Ένα διαρκές γαϊτανάκι απληστίας στα Μέσα!

Είναι το πλαίσιο που διαμόρφωσε το 1995 ο νόμος Βενιζέλου και προκάλεσε βουλιμία, όπως παραδέχθηκε η ίδια η αγορά, που λειτούργησε ανεξέλεγκτα. Αν λοιπόν ο Τηλέμαχος Χυτήρης θέλει να εξυγιάνει τον χώρο των Μέσων, πρέπει να ρυθμίσει το «μαύρο τρίγωνο» των χρημάτων, και αν το υπουργείο Οικονομικών θέλει να μάθει πού πήγαν τα λεφτά, μπορεί απλώς να αναζητήσει τα τιμολόγια των διαφημιστικών σε συνάρτηση με την προσωπική περιουσία ορισμένων διαφημιστών. Για πρώτη φορά εκπρόσωποι φορέων μιλούν γι’ αυτό που όλοι ξέρουν, για τον… θεσμό των επιστροφών και τα τιμολόγια των διαφημιστικών, που συνέβαλαν καθοριστικά στο σημερινό αδιέξοδο των ΜΜΕ. «Αν, για παράδειγμα, είναι εξαιρετικά λάθος για τους διαφημιζόμενους να καθιστούν τη διαφημιστική δαπάνη ένα εύθραυστο κέντρο κόστους, που αμέσως σε συνθήκες πανικού περικόπτεται, άλλο τόσο πρέπει να δούμε πού πάσχει το πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς, γιατί ξέφυγε και πού η δημιουργία έδωσε τη θέση της περισσότερο στη χρηματοοικονομική διαχείριση», είπε ο Κ. Κιμπουρόπουλος και πρόσθεσε πως «οι ρόλοι στρεβλώθηκαν και η βουλιμία πολλές φορές υποκατέστησε τη λογική». «Θα ήθελα να προσθέσω στη λέξη “βουλιμία” που ακούσθηκε τη λέξη “απληστία” απ’ όλες τις πλευρές», συνέχισε ο Θεοχάρης Φιλιππόπουλος. Και εξήγησε πώς γεννήθηκε η φούσκα: «Και από την πλευρά των Μέσων, που δημιουργούσαν περισσότερα προϊόντα από τα αναγκαία για να αντλήσουν τη μέγιστη διαφήμιση και πρόσφεραν σε έναν παράλογο ανταγωνισμό υπερβολικά YEB». «Υπήρχε», συμπλήρωσε, «ένα διαρκές γαϊτανάκι απληστίας που δημιούργησε αυτήν τη φούσκα που τώρα σκάει. Πρέπει λοιπόν να δούμε τι είναι αυτό που παράγουμε και πόσο πρέπει να αμειβόμαστε γι’ αυτό».