Σε φάση ανοχής

Η κυβέρνηση Παπανδρέου, με το που πήρε στα χέρια της το τιμόνι της εξουσίας, βρέθηκε κατευθείαν στα βαθιά, στα δύσκολα, αφού έπρεπε να διαχειριστεί μια χώρα με μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα, με τεράστιο δημόσιο χρέος, που την είχε φέρει στο χείλος της χρεοκοπίας. Έκτοτε πήρε πολλά και σκληρά μέτρα που, λίγο ή πολύ, έπληξαν όλες σχεδόν τις κοινωνικές τάξεις στο όνομα της διάσωσης της χώρας. Ασφαλώς τα σκληρά μέτρα, οι μεταρρυθμίσεις σε ΔΕΚΟ, Δημόσιο και εργασιακές σχέσεις, προκάλεσαν και προκαλούν θύελλα διαμαρτυριών εκ μέρους των θιγόμενων. Μετά ταύτα θα περίμενε κανείς το εκλογικό σώμα να ζητήσει αλλαγή διακυβέρνησης. Κι όμως, όλες οι έρευνες δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν επιθυμεί πρόωρες εκλογές κι αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει τουλάχιστον την ανοχή της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος.
• Βέβαια το Μνημόνιο και τα σκληρά μέτρα προκάλεσαν και απογοήτευση και οργή, όμως ούτε η απογοήτευση ούτε η οργή οδήγησαν σε αποδοκιμασία της κυβέρνησης Παπανδρέου. Προφανώς η κοινή γνώμη είτε θεωρεί τα μέτρα της κυβέρνησης σκληρά αλλά αναγκαία είτε δεν βλέπει αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, κάτι που λέει ότι η πρόταση διεξόδου από την οικονομική κρίση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν πείθει. Αλλά και η σκληρή αντιπολιτευτική στάση του ΚΚΕ και του ΣΥΝ δεν επιβραβεύεται από το εκλογικό σώμα.
• Η αντιμνημονιακή ρητορική των κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν πείθει, καθότι η κοινή γνώμη αντιλαμβάνεται ότι η χώρα βρέθηκε και βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της χρεοκοπίας και ως εκ τούτου θεωρεί τα σκληρά μέτρα αναγκαίο κακό. Όμως και η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει την ενεργό υποστήριξη της πλειοψηφίας, απλώς έχει την ανοχή της, ωστόσο η ανοχή δεν προσφέρεται άνευ όρων, προϋπόθεση είναι να καταφέρει η κυβέρνηση έως το τέλος της θητείας της να βγάλει τη χώρα και από το Μνημόνιο και από την οικονομική κρίση. Θα δούμε…