Ο ΑΡΓΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Το 2004 ο Κώστας Καραμανλής κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές με σύνθημα την επανίδρυση του κράτους. Στην κατεύθυνση όμως αυτή δεν έκανε απολύτως τίποτα στα πέντε χρόνια που άσκησε την εξουσία. Τώρα με γοργούς ρυθμούς συνεχίζεται ο κατήφορος, όχι μόνο στην επανίδρυση του κράτους, αλλά και στη διάσπαση της κοινωνικής συνοχής και στην αλλοίωση της ταυτότητας του έθνους.

Tελικά σ’ αυτό το κομμάτι του πλανήτη, έπειτα από λίγα χρόνια, θα κατοικούν άνθρωποι υπολείμματα του ελληνικού έθνους που δεν θα γνωρίζουν ούτε την Ιστορία τους, με αλλοιωμένη την ελληνική γλώσσα και εξοντωμένη την ορθόδοξη πίστη τους. Και όμως αυτά δεν ανησυχούν κανέναν. Οι πολιτικοί απλώς ενδιαφέρονται για τις ανέσεις και τα προνόμια που τους εξασφαλίζει η πολιτική τους σταδιοδρομία. Η Εκκλησία δεν κινείται στη λήψη μέτρων περιφρούρησης της θρησκευτικής συνείδησης του ελληνικού λαού. Η Ακαδημία και τα ανώτατα πνευματικά ιδρύματα δεν υψώνουν πλέον τη φωνή τους στα ζωτικά προβλήματα διατήρησης της ταυτότητας του έθνους.

Ίσως είναι υπερβολή, αλλά ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα η υποψία ότι κάποιο μελετημένο σχέδιο έχει τεθεί σε εφαρμογή για τη διάλυση, ή εν πάση περιπτώσει την αλλοίωση, της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων. Και είναι πολλά τα σημάδια που προδίδουν ότι και με τη συγκατάθεση της εξουσίας βαδίζουμε σε εθνικό μαρασμό. Ας θυμηθούμε μερικά παραδείγματα: α) Το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε ορισμένες μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση και, μεταξύ των άλλων, σκοπεύει να υποβαθμίσει δύο βασικά μαθήματα που στηρίζουν την εθνική μας ταυτότητα. Τα μαθήματα της Ιστορίας και των Θρησκευτικών. Και αν στη σημερινή φάση η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δεν καταφέρει να εξοντώσει την Ιστορία και τα Θρησκευτικά, σε προσεχή, δεύτερη φάση, αυτό θα το καταφέρει. Δεν είδαμε όμως καμιά δυναμική αντίδραση της Εκκλησίας, της Ακαδημίας Αθηνών και των μαζικών φορέων των καθηγητών της Μέσης Εκπαίδευσης. Τα παιδιά των Ελλήνων θα τελειώνουν το Λύκειο και δεν θα γνωρίζουν ούτε την ελληνική Ιστορία ούτε τα ήθη και τα έθιμα του έθνους μας ούτε και τις ηθικές αξίες που ευαγγελίζεται η χριστιανική θρησκεία και οι οποίες αποβλέπουν στην οικοδόμηση της κοινωνικής συνοχής που στηρίζεται στον αλληλοσεβασμό των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των πολιτών. Και από εκεί αρχίζει το ξήλωμα της εθνικής ταυτότητας των πολιτών. Βέβαια αυτό βρίσκεται μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, την οποία έχει επιβάλει η «νέα τάξη πραγμάτων». Και την οποία παγκοσμιοποίηση αγκάλιασαν με φανατισμό όλοι όσοι αυτοβαφτίζονται προοδευτικοί, ενώ είναι καθυστερημένοι νοητικά. β) Επίσης μεγάλο κίνδυνο διατρέχει το ελληνικό στοιχείο, από την αθρόα και ανεξέλεγκτη είσοδο λαθρομεταναστών στη χώρα μας. Η ελληνική Πολιτεία τα τελευταία χρόνια ευνόησε την εδώ εγκατάσταση μεταναστών και ο τέως πρωθυπουργός κ. Σημίτης κατ’ επανάληψη είχε δηλώσει ότι είναι οπαδός της μετεξέλιξης της Ελλάδας σε χώρα πολυπολιτισμική. Τώρα με την εδώ ελεύθερη εγκατάσταση τόσων μεταναστών φαίνεται ότι μεταξύ αυτών υπάρχουν και πολλά εγκληματικά άτομα. Οι γειτονικές μας χώρες μάς φόρτωσαν εδώ όλα τα εγκληματικά τους στοιχεία. Η εγκληματικότητα οργιάζει στην Ελλάδα. Οι παράνομοι Έλληνες βρήκαν πολυάριθμους συντρόφους στην εκτός νόμου δραστηριότητά τους. Η άλλοτε ασφαλής ελληνική κοινωνία βλέπει τώρα να διαπράττονται θρασύτατες ληστείες, κλοπές, απαγωγές, απάτες κάθε είδους και εγκλήματα. Η θρασύτητα των εγκληματιών έφτασε στο σημείο να αναπτύσσει δραστηριότητα (ληστείες) ακόμη και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Οι εδώ μετανάστες έχουν φτιάξει τις δικές τους νησίδες κυριαρχίας, με την ανοχή ή την ανικανότητα της Ελληνικής Αστυνομίας. Και στις νησίδες αυτές οι έλληνες πολίτες μόνον σαν περαστικοί γίνονται ανεκτοί, και δεν μπορούν να αναπτύξουν καμία άλλη δραστηριότητα. Το κέντρο της Αθήνας, η πλατεία Αττικής, ο Άγιος Παντελεήμονας, το εμπορικό κέντρο του Πειραιά αποτελούν τις νησίδες των μεταναστών και τους τόπους οργάνωσης της εγκληματικής δραστηριότητάς τους. Βεβαιώνουν έτσι του λόγου το αληθές. Ενώ το αρμόδιο υπουργείο και η Ελληνική Αστυνομία δείχνουν ύποπτη πολιτική ανοχής σε όλα αυτά τα φαινόμενα. Ο κ. πρωθυπουργός, αναλαμβάνοντας την εξουσία, μετονόμασε το υπουργείο Δημόσιας Τάξης σε υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Και έχει πλέον ήρεμη τη συνείδηση ότι επιτέλεσε μια «μεγαλειώδη» μεταρρύθμιση στην προσπάθεια περιορισμού της εγκληματικότητας και της προστασίας της έννομης τάξης. Η δική μας απορία είναι ότι ενώ τα ευρωπαϊκά κράτη βρήκαν τρόπους προστασίας από την αθρόα μετανάστευση, όπως π.χ. η Γαλλία που εξεδίωξε τους Ρομά, η Γερμανία που δεν δέχεται πλέον μετανάστες, η Ιταλία που έφτασε στο σημείο να βυθίσει πλοίο που μετέφερε λαθρομετανάστες, οι δικές μας κυβερνήσεις φτιάχνουν κέντρα υποδοχής των μεταναστών και προσπαθούν να τους δημιουργούν όσο το δυνατόν πιο άνετη ζωή. Και οι ίδιοι οι λαθρομετανάστες ομολογούν ότι προτιμούν να έρχονται στην Ελλάδα, επειδή εδώ δεν λειτουργούν οι νόμοι. γ) Ένα άλλο φαινόμενο που βάλλει ευθέως ενάντια στην εθνική ταυτότητα του Έλληνα είναι και ο αργός θάνατος στον οποίο καταδίκασε η «τρόικα» την κρατική εξουσία και την ελληνική οικονομία. Ύστερα από ελάχιστα χρόνια το κράτος δεν θα είναι σε θέση να διατηρήσει τις στοιχειώδεις λειτουργίες του, εάν εφαρμοστεί κατά γράμμα το μέτρο που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση να προσλαμβάνεται μόνο ένας υπάλληλος έναντι πέντε υπαλλήλων που αποχωρούν από την υπηρεσία. Φαντάζεστε να μειωθεί ακόμη περισσότερο η δύναμη της Αστυνομίας, οι γιατροί του ΕΣΥ, οι καθηγητές και ολόκληρο το εκπαιδευτικό προσωπικό, οι ιερείς και οι λοιποί κρατικοί λειτουργοί που συντηρούν τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού. Με τον τρόπο αυτό θα υπάρξει μια συρρίκνωση μέχρι αφανισμού του κρατικού μηχανισμού και το κράτος θα περιοριστεί στο να ικανοποιεί τις απαιτήσεις ορισμένων ισχυρών παραγόντων και να νομοθετεί για την προστασία των περιουσιακών τους στοιχείων και των άλλων πλεονεκτημάτων που απολαμβάνουν.

Τα μέτρα που ελήφθησαν την προηγούμενη χρονιά, στο πλαίσιο του Μνημονίου ή μη, απογύμνωσαν παντελώς την ελληνική κυβέρνηση από αρμοδιότητες σε όλους σχεδόν τους τομείς, ενώ το μέτρο του περιορισμού των προσλήψεων θα απογυμνώσει και τον κρατικό μηχανισμό. Και στη συνέχεια φυσικά έρχεται και η πλήρης κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Το Μνημόνιο πέτυχε τον στόχο που ήθελε, δηλαδή την αύξηση της ανεργίας για να πριονίσει τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Ο Έλληνας, απογοητευμένος πλέον, θα αναζητήσει διέξοδο στις ξένες χώρες, θα μειωθεί η προσήλωσή του στις ελληνικές αξίες και θα αποξενωθεί έτσι από την ελληνική του ταυτότητα. Και δεν είναι μόνον αυτό. Είναι και η καταδίκη σε εξαθλίωση των Ελλήνων που θα παραμείνουν εδώ. Και ένας εξαθλιωμένος λαός εύκολα γίνεται αντικείμενο διάλυσης. Ο κ. πρωθυπουργός, μιλώντας στην ημερίδα της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης, δήλωσε ότι η Ελλάδα θα αλλάξει και ότι αυτή η αλλαγή άρχισε από το 2010. Το ότι η Ελλάδα αλλάζει άρδην είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Όμως το πρόβλημα είναι εάν οι αλλαγές αυτές θα προσπορίσουν οφέλη στον έλληνα πολίτη. Το έχουμε πει κατ’ επανάληψη ότι υπήρχε ανάγκη να γίνουν ορισμένες μεταρρυθμίσεις, αλλά με στόχο την εξυπηρέτηση του κοινού. Θυμίζουμε στους αρμόδιους κυβερνητικούς αξιωματούχους ότι όταν βρισκόταν σε εξέλιξη η απεργία των βυτιοφόρων και των φορτηγών, σε αντίδραση για τις μεταρρυθμίσεις που η κυβέρνηση αποφάσισε για τον κλάδο τους, ο αρμόδιος υπουργός μάς είχε διαβεβαιώσει ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές γίνονταν για το συμφέρον της ολότητας. Και τώρα τι βλέπουμε; Και αύξηση των κομίστρων και άδειες καινούργιες δεν δόθηκαν (ίσως να δοθούν σε εταιρείες) και οι τιμές των καυσίμων αυξήθηκαν, αλλά και τα κόμιστρα απογειώθηκαν.

Το 1991 η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη προέβη στην ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών με το επιχείρημα ότι το επιβατικό κοινό θα ωφεληθεί από τη μεταρρύθμιση αυτή. Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι νέοι ιδιοκτήτες (ιδιώτες) καταλήστεψαν την περιουσία του οργανισμού αυτού και έφτασαν στην πλήρη κατάρρευση οι αστικές συγκοινωνίες. Και το 1994 το κράτος αναγκάστηκε πλέον να κρατικοποιήσει και πάλι τις αστικές συγκοινωνίες. Από το 1998 ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης υποσχόταν τον εκσυγχρονισμό του κράτους και της οικονομίας. Και στη συνέχεια εκαυχάτο ότι με τα μέτρα εκσυγχρονισμού που έλαβε σταμάτησε η Ελλάδα να αποτελεί την Ψωροκώσταινα του παρελθόντος. Και όμως, η Ψωροκώσταινα επανήλθε και περισσότερο ενδυναμωμένη.

Γι’ αυτό οι όποιες υποσχέσεις δίδονται από τους πολιτικούς ηγέτες, είναι επιταγές χωρίς αντίκρισμα. Για τον λόγο αυτόν ας σταματήσει και ο κ. Παπανδρέου να υπόσχεται και ας στρωθεί στη δουλειά, έχοντας όραμα την ενδυνάμωση της ελληνικότητας της κοινωνίας μας, τη διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας, την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και της διαφθοράς και την ανύψωση του ηθικού επιπέδου του ελληνικού λαού. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η οικονομική κρίση είναι πρωτίστως κρίση ηθική και η αντιμετώπισή της επιβάλλει τον ηθικό επανεξοπλισμό της ελληνικής κοινωνίας.