Το πραξικόπημα κατά του Μακάριου και ο «Αττίλας» ήταν στημένα από τους Αμερικανούς!

Από καιρό συζητούσαν οι Αμερικανοί τη «λύση Καραμανλή». Όπως αποκάλυψε ο Μίκης Θεοδωράκης, τον κάλεσαν τον Ιούνιο του ʼ74, έναν μήνα δηλαδή πριν από τον «Αττίλα» και τα σύννεφα ελληνοτουρκικής σύρραξης, για να μεσολαβήσει στον Καραμανλή να δεχθεί.

Πρόκειται για συγκλονιστική αποκάλυψη, που ανατρέπει την ως τώρα εικόνα, τον τρόπο που έγινε η μεταπολίτευση.

Η Ουάσινγκτον καταλάβαινε ότι δεν μπορεί να τραβήξει άλλο η δικτατορία και έψαχνε για την επόμενη μέρα, για τη διάδοχη, πολιτική βέβαια, κατάσταση.

Το πώς, μέχρι σήμερα, όλοι έψαχναν να βρουν απάντηση, εξήγηση. Τώρα, μετά τη μαρτυρία του Μίκη, γνωρίζοντας τις «μεθοδεύσεις» του αμερικανού παράγοντα ότι δεν στέκεται στη νομιμότητα των ενεργειών, θα μπορούσε να εικάσει κανείς ότι από τη στιγμή που είχαν «τελειωμένη» τη χούντα, το πραξικόπημα του Ιωαννίδη κατά του Μακάριου ενδεχομένως να ήταν στημένο, εκμεταλλευόμενοι την αντιπάθεια του Ιωαννίδη προς τον εθνάρχη της Κύπρου. Έτσι δινόταν το πρόσχημα στους Τούρκους να εισβάλουν.

Ευαισθησία για την τύχη του Μακάριου δεν υπήρχε μια και πολλοί ήταν στην αμερικανική πλευρά, που του είχαν πολλά φορτωμένα λόγω της διασύνδεσής του με τον «τρίτο κόσμο» και της άρνησής του η Κύπρος να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Έτσι «πετύχαιναν» μʼ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια…

Ο Ιωαννίδης δεν γνώριζε ότι μαγειρευόταν από τους Αμερικανούς η «λύση Καραμανλή». Κι αυτό το επιβεβαιώνει το γεγονός ότι όταν έγινε στις 24 Ιουλίου στο Πολιτικό Γραφείο στη Βουλή η σύσκεψη με τον χουντικό «Πρόεδρο της Δημοκρατίας» Φ. Γκιζίκη, τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων και των Επιτελείων και τη συμμετοχή πολιτικών, αποφασίστηκε να αναλάβουν τον σχηματισμό πολιτικής κυβέρνησης οι αείμνηστοι Παν. Κανελλόπουλος και Γεώργιος Μαύρος. Οι οποίοι όμως ζήτησαν να δώσουν την απάντησή τους, αν δέχονται, το απόγευμα.

Ήθελαν να έχουν τη γνώμη του Λαμπράκη… Μόνο που δεν υπολόγισαν τον «πανούργο» Ευάγγελο Αβέρωφ που τους πήρε την μπουκιά απʼ το στόμα. Γνωρίζοντας προφανώς την αμερικανική επιλογή, είπε στον Γκιζίκη και στους αρχηγούς ότι θα ήταν καλύτερη η λύση Καραμανλή. Ναι, απάντησαν, αλλά δεν θα δεχθεί. Δώστε μου λίγη προθεσμία να μιλήσω μαζί του. Άρχισαν τα τηλέφωνα και λίγο μετά μετέφερε το «ok» του εις Παρισίους επί 11 χρόνια διαμένοντα Καραμανλή, που προφανώς περίμενε το τηλεφώνημα… Έχοντας και ενημέρωση των τεκταινόμενων από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Άλλωστε λίγες μέρες πριν ο Κίσινγκερ είχε προαναγγείλει ότι στην Ελλάδα επίκειται πολιτική αλλαγή. Ήξερε πριν από εμάς, για μας…

Όπως κάτι πρέπει να είχε φτάσει και στʼ αυτιά του αείμνηστου Γιάννη Ζίγδη, ο οποίος είχε δηλώσει επανειλημμένα, ότι ο Καραμανλής είχε μυστικά ταξιδέψει στην Ουάσινγκτον λίγους μήνες πριν από την πτώση της χούντας.

Όλα τα είχαν προγραμματίσει οι Αμερικανοί…

Μόνο που για να επιστρέψει η Δημοκρατία στην Ελλάδα και ο Καραμανλής, τον λογαριασμό τον πλήρωσε η Κύπρος, με πολύ αίμα, πόνο, δάκρυα και ακρωτηριασμό…