«Μέγκενη» για τους εργαζόμενους το «Σύμφωνο Ανταγνωνιστικότητας»
Η σύνοδος, είπε η Α. Παπαρήγα, αποκάλυψε ότι τα μέτρα της ΕΕ δεν αφορούν το δημόσιο χρέος αλλά την όλο και πιο εξευτελιστική τιμή της εργατικής δύναμης, με στόχο την ανταγωνιστικότητα. Οι γερμανικές προτάσεις, τονίζει, για το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» επιβεβαιώνουν την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι αυτό που επιδιώκουν είναι η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων της ΕΕ έναντι των αναδυόμενων ισχυρών δυνάμεων Ασίας (Κίνα, Ινδία) που έχουν διασφαλίσει πολύ φθηνή εργατική δύναμη, αλλά και απέναντι στις ΗΠΑ.
Αυτή η ανταγωνιστικότητα, υπογραμμίζουν στον Περισσό, έχει ως μοναδική προϋπόθεση ο λαός να φτάσει στο κατώτατο σημείο των δικαιωμάτων, «να του ρουφάνε το αίμα» και αυτός να ανεβάζει συνεχώς την παραγωγικότητά του. Σχετικά με τις διαπραγματεύσεις που γίνονται ανάμεσα στις χώρες μέλη της ΕΕ για το τελικό σχήμα του «Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας», στο ΚΚΕ εκτιμούν ότι αυτές δεν αφορούν την προάσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων των χωρών τους, αφού στην κατεύθυνση της επίθεσης κατά των εργαζομένων έχουν ήδη συμφωνήσει όλες οι κυβερνήσεις. Αυτό που εξετάζεται, λένε, στα διάφορα σενάρια είναι ο επιμερισμός βαρών μεταξύ κρατών και τραπεζικών ομίλων.
Όλα όσα ζούμε σήμερα, υπενθυμίζουν στο ΚΚΕ, δεν αποτελούν νέα πολιτική αλλά συνέχεια της στρατηγικής της Λισσαβώνας που εκπόνησε η ΕΕ για την ανταγωνιστικότητά της και της «Ατζέντας 2010» που εφαρμόστηκε στη Γερμανία σε μια περίοδο μάλιστα που δεν είχε εκδηλωθεί η παρούσα οικονομική κρίση και δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα διόγκωσης του δημόσιου χρέους.
Εάν, προειδοποιεί το ΚΚΕ, τα μέτρα που απεργάζονται τώρα στην ΕΕ περάσουν στην πράξη, τα λαϊκά στρώματα θα υποστούν μεγάλα πλήγματα τα οποία δεν θα έχουν ημερομηνία λήξης. Για παράδειγμα, λένε, η ολοκλήρωση της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας και η επίτευξη της πλήρους διασυνδεμένης εσωτερικής αγοράς της ΕΕ μέχρι το 2014 θα οδηγήσει σε υπέρογκες αυξήσεις των τιμολογίων του ηλεκτρικού, επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, νέα συμπίεση των μισθών και εν τέλει παράδοση των λιγνιτικών αποθεμάτων της χώρας σε μεγάλους ιδιωτικούς ομίλους.
Σχετικά με τον πρωθυπουργικό ισχυρισμό ότι τα παραπάνω δεν αφορούν την Ελλάδα γιατί αυτή έχει ήδη εφαρμόσει το 90% των προτεινόμενων μέτρων, το ΚΚΕ εκτιμά ότι πρόκειται για αποπροσανατολιστικό ισχυρισμό, αφού η επίθεση κατά των εργαζομένων δεν έχει ημερομηνία λήξης και ετοιμάζεται η γενίκευση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης, η νέα αλλαγή προς το χειρότερο του πρόσφατου αντιλαϊκού νόμου για τις επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας, με τελικό στόχο την απαξίωση και κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων.
Δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητη η εκτίμηση του ΚΚΕ ότι η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων βαδίζει χέρι χέρι με την αύξηση του κινδύνου για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και την ειρήνη στην περιοχή.
Για την αναχαίτιση της επίθεσης το ΚΚΕ επιμένει ότι πρέπει να οργανωθεί λαϊκή αντεπίθεση και το λαϊκό κίνημα να μη βάζει απλώς διαχειριστικά, αμυντικά ή συντεχνιακά αιτήματα, αλλά ο αγώνας που αναπτύσσεται να κατευθύνεται στο θέμα της εξουσίας, αφού στόχος είναι το ίδιο το σύστημα και όχι οι όποιες βιτρίνες του.
Αξιοσημείωτο είναι ότι το ΚΚΕ –διά στόματος μάλιστα της Α. Παπαρήγα– παίρνει αποστάσεις και κριτικάρει το Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών που συγκροτεί τη «Σπίθα» και του οποίου ηγείται ο Μ. Θεοδωράκης.
Χωρίς να αναφερθεί στο όνομα του κορυφαίου μουσικοσυνθέτη και αγωνιστή της Αριστεράς, είπε ότι αυτοί που εμφανίζονται «ακηδεμόνευτοι είναι εξαιρετικά κηδεμονευόμενοι και κηδεμονεύουν άλλους ως ακηδεμόνευτοι». Κύριο σημείο κριτικής είναι ότι η «Σπίθα» αντιμετωπίζει την οικονομική κρίση και το Μνημόνιο ως πρόβλημα εισβολής κάποιων που κατέλαβαν την Ελλάδα, θέση που κατά το ΚΚΕ αθωώνει ουσιαστικά την κυβέρνηση που συναποφάσισε με την «τρόικα» τα μέτρα που ακολουθούνται.