ΣΚΛΗΡΑΙΝΕΙ Ο ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ
Το ήπιο προφίλ που είχε χτίσει τα τελευταία τρία χρόνια φαίνεται πως το αφήνει (για λίγο;) στην άκρη ο Αρχιεπίσκοπος. Από τη μια οι γκρίνιες πολλών Μητροπολιτών από τη φιλοκυβερνητική του στάση και από την άλλη η τακτική υπουργών να τον «αδειάζουν» και να μην υλοποιούν αυτά που προφανώς είχαν συμφωνήσει, τον ανάγκασαν να «βγει μπροστά» και να αλλάξει τακτική.
Βλέποντας να αποστασιοποιούνται ακόμα και Μητροπολίτες που τον είχαν ψηφίσει, αποφάσισε ο Αρχιεπίσκοπος να αναλάβει δράση και να κάνει στοχευμένες δυναμικές παρεμβάσεις, που κάνουν αίσθηση με βάση τα ως τώρα δεδομένα.
Όχι πως υιοθέτησε πρωτόγνωρες και ριζοσπαστικές θέσεις που δεν έχουμε ακούσει από έναν Μητροπολίτη. Τουναντίον, συχνά οι Αρχιερείς περίπου τα ίδια λένε στο πλήρωμα των Μητροπολιτών.
Όμως ήταν έκπληξη να βγαίνει ο κ. Ιερώνυμος και να λέει «θα πάρω αν χρειαστεί το καριοφίλι» ή πως «δεν αντέχει άλλους μετανάστες η Ελλάδα». Αισθανόμενος πως χάνει έδαφος στο εσωτερικό της Εκκλησίας, είπε στους Αρχιερείς στην τελευταία τους Σύνοδο πως μπορεί να γίνει ακόμη πιο σκληρός, αν τα γεγονότα το επιβάλλουν, έχοντας πάντοτε συνοδική εξουσιοδότηση. Για να μην εκτίθεται μόνος.
Τα δύσκολα έρχονται
Η συγκυρία κατά την οποία ο Αρχιεπίσκοπος επιχειρεί τη στροφή δεν είναι τυχαία. Σε έναν μήνα συμπληρώνει τρία χρόνια στο τιμόνι της Εκκλησίας και μετά τον… μήνα του μέλιτος θα ξεκινήσει ο απολογισμός και η σκληρή κριτική. Κυρίως εκ των έσω. «Αν κάνουμε μια απογραφή για τα όσα έχουν γίνει τα τελευταία τρία χρόνια στην Εκκλησία, διαπιστώνουμε πως γκρεμίστηκαν όσα βρήκαν από τους προκατόχους τους, βόλεψαν τους ημέτερους και έχουν ένα… διαρκές όραμα που δεν έχουν κάνει πράξη ούτε στο ελάχιστο» έλεγε Μητροπολίτης που βρίσκεται στην ομάδα των παραδοσιακών επικριτών του.
Από τη μια λοιπόν η… κακή βαθμολογία στις αρχιεπισκοπικές επιδόσεις της τριετίας και από την άλλη τα δύσκολα θέματα που έρχονται και αφορούν την Εκκλησία (μάθημα Θρησκευτικών, κάρτα του πολίτη, ανατροπή της πολιτισμικής ταυτότητας της χώρας με την ανεξέλεγκτη είσοδο λαθρομεταναστών κ.ά.) έφεραν τα ξαφνικά ξεσπάσματα του Αρχιεπισκόπου. Από τη Συρία δήλωσε πως δεν αντέχει άλλο η χώρα τους μετανάστες, σε τηλεοπτική συνέντευξη προειδοποίησε πως αν χρειαστεί θα πάρει το καριοφίλι και, γενικά, τον τελευταίο καιρό φροντίζει να κλίνει πιο πολύ προς την Ιεραρχία παρά προς τους υπουργούς του Γ. Παπανδρέου, όπως τον είχαν συνηθίσει οι Αρχιερείς. Αυτή η στάση των «διακριτικών» αποστάσεων από την κυβέρνηση, λένε οι πληροφορίες, είναι πολύ πιθανόν να ενταθεί, από τη στιγμή που «όλο λόγια ακούμε και υποσχέσεις, αλλά από ουσία μηδέν».
Ούτε μέρος της περιουσίας της Εκκλησίας έχουν αποδεσμεύσει, καθιστώντας τους «ομήρους» του κάθε υπουργού, και περιμένουν να υπογραφούν τα διατάγματα, αλλά ούτε κάποια ουσιαστική ρύθμιση που να ευνοεί τα σχέδια της Εκκλησίας βλέπουν. Το αντίθετο συμβαίνει.
Μια με τη «φήμη» για διακοπή της μισθοδοσίας των κληρικών, μια με τις λιγότερες προσλήψεις λόγω των μέτρων Ραγκούση, συνεχίζει να αιωρείται στην ατμόσφαιρα η εικόνα ενός «αθόρυβου» χωρισμού Εκκλησίας – Πολιτείας. Με τη μέθοδο της σαλαμοποίησης, όπως έλεγε και ο μακαριστός Χριστόδουλος…