επί του πιεστηρίου
Μια απορία έχουμε και θα θέλαμε να μας τη λύσουν οι καθηγητάδες που είναι μέλη, χρόνια τώρα, του περιβόητου κλαμπ που ακούει στο όνομα ΕΛΙΑΜΕΠ.
– Όλα αυτά τα χρόνια τι έχει προσφέρει στην επίλυση των εθνικών μας θεμάτων; Αν με τις παρεμβάσεις τους έγινε έστω κι ένα βηματάκι. Αν βελτιώθηκε το κλίμα υπέρ των ελληνικών θέσεων. Θα ήταν χρήσιμο να ξέραμε την απάντησή τους. Όπως κι αν μισθοδοτούνται από το ΕΛΙΑΜΕΠ ή πρόκειται για εθελούσια προσφορά.
Νιώθεις ότι σε περνάνε για βλάκα, ότι ζεις αλλού, όταν ακούς άτομα που έχουν κυβερνήσει, Προέδρους του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, διοικητές τραπεζών κρατικών, να λένε ότι «στη φοροδιαφυγή είναι το πολύ… λίπος. Αν δεν το χτυπήσουμε, χρεοκοπούμε»… Καλά, τόσα χρόνια που έβλεπαν το λίπος, γιατί δεν πήραν το νυστέρι να το αφαιρέσουν; Ή μήπως εισέπρατταν κι αυτοί λίπος; Όταν είδαν ότι χρεοκοπούμε τι έκαναν για να βάλουν φρένο; Τίποτα, θεατές ήταν. Γιατί τους βόλευε. Για να έχουν τις θεσούλες τους. Ας σταματήσουν να προκαλούν, να μας θεωρούν κορόιδα λοιπόν, γιατί μʼ αυτά που λένε δεν θα μπορούν οι εν λόγω κύριοι να κυκλοφορούν…
Όλοι οι εργαζόμενοι απʼ όλες τις τάξεις έχουν άδικο. Δεν δικαιούνται να ομιλούν, να αυθαδιάζουν, να απεργούν, να διαδηλώνουν. Μόνο η κυβέρνηση έχει δίκιο. Και οι άλλοι πρέπει να υπακούν, να πειθαρχούν, να μην αντιδρούν, να μη φωνάζουν για τη γενική κατεδάφιση που γίνεται. Και οι μόνοι που δικαιούνται να ομιλούν είναι οι τηλεπαρουσιαστές, με συγχωρείτε, λάθος, οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι των πρωινάδικων και των δελτίων ειδήσεων. Εκεί κατάντησε η δημοσιογραφία, κύριοι της ΕΣΗΕΑ. Η απαξίωση του λειτουργήματος της ενημέρωσης του ελληνικού λαού, το αντίδοτό της… Τυχαία είναι η κατρακύλα της κυκλοφορίας των μεγαλοεφημερίδων που σώζονται ακόμα χάρις στα CD και τα DVD; Έχουν όμως ακόμα αποθέματα για να συγκρατήσουν την κατηφόρα: DVD της Τζούλιας…
Δεν λέμε βέβαια ότι σε όλα έχουν δίκιο οι εργαζόμενοι. Ότι δεν ξεπεράσαμε τον πήχυ, με ευθύνη των κυβερνήσεων, στις οποίες συμμετείχαν και πολλοί από τους σημερινούς, με πρώτον τον πρωθυπουργό. Κάποιοι περιορισμοί είναι εκ των ων ουκ άνευ, λόγω της οικονομικής κατάρρευσης. Οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα τους και οι συνδικαλιστές θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη ότι οι κινητοποιήσεις τους έχουν επιπτώσεις σε άλλους κλάδους. Εργαζόμενοι κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους από την πτώση του τζίρου στα καταστήματα που προκαλεί το κλείσιμο των δρόμων στο κέντρο της Αθήνας. Πέραν της ταλαιπωρίας που υφίσταται ο κόσμος. Φροντίδα τους σε κάθε απόφαση θα πρέπει να είναι πώς θα έχουν μαζί τους και όχι απέναντι την κοινωνία.