«Προλεταριοποίηση» των μισθωτών μεθοδεύουν κυβέρνηση και «τρόικα»!
ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ βρίσκονται σε συνεχή άμυνα και αδυναμία παρέμβασης στην καταστροφική πορεία του τόπου, ενώ τόσο η αξιωματική αντιπολίτευση (ΝΔ) όσο και τα κόμματα της Αριστεράς (ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ) αποδεικνύονται αναποτελεσματικά, καθώς η ενιαία αντεπίθεση βρίσκεται εκτός της πολιτικής λογικής τους.
Εν όψει και της εκταμίευσης της 4ης δόσης του δανείου, καθίσταται σαφές ότι κυβέρνηση και «τρόικα» στοχεύουν στην προλεταριοποίηση τόσο της μισθωτής εργασίας όσο και της μεσαίας τάξης και η κοινωνική αναταραχή που έχει ξεσπάσει βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος στο Μέγαρο Μαξίμου. Οι πληροφορίες που φτάνουν στην Πατησίων και τη Φιλελλήνων κάνουν λόγο για «πυρετώδεις διαβουλεύσεις στο κυβερνητικό επιτελείο, προκειμένου να περιοριστούν οι κινητοποιήσεις κατά των πολιτικών που επιβάλλουν ”τρόικα” και κυβέρνηση» ενώ φράσεις περί ανομίας και αντεθνικής στάσης που ακούγονται από υπουργικά χείλη, εκτιμάται ότι προετοιμάζουν το κλίμα εκφοβισμού και τρομοκρατίας.
Οι φόβοι για υπονόμευση της κοινωνικής ομαλότητας δεν είναι αβάσιμοι, όταν τα «τροϊκανά – κυβερνητικά» μέτρα υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή εξαθλιώνοντας την πλειοψηφία των πολιτών. Σύμφωνα με εκτιμήσεις κορυφαίων συνδικαλιστικών στελεχών, με αφορμή την επικείμενη 4η δόση, αναμένεται να προστεθούν και άλλα μέτρα στις εργασιακές σχέσεις του ιδιωτικού τομέα. Μεταξύ άλλων:
– Η διευκόλυνση της ελαστικής διευθέτησης του ωραρίου εργασίας με ατομικές συμφωνίες.
– Η περαιτέρω μείωση του κόστους των υπερωριών.
– Η κατάργηση επιδομάτων και αποζημιώσεων σε περίπτωση πρόωρης λύσης των συμβάσεων ορισμένου χρόνου.
– Η εξατομίκευση των αμοιβών και η σύνδεσή τους με την παραγωγικότητα μέσα από ένα αμφισβητήσιμο πλαίσιο αξιολόγησης της τελευταίας, που ανατρέπει πλήρως το σύστημα διαμόρφωσης των μισθών. Μια τέτοια εξέλιξη αποτελεί «και τον απώτερο στόχο» όσων επιλέγουν να απορρυθμίσουν το καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, διαβρώνοντας την έννοια του κλαδικού και του γενικού κατώτατου μισθού, ως μεταβατική εξέλιξη, πριν από την επίτευξη του τελικού στόχου.
Η κοινωνική ανασφάλεια είναι εδώ, οι ταξικές επιλογές της κυβέρνησης βρίσκονται σε εξέλιξη, ενώ διευρύνεται το χάσμα με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Παρότι η ΠΑΣΚΕ είναι η πρώτη δύναμη και στον ιδιωτικό (ΓΣΕΕ) και στον δημόσιο τομέα (ΑΔΕΔΥ), έχουν παγώσει οι σχέσεις με το κομματικό επιτελείο του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο οι συνδικαλιστές επιρρίπτουν ευθύνες για αδράνεια απέναντι στις επιλογές του κυβερνητικού επιτελείου. Φημολογείται μάλιστα ότι και η σχέση του γραμματέα Μιχ. Καχριμάκη χαρακτηρίζεται από «αποστασιοποίηση», αλλά και «σιωπή», που όμως διευκολύνει τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, γεγονός που οδηγεί τους συνδικαλιστές να θεωρούν ανώφελη οποιαδήποτε επαφή μαζί του, για διόρθωση των κακώς κειμένων. Στην Ιπποκράτους επικρατεί διάλυση και οι όποιες παρεμβάσεις και διαφοροποιήσεις προέρχονται από τον συνήθη «ύποπτο» Γ. Παναγιωτακόπουλο – χωρίς όμως και αυτές να έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Επιπλέον, κατά την τελευταία επίσκεψη των επιτηρητών μας στα οικονομικά, κοινωνικά, ασφαλιστικά, εργασιακά ζητήματα φαίνεται να αμβλύνθηκαν οι διαφορές μεταξύ των υπουργών Οικονομίας Γ. Παπακωνσταντίνου και Εργασίας Λ. Κατσέλη αφού οι τροϊκανοί έμειναν ικανοποιημένοι από τον απολογισμό του έργου και των δύο, ενώ δεν συνάντησαν αντιστάσεις και στις νέες επικείμενες πολιτικές που πρότειναν εν όψει της εκταμίευσης της 4ης δόσης του δανείου. Η κ. Κατσέλη φαίνεται ότι έλαβε το μήνυμα που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής εξέπεμψε, όταν είπε πως «κάποιος που διαφωνεί με την ”τρόικα” δεν μπορεί να είναι υπουργός στη σημερινή κυβέρνηση». Συνεπώς, η συμμόρφωση ήταν θέμα χρόνου, από την πλευρά της υπουργού Εργασίας…
Αν στις νεοφιλελεύθερες αντεργατικές πολιτικές ενταθεί και ο αυταρχισμός κάθε μορφής, νέες δοκιμασίες με αμφίβολη έκβαση θα υποστούν κοινωνία και πολίτες. Και, βεβαίως, ούτε η κυβέρνηση θα βρεθεί «εκτός βολής». Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν «νουνεχείς» κυβερνητικοί, που πάντως σε αυτήν τη φάση φαίνεται ότι αποτελούν μια μικρή μειοψηφία.