το Δημόσιο. Διαβάζαμε στους «Irish Times» αυτήν την εβδομάδα άρθρο που εξέφραζε έντονη ανησυχία, επειδή, λέει, οι ιρλανδικές τράπεζες έχουν εξαντλήσει πλέον τα αποδεκτά καλύμματα δανεισμού από την ΕΚΤ και δανείζονται πλέον μόνο με την έκδοση ομολόγων, με εγγύηση του Δημοσίου.
FΣτις πρώτες ημέρες του 2011, γράφει η καλή ιρλανδική εφημερίδα, οι ιρλανδικές τράπεζες δανείσθηκαν 17 δισ. ευρώ με αυτόν τον μάλλον «αεριτζίδικο» τρόπο, μεταφέροντας τα βάρη από ενδεχόμενη κατάρρευσή του στους φορολογουμένους. Μείναμε με την απορία γιατί άραγε έχουν τέτοια υπερευαισθησία στο θέμα αυτό οι Ιρλανδοί: Εμείς, ως πρώτοι διδάξαντες την άνευ όρων στήριξη των τραπεζών από το κράτος, έχουμε δώσει τις εγγυήσεις μας για ομόλογα αξίας 55 δισ. ευρώ των τραπεζών και πρόσφατα ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου ενέκρινε νέο «πακέτο», για να φθάσουμε τα 85 δισ. ευρώ – κατά τα άλλα, μας ενοχλεί αφάνταστα ότι το Δημόσιο δίνει εγγυήσεις απείρως μικρότερου ύψους, για τον δανεισμό των ΔΕΚΟ. Οι Ιρλανδοί φαίνεται ότι είναι νεοφώτιστοι σε αυτό το άθλημα, αλλά πού θα πάει, θα μάθουν!