Ληστεία στις αντλίες!

Aυστηρές κυρώσεις καθιερώνει η κυβέρνηση για τους πρατηριούχους που αλλοιώνουν τις ενδείξεις στις αντλίες με περίπλοκα ηλεκτρονικά συστήματα. Η σχετική τροπολογία κατατέθηκε αυτήν την εβδομάδα και το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης προσπαθεί να κερδίσει κάποιους επικοινωνιακούς «πόντους», αλλά δυστυχώς η πραγματική ληστεία στις αντλίες δεν γίνεται με «μηχανάκια» που μπορούν να εντοπισθούν, αλλά με αθέατες μεθοδεύσεις ενός πολύ σκληρού καρτέλ.
FΤα πανευρωπαϊκά στοιχεία αυτής της εβδομάδας έδειξαν ότι στη χρεοκοπημένη Ελλάδα έχουμε πλέον με διαφορά την ακριβότερη αμόλυβδη (1,62 ευρώ η μέση τιμή). Στην ευημερούσα Ολλανδία, που κατείχε κατά παράδοση την πρώτη θέση στο πανευρωπαϊκό κόστος της αμόλυβδης, η τιμή του λίτρου ήταν χαμηλότερη (1,60 ευρώ).
FΟ γ.γ. Εμπορίου Στ. Κομνηνός ισχυρίζεται, σε μια προσπάθεια να μετριάσει τις αλγεινές εντυπώσεις των καταναλωτών, ότι δήθεν φταίει γι’ αυτό το ρεκόρ η μεγάλη φορολογική επιβάρυνση των καυσίμων, που επιβλήθηκε για να σωθεί η Ελλάδα από τα χρέη. Ουδέν ψευδέστερο, όπως μαρτυρούν τα στοιχεία της Κομισιόν, που καλά θα κάνει να τα συμβουλεύεται ο γραμματέας: Στην Ελλάδα έχουμε ακριβότερη τιμή ΠΡΟ ΦΟΡΩΝ στην αμόλυβδη από τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Μ. Βρετανία, τη Σουηδία και αρκετές ακόμη χώρες (οι δε διαφορές σε σχέση με τις τιμές σε βαλκανικές χώρες φθάνουν τα 50 λεπτά του ευρώ, πάντα χωρίς τους φόρους). Σε σχέση με τη μέση τιμή προ φόρων στις 27 χώρες της ΕΕ, η τιμή στην Ελλάδα είναι σχεδόν 26 λεπτά υψηλότερη.
FΤο πρόβλημα, συνεπώς, δεν είναι οι φόροι, αλλά η ανεξέλεγκτη δράση ενός ισχυρού καρτέλ μεγάλων εταιρειών διύλισης και εμπορίας (όχι των βενζινάδων, με ή χωρίς «μηχανάκια» στις αντλίες…), το οποίο δεν έχει κανέναν λόγο, ακόμη και στις σημερινές συνθήκες πτώσης της ζήτησης και υπερβολικής φορολόγησης των καυσίμων, να λειτουργήσει με βάση τους κανόνες του ανταγωνισμού και να διαμορφώσει τιμές σύμφωνα με την προσφορά και τη ζήτηση. Αλλά φαίνεται ότι καμία κυβέρνηση δεν έχει το θάρρος να έλθει σε αντιπαράθεση με αυτά τα συμφέροντα: Ας μην ξεχνάμε ότι έχει απέναντί της επιχειρηματικά μεγαθήρια, ενώ και το ίδιο το Δημόσιο, ως βασικός μέτοχος στον μεγαλύτερο όμιλο διύλισης και εμπορίας καυσίμων, κερδίζει αρκετά από τη συνεχιζόμενη ληστεία στις αντλίες.
Παγίδα για καταθέτες εξωτερικού
FΚρύβει παγίδες το νέο έντυπο Ε1 για τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος που θα συμπληρώσουμε φέτος. Μία από αυτές στήνεται για τους καταθέτες εξωτερικού, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να δηλώσουν στην εφορία αν έχουν καταθέσεις σε ξένες τράπεζες (σε αυτήν την περίπτωση, «ξένες» θεωρούνται και οι θυγατρικές ελληνικών τραπεζών στο εξωτερικό), χωρίς να αναγράψουν τα ποσά.
FΤο υπουργείο Οικονομικών δεν είναι καθόλου βέβαιο αν και πόσο θα «ξεσκονίσει» ελεγκτικά αυτά τα στοιχεία, βέβαιο είναι όμως ότι έχει από τον νόμο τη δυνατότητα να ελέγξει αν αυτές οι καταθέσεις προέρχονται από εισοδήματα που έχουν δηλωθεί και φορολογηθεί στην Ελλάδα. Σε περίπτωση που δεν έχει συμβεί αυτό, θα πρέπει να επιβληθεί φόρος επί των καταθέσεων με συντελεστή 8%.
FΌπως ορίζει το άρθρο 18 του φορολογικού νόμου του 2010, «φυσικά ή νομικά πρόσωπα που υπόκεινται σε φόρο εισοδήματος στην Ελλάδα μπορούν να μεταφέρουν, μέσα σε έξι μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος, κεφάλαια για τα οποία συνέτρεχε είτε υποχρέωση δήλωσής τους είτε υποχρέωση καταβολής φόρου, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις στην ημεδαπή, και τα οποία βρίσκονται στην αλλοδαπή, σε προθεσμιακό λογαριασμό κατάθεσης στην Ελλάδα, διάρκειας τουλάχιστον ενός έτους, εφόσον καταβάλουν φόρο με συντελεστή πέντε τοις εκατό (5%) επί της αξίας των καταθέσεων που μεταφέρουν, κατά τον χρόνο της μεταφοράς. Αν τα κεφάλαια παραμείνουν κατατεθειμένα στην αλλοδαπή, οφείλεται φόρος με συντελεστή οκτώ τοις εκατό (8%) πάνω σε αυτά». Είναι «καθαρές», λοιπόν, οι καταθέσεις στο εξωτερικό; Αν ναι, δεν φορολογούνται. Αν όχι, ο καταθέτης γίνεται συνεταίρος με το Δημόσιο!
FΤι θα συμβεί, όμως, αν ο καταθέτης «ξεχάσει» να δηλώσει στην εφορία ότι έχει καταθέσεις στο εξωτερικό; Σε αυτήν την περίπτωση, το υπουργείο έχει τη δυνατότητα, με τις συμφωνίες φορολογικής συνεργασίας που έχει υπογράψει ακόμη και με χώρες που θεωρούνται φορολογικοί παράδεισοι, να ζητήσει στοιχεία για τις καταθέσεις μόνιμων κατοίκων της Ελλάδας (φυσικών και νομικών προσώπων). Θεωρητικά, λοιπόν, υπάρχει τρόπος να εντοπισθούν οι… ξεχασιάρηδες. Στην πράξη μένει να φανεί αν αυτά τα ελεγκτικά εργαλεία θα χρησιμοποιηθούν και με ποια αποτελέσματα…