ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ Η ΑΝΥΠΑΚΟΗ!

Η ίδια η Αλέκα Παπαρήγα σε συνέντευξή της στη ΝΕΤ δήλωσε ξεκάθαρα ότι «κανόνας είναι και η ανυπακοή, είναι ο κανόνας του λαού» απαντώντας έτσι στην κυβερνητική επίθεση περί «ανομίας» που αναπτύσσεται σε διάφορες εκδηλώσεις τμημάτων του λαού, που αντιδρούν στην ολοένα και επιδεινούμενη καθημερινότητα.

Στο ΚΚΕ ξεκαθαρίζουν ότι όταν λένε ανυπακοή εννοούν ότι δεν πρέπει στη συνείδηση του λαού να νομιμοποιείται «η αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική» που ακολουθείται σήμερα και εξηγούν: «Πρέπει να σκέφτεσαι πώς θα συγκεντρώσεις τις προϋποθέσεις να επιβάλεις την αλλαγή ενός αντιλαϊκού νόμου.

Ή, εάν οι επάνω δεν τον αλλάζουν, πώς θα αλλάξει ένας νόμος; Οι κάτω δεν θα τον εφαρμόσουν».

Εμείς, τονίζουν, λέμε στον λαό να μη νομιμοποιήσει στη συνείδησή του την πολιτική που ακολουθείται σήμερα αλλά αντιθέτως να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να την αλλάξει και να την ανατρέψει. Δεν αρκεί, λένε στο ΚΚΕ, κάθε τέσσερα χρόνια ο λαός να εκφράζεται μόνο με την ψήφο του, αλλά απαιτείται -πάντα με τη συμμετοχή του λαού- ό,τι μπορείς, στην καθημερινή πράξη να το επιβάλεις.

Η Αλ. Παπαρήγα τόνισε ότι όλα τα παραπάνω είναι φυσικά ζήτημα συσχετισμού δύναμης, αφού κάθε φορά διαμορφώνεται μέσα από τις εκλογές μια συγκεκριμένη πλειοψηφία την οποία, όπως είπε, «εμείς την αναγνωρίζουμε, όταν διαμορφώνεται βεβαίως με τα κλασικά αντιδημοκρατικά ή δημοκρατικοφανή μέσα». Ο λαός, είπε, εθελοντικά πάει και ψηφίζει, αλλά εμείς τον καλούμε να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να αλλάξει πολιτική επιλογή και συμπεριφορά μέσα από διάφορους αγώνες. Για παράδειγμα ανέφερε ότι όταν ο εργοδότης λέει πως δεν πληρώνει τα δεδουλευμένα, τότε ο εργαζόμενος δεν έχει άλλη επιλογή από την ανυπακοή.

Έχουμε, αναφέρουν στο ΚΚΕ, και πρόγραμμα και πλαίσιο πάλης στο κίνημα που αναπτύσσεται στα Μέσα μαζικής μεταφοράς.

Όταν λέμε ανυπακοή προτείνουμε, για παράδειγμα, από τις έξι το πρωί μέχρι τις οκτώ -δεν λέμε να καταργηθεί όλη τη μέρα- να είναι δωρεάν η μετακίνηση στα Μέσα μεταφοράς, αφού εκείνη την ώρα τα Μέσα τα χρησιμοποιούν εργαζόμενοι για να πάνε στη δουλειά τους. Υπενθυμίζεται ότι το μέτρο αυτό είχε εφαρμοστεί από τον Α. Παπανδρέου στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, στις αρχές της δεκαετίας του ’80.

Όταν λοιπόν λέμε ανυπακοή, υπογραμμίζουν στο ΚΚΕ, για τη δωρεάν μετακίνηση το πρωί, και το προτείνεις συνέχεια και δεν το κάνουν, τότε θα προσπαθήσεις να το επιβάλεις στην πράξη, όπου και όσο μπορείς, ως σημείο κλιμάκωσης ενός αγώνα που πρέπει να είναι πολιτικός και πρέπει στο τέλος να οδηγεί στην αλλαγή εξουσίας.

Αυτός ο αγώνας, λέει ο Περισσός, μπορεί να έχει και ορισμένες κατακτήσεις, πάντα βέβαια με τη λαϊκή συμμετοχή, αφού χωρίς αυτήν ό,τι και να λέει το ΚΚΕ από μόνο του δεν λέει τίποτα.

Ταυτόχρονα όμως, τονίζουν, ο όποιος αγώνας πρέπει να έχει στόχο και να έχει ξεκαθαρίσει ότι η οριστική λύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η λαϊκή οικογένεια θα επέλθει μόνο με την αλλαγή του σημερινού καθεστώτος και τη «λαϊκή εξουσία».

Χωρίς αυτήν την προοπτική, τονίζουν, οποιαδήποτε κατάκτηση ή παρεμπόδιση αντιλαϊκών μέτρων θα έχει προσωρινό χαρακτήρα.