Μια φορά και έναν καιρό

Σύμφωνα με την αστυνομία, που καλή κουβέντα για κανέναν δεν έχει, ήταν ληστές, κατά δε τις εφημερίδες, που αρέσκονται να μεγαλοποιούν τα πάντα, ήσαν αδίστακτοι. Κι αυτό επειδή κατά τη διενέργεια των συναλλαγών τους με τις τράπεζες αντί βιβλιαρίου καταθέσεων κρατούσαν οπλοπολυβόλο και γάζωναν όσους έβρισκαν μπροστά τους. Βέβαια η πράξη τους αυτή καμιά πρωτοτυπία δεν είχε, αφού εθεωρείτο συνήθης πρακτική και δεν απαιτείτο άδεια μέσα στο πλαίσιο της ελεύθερης οικονομίας και του υγιούς ανταγωνισμού. Προφανώς το ζευγάρι ήταν διάσημο στην πιάτσα και δεν γνωρίζουμε εάν αληθεύει η φήμη πως ευφάνταστος διαφημιστής επρότεινε σε τραπεζιτικό ίδρυμα ν’ αξιοποιήσει τις απανωτές επισκέψεις τους και μιμούμενος κατά κάποιο τρόπο το «Προμηθευταί της Βασιλικής Αυλής» των ευρωπαϊκών καταστημάτων, να γράψει στις βιτρίνες του «Μας προτιμούν η Μπόνι κι ο Κλάιντ». Εν πάση περιπτώσει, το ευάρμοστο ζεύγος έχαιρε κατά τα άλλα μεγάλης υπόληψης στην κοινωνία διότι η μεν Μπόνι διατήρησε μέχρι το τέλος του βίου της την παρθενική της συστολή, ο δε Κλάιντ ήταν ηθικό στοιχείο και σχεδόν καθόλου γκομενιάρης. Το προτέρημά του αυτό το εκτιμούσε ιδιαίτερα το συγγενολόι της Μπόνι, που ήσαν Κουάκεροι και τσιλιμπουρδίσματα στο σόι τους δεν ανεχόντουσαν.
Χωρίς να είναι μέντιουμ, ποιο θα ήταν το τέλος τους λίγο-πολύ το μάντευαν. Εκείνο που δεν μπορούσαν να προβλέψουν είναι πως θα τους «εκτελούσαν» και δεύτερη φορά μέσω της 7ης τέχνης. Έτσι γυρίστηκε ο βίος και η πολιτεία τους ταινία με πρωταγωνιστές τον Ουόρεν Μπίτι και τη Φέι Νταναγουέι, την οποία απήλαυσαν οι σινεφίλ στους αθηναϊκούς κινηματογράφους εν έτει 1968. Οι βλαβερές συνέπειες του έργου ήσαν α) ότι η μόδα εμπνεύστηκε και λανσάρισε την «κλος» έως στο μέσον της γάμπας φούστα της Μπόνι, αντιστρατευομένη ανοιχτά την… ανερχομένη «μίνι», β) ότι γνωστό κατάστημα της οδού Ερμού διακόσμησε τη βιτρίνα του με όλα τα αξεσουάρ της αμφιέσεώς της, πλην φυσικά των πυροβόλων όπλων, αν και αποτελούσαν μέρος αναπόσπαστο του βεστιαρίου της και γ) ότι με την ευκαιρία του έργου που ανέβαζε στο θέατρο «Ρεξ», η Αλίκη Βουγιουκλάκη ντύθηκε Μπόνι και φωτογραφήθηκε στην Πλατεία Συντάγματος δίπλα σε μια αρχαία Μερσεντές κραδαίνουσα κουμπούρα και σημαδεύουσα τους περαστικούς. Ατυχία θεωρήθηκε ότι δεν βρέθηκε διερχόμενος γνήσιος ένοπλος και τσαντίλας που θα παρεξηγούσε το ναζιάρικο σημάδι… Οι φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Εικόνες» που μόλις είχε επανεκδοθεί υπό νέα διεύθυνση. Όπως είναι γνωστό, οι «Εικόνες», που εξέδιδε με επιτυχία πάνω από 10 χρόνια η Ελένη Βλάχου, διέκοψαν την έκδοσή τους την 21η Απριλίου του ’67 λόγω χούντας και κυκλοφόρησαν ξανά τον Μάρτιο 1968, περνώντας στην ιδιοκτησία της Πάπυρος-Πρες.
Όπως πληροφορούμαστε από σχετικό ρεπορτάζ, επ’ ευκαιρία, πρέπει οι Έλληνες να είναι ιδιαιτέρως υπερήφανοι, διότι υπήρξε
αντίστοιχο ζεύγος με τους Μπόνι και Κλάιντ, ελληνικής παραγωγής, ταυτόχρονα στην Αθήνα: Ήσαν η Κούλα κι ο Ανδρέας που μπορεί να μην ήσαν οι πρώτοι διδάξαντες, αλλά δεν ήταν και παρακατιανοί σε δράση. Με την ίδια ευκολία χειρίζονταν τα όπλα εν Αθήναις, και έστελναν στο υπερπέραν τα θύματά τους να συναντήσουν τους αμερικανούς… ομολόγους τους και ν’ ανταλλάξουν εν ειρήνη τις εν ζωή αναμνήσεις τους. Η Κούλα και ο Ανδρέας ήσαν αδέλφια. Πολλοί ποιητές εξύμνησαν την
αδελφική αγάπη, αλλά η αγάπη που έτρεφαν αυτά τα αδέλφια ο ένας για τον άλλον έφερνε περισσότερο σε αγάπη κουμπάρας για κουμπάρο… Το ειδύλλιο ξεκίνησε μόλις αποφυλακίστηκε ο Ανδρέας που έκανε τις διατριβές του στις ανά τη χώρα φυλακές. Ήταν ωραίος και ευσταλής και μόλις τον αντίκρισε η αδελφή του έπαθε ταράκουλο και «δάγκωσε τη λαμαρίνα», όπως θα λέγανε στη γλώσσα τους. Εκείνη πάλι δεν έκανε ούτε για φτύσιμο, αλλά ο Ανδρέας ήταν αφενός της θεωρίας πως «ο καλός μύλος ό,τι βρει το αλέθει» και αφετέρου διαφύλαττε έτσι την τιμή της, που κάποιος άγνωστος σίγουρα θα διέσυρε. Ο ευτυχής πατήρ τους που διατηρούσε καταγώγιο στου διαόλου τη μάνα, δηλαδή στο τέρμα Αμπελοκήπων του 1930, τους έδωσε την ευχή του βέβαιος πως θα επιτύχουν στη βιοπάλη, διότι ο μικρός από εννέα χρονών πιτσιρικάς χειριζότανε άψογα το μπιστόλι κάνοντας επιδείξεις στους θαμώνες της πατρικής επιχειρήσεως, η δε θυγατέρα του προσομοίαζε με νηστικιά ύαινα.
Τα δυο αδέλφια βγήκαν στο μεϊντάνι και εγκαινίασαν τον κύκλο εργασιών τους με ληστεία και φόνο οδηγού ταξί στη Βούλα, που τον σκότωσε η Κούλα πυροβολώντας τον εξ επαφής στο κεφάλι. Δεν άρχισε «ανθρωποκυνηγητό» η Αστυνομία για να βρει, καλήν
ώρα, τον δράστη, αλλά άρχισε να συλλέγει στοιχεία και η μόνη ένδειξη που είχαν ήταν ότι και στις άλλες ληστείες μετά φόνου που συνέβησαν σε ταξιτζήδες στο αμάξι επέβαινε μια κυρία με γκρενά φόρεμα και κόκκινο μπερέ. Καθώς δεν ήταν τότε της μόδας το γκρενά ούτε ο μπερές, ποιος μπορούσε ποτέ να φανταστεί πως η μανταμίτσα που άνετα κυκλοφορούσε ντυμένη στα γκρενά με κόκκινο μπερέ, ντεμοντέ τελείως, μπορούσε να είναι λησταρχίνα. Ούτε στο μυαλό του Πουαρό δεν θα πήγαινε κάτι τέτοιο. Με τα δεδομένα αυτά συνέχιζαν αδιατάρακτα το έργο τους, ληστεύοντας και δολοφονώντας, ενώ οι συνάδελφοί τους Μπόνι και Κλάιντ μαλλιοτραβιόντουσαν κάθε λίγο και λιγάκι με την Αστυνομία. Κάποιο παλιό ρητό λέει πως «τον πλούτον πολλοί εμίσησαν, τη δόξαν ουδείς». Η Κούλα ούτε τον πλούτο μίσησε ούτε τη δόξα, γι’ αυτό και ευκαιρία δεν άφηνε που να μη γεμίζει τον κορβανά και να εξιστορεί λεπτομερώς στις φίλες της τα κατορθώματά της. Ήταν συναρπαστική στις αφηγήσεις της πώς πυροβόλησε τον Άλφα, πώς κλάδεψε τον Βήτα, πώς έκλαιγε και την παρακαλούσε να τον λυπηθεί ο Γάμα, και πώς την παίδεψε ο Δέλτα που δεν ξεψυχούσε και παραλίγο να τους κάνουν τσακωτούς. Τη θαύμαζαν οι φιλενάδες της και είχαν κάνει τούμπανο ανά το πανελλήνιο τη δράση των δυο αδελφιών. Χαμπάρι
όμως δεν έπαιρνε κανένας. Μέχρι που η Κούλα γυάλισε σε κάποιον ανώμαλο που άρχισε να τη γυροφέρνει. Της έκανε σαφείς υπαινιγμούς τραγουδώντας το δημοτικό τραγούδι:
«Βασίλω μ’, τα κουμπούρια σου με τι τα ‘χεις γεμάτα;»
Πήρε εκείνη κατά γράμμα την ερώτηση και απάντησε αυθάδικα: «Με σφαίρες 7,65 του Ελληνικού Πυριτιδοποιείου Καλυκοποιείου!» Και τράβηξε την μπιστόλα…
Κάπου εδώ τελείωσε το ρομάντζο τους. Αντίθετα με τους Μπόνι και Κλάιντ, πέθαναν άδοξα στη φυλακή από κοινή φυματίωση…