Με μετέωρη σύμβαση διαπραγματεύεται τον εθνικό μας πλούτο η κυβέρνηση!
Στο μεταξύ, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου αναμένεται η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στην προσφυγή συνδικαλιστικών οργανώσεων (μεταξύ τους η ΑΔΕΔΥ, η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας κ.λπ.) κατά του Μνημονίου που εφαρμόζουν η κυβέρνηση και η «τρόικα», με δραματικές επιπτώσεις για μισθωτούς και συνταξιούχους.
Η μεθοδευμένη παρέμβαση στον τομέα της εργασίας συνάντησε ευθύς εξαρχής τη διαπαραταξιακή αντίδραση της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ, ενώ και η ΓΣΕΕ αναδιπλώθηκε πρόσφατα, με την ΠΑΣΚΕ να καταγγέλλει με σφοδρότητα τα μέτρα του Μνημονίου και να ζητά την απεμπλοκή από τους μηχανισμούς που βυθίζουν τη χώρα σε πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα και είναι πιθανόν να οδηγήσουν σε πρόωρες εκλογές στις αρχές Απριλίου.
«Είναι θεσμική εκτροπή το Μνημόνιο;» ήταν η ερώτηση που απευθύναμε στον αναπληρωτή καθηγητή Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ν. Μαριά, που χωρίς δισταγμό απαντά: «Η κυβέρνηση και η ”τρόικα” με τη δράση τους και με το Μνημόνιο που επιβάλλουν στη χώρα μας υπονομεύουν τη δημοκρατία». Και αυτό, όπως εξηγεί ο καθηγητής, γιατί το Μνημόνιο κυρώθηκε από τη Βουλή όχι με την αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών, όπως απαιτεί το άρθρο 28 παρ. 2 του Συντάγματος, αλλά με μικρότερο αριθμό βουλευτών, ενώ αργότερα, στις 8 Μαΐου 2010, ο υπουργός Οικονομικών υπέγραψε τη δανειακή σύμβαση Ελλάδος – κρατών ευρωζώνης, η οποία μέχρι σήμερα δεν έχει κυρωθεί από τη Βουλή.
Ο κ. Μαριάς επισημαίνει μάλιστα ότι η δανειακή σύμβαση που εκτελείται, πέραν των άλλων, προβλέπει ρήτρα άρσης της ασυλίας λόγω εθνικής κυριαρχίας. Δηλαδή επιτρέπει στους δανειστές μας να κατάσχουν ακατάσχετη δημόσια περιουσία, πλουτοπαραγωγικές πηγές και αρχαιολογικούς χώρους σε περίπτωση μη εξόφλησης του δανείου.
Κοινοβουλευτικό πραξικόπημα χαρακτηρίζει ο καθηγητής την ψήφιση από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Βουλής αντισυνταγματικής εξουσιοδότησης (με έναρξη ισχύος από 15/5/2010) προς τον υπουργό Οικονομικών, η οποία του δίνει το δικαίωμα να υπογράφει δανεικές συμβάσεις και μνημόνια τα οποία φέρνει απλώς για ενημέρωση και συζήτηση στη Βουλή, ενώ, σύμφωνα με το Σύνταγμα, προκειμένου να ισχύσουν οι δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια απαιτείται κύρωσή τους από τη Βουλή. Γι’ αυτό και ο σάλος που προκλήθηκε στην περίπτωση της απόφασης της «τρόικας» και του αρμόδιου υπουργού Γ. Παπακωνσταντίνου για την «πώληση» ακίνητης περιουσίας ύψους 50 δισ. ευρώ.
Τον κώδωνα του κινδύνου και για το κοινοβουλευτικό έργο της Βουλής κρούει ο κ. Μαριάς, μιλώντας για υπονόμευσή του, «αφού ύστερα από πίεση της ”τρόικας” επιδιώκεται η θέσπιση διαφόρων ρυθμίσεων εφαρμογής του Μνημονίου όχι με νόμους αλλά με Προεδρικά Διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις»…