επί του πιεστηρίου
Θα το ξαναπούμε. Αν δεν σηκωθούμε από τον καναπέ και αν δεν απαλλαγούμε από τον φόβο, κανένας δεν πρόκειται να μας υπολογίσει… Το ανήμερο θηρίο φοβάται, όπως έγινε στην Αίγυπτο. Και ο Μουμπάρακ είναι πλέον παρελθόν. Λίγο πριν το ίδιο είχε συμβεί στην Τυνησία. Ο λαός, όταν θέλει, μπορεί. Να ανατρέψει τα πάντα. Ψοφοειδείς όλοι οι μεγάλοι ηγέτες του κόσμου έτρεξαν να υποκλιθούν στον αιγυπτιακό λαό… Που πριν από έναν μήνα τον είχαν ξεχάσει… Εμείς αποφασίζουμε, εμείς ανάβουμε και το πράσινο φως και το κόκκινο…
Δεν συμφωνούν πολλοί, που έχουν επαφές με κυβερνητικούς παράγοντες χωρών της ΕΕ, με το κλίμα αισιοδοξίας ότι πάμε για μακρά επιμήκυνση, μείωση του επιτοκίου, επαναγορά των ελληνικών ομολόγων και «κούρεμα» του χρέους. Τέτοιες ενδείξεις δεν έχουμε, μας έλεγαν. Δεν είναι τόσο γαλαντόμοι… Γερμανικό καθεστώς θέλει η Μέρκελ να επιβάλει. Και γεύση αυτής της πρόθεσης έδωσαν προχθές οι «τροϊκανοί»…
Προσωπική επιτυχία του προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς, Μιχάλη Σάλλα, αποτελεί η κάλυψη και με το παραπάνω της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Ο κόσμος, οι επενδυτές, οι μικρομέτοχοι έχουν εμπιστοσύνη στον Σάλλα. Εγγύηση η 30χρονη διαδρομή του στην πολιτική και επιχειρηματική σκηνή. Μια διαδρομή χωρίς ίχνος σκιάς. Απʼ όπου πέρασε, και πέρασε από μεγάλα πόστα, μόνο καλά λόγια ακούς.
Τι έχουν άραγε να πουν όλοι εκείνοι που έσταζε μέλι το στόμα τους για τον… φίλο Ερντογάν, που δεν τον αφήνουν οι κακοί στρατηγοί να αγκαλιαστεί μαζί μας, τώρα με τις απειλές κατά των Τουρκοκυπρίων, επειδή τόλμησαν να του βγάλουν γλώσσα και να σηκώσουν μέχρι και τη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας, οργισμένοι από την πολιτική της Άγκυρας απέναντί τους;
Κάτι που 50 χρόνια δεν είχε συμβεί ποτέ; Ο… καλός Ερντογάν πού πήγε;
Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση όλων εκείνων των αφελών (για να μη χρησιμοποιήσω σκληρότερο χαρακτηρισμό) που νομίζουν ότι στην Τουρκία μπορεί να υπάρξει πολιτικός και στρατιωτικός που να τολμήσει να παραβεί έστω και κατά ένα χιλιοστό το «Ευαγγέλιο» της εξωτερικής της πολιτικής και γενικά της στρατηγικής της έναντι της Ελλάδας. Απόδειξη ότι δεν υπήρξε στα μεταπολεμικά χρόνια ούτε ένας τούρκος πρωθυπουργός, που να είπε, ρε γαμώτο, να τα βρούμε με τους Έλληνες, να κάνουμε μια μικρή χειρονομία καλής θέλησης. Αντίθετα, όλο και νέες διεκδικήσεις και αμφισβητήσεις της ελληνικής κυριαρχίας βάζουν στο τραπέζι. Στην Κύπρο έφτασαν να κατέχουν περίπου τη μισή, στο Αιγαίο ανακάλυψαν βραχονησίδες που τους ανήκουν, «χρωμάτισαν» το αρχιπέλαγός μας με «γκρίζες ζώνες», κάνουν περαντζάδες φρεγάτες και κορβέτες τους μέχρι το Σούνιο, καταγράφοντας διαφωνίες για τα θαλάσσια σύνορα, αλωνίζουν τα πολεμικά τους αεροπλάνα στον εναέριο χώρο, «σφυροκοπούν» νησιά μας, εκτός βολής το Καστελλόριζο… Κι εμείς; Βήματα πίσω. Και αγάπες στον καλό Ερντογάν… Για να έχουμε στην κηδεία μας και κανέναν τεθλιμμένο συγγενή…
Το σκέπτεστε αν ο αστυνομικός με τα πολιτικά στην Κερατέα, που τράβηξε το πιστόλι, όταν περικυκλώθηκε από τους κατοίκους και προφανώς φοβήθηκε, πατούσε τη σκανδάλη, τι θα γινόταν αν σκοτωνόταν ένας; Παραλίγο να είχαμε νέο Κορκονέα. Και ο Δεκέμβρης του 2008 θα επέστρεφε χειρότερος…