Περί Υγείας… σκωπτικά

s Τρίβει τα χέρια της η διοίκηση του ΙΚΑ, ειδικά για την εβδομάδα που πέρασε, αλλά και για κάθε φορά που απεργούν οι γιατροί του ιδρύματος. Ο λόγος είναι προφανής: Το κέρδος που αποκομίζει το Ασφαλιστικό Ταμείο για κάθε μέρα απεργίας είναι τεράστιο. Όχι μόνο γιατί δεν καταβάλλει τους μισθούς των υπαλλήλων, αλλά κυρίως γιατί δεν συνταγογραφούνται φάρμακα στους ασφαλισμένους και ειδικά σε εκείνους που έχουν χρόνιες παθήσεις.
Θα ρωτούσε κάποιος με αφέλεια: Μα δεν θα συνταγογραφηθούν τα φάρμακα τις επόμενες μέρες; Δυστυχώς όχι! Για να επισκεφθεί ένας ασφαλισμένος τον γιατρό του ΙΚΑ να του γράψει φάρμακα, θα πρέπει να κλείσει ραντεβού στη γραμμή εξυπηρέτησης 184 τουλάχιστον ένα μήνα πριν. Όταν, λοιπόν, για οποιονδήποτε λόγο ματαιωθεί το ραντεβού, το επόμενο κλείνεται για έναν μήνα μετά. Σε αυτό το δεύτερο ραντεβού δεν μπορούν να συνταγογραφηθούν τα φάρμακα εις διπλούν (δηλαδή και του προηγούμενου μήνα, τα οποία θα μπορούσε ο ασφαλισμένος να έχει πάρει από τον φαρμακοποιό του και να του δώσει τη συνταγή εκ των υστέρων). Έτσι λοιπόν ο συνταξιούχος με την πενιχρή σύνταξη ή γενικότερα ο ασθενής με χρόνιο νόσημα αναγκάζεται να πληρώσει τα φάρμακα (ακριβά πολλές φορές) από την τσέπη του. Κατανοούμε ότι η απεργία είναι το έσχατο όπλο για να διεκδικήσει κάποιος τα αιτήματά του, μήπως όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση οι γιατροί μας θα πρέπει να έχουν σε κάθε υποκατάστημα προσωπικό ασφαλείας, ώστε να μην πληρώνει μια ζωή ο απλός πολίτης το… μάρμαρο; Δηλαδή το νοσοκομείο σταματάει να δουλεύει, οι ασθενείς μένουν χωρίς φάρμακα, όταν απεργούν οι γιατροί;

s Αλλά μια και ο λόγος για το ΙΚΑ, μας καταγγέλθηκε από αρκετούς ασφαλισμένους ότι σε μέρα απεργίας πήγαν στο προγραμματισμένο ραντεβού με τον γιατρό τους κι εκείνος τους είπε, ενώ ήταν στο γραφείο του, ότι «ναι, είμαι εδώ, αλλά δεν μπορώ να σας εξυπηρετήσω, γιατί απεργώ». Μήπως οι συγκεκριμένοι γιατροί δήλωναν παρόντες για να μη χάσουν το ημερομίσθιο, αλλά απόντες για τον κόσμο; Μήπως προφασιζόμενοι την απεργία αρνούνταν να εξυπηρετήσουν τον κόσμο;

s Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τον Καρκίνο παρουσίασε στο Ζάππειο Μέγαρο την Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου εν χορδαίς και οργάνω ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος. Τώρα εμείς γιατί θυμηθήκαμε ότι και ο πρώην υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος είχε πάρει αμπάριζα και παρουσίαζε εθνικά σχέδια δράσης για κάθε ασθένεια (και για τον καρκίνο βέβαια) σε αντίστοιχες φανφαρόνικες εκδηλώσεις; Ποτέ βέβαια δεν τα είδαμε να γίνονται πράξη. Σχέδια για τα οποία κάποιοι είχαν ξοδέψει εθελοντικά αρκετές εργατοώρες, ενώ κάποιοι άλλοι είχαν χρυσοπληρωθεί, κοσμούν τα ράφια της βιβλιοθήκης του υπουργείου. Να ελπίσουμε ότι δεν θα έχει την ίδια τύχη και το σχέδιο του σημερινού υπουργού.

s Αλήθεια, τι γίνεται με εκείνη την ιστορία με τους τόνους φαρμάκων που βρέθηκαν σε δύο πηγάδια στο Λαύριο; Δεν υπάρχει τρίτο πηγάδι στην περιοχή για να το ερευνήσει ο «περαστικός» σπηλαιολόγος; Επικοινωνιακό τρικ, παραπλάνηση της κοινής γνώμης ή κατασυκοφάντηση ενός κλάδου, προκειμένου να ξεκινήσει το μπαράζ επιθέσεων, όπως είδαμε άλλωστε ότι έγινε με τον κλάδο των φαρμακοποιών; Τυχαίο; Δεν νομίζω! Μα είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι ένας φαρμακοποιός ο οποίος θέλει να κάνει απατεωνιά, αντί να πετάει ένα-ένα τα κουτιά με τα φάρμακα στον κάδο της γειτονιάς του (ή έστω στην πιο κάτω γωνία), λίγο πριν περάσει τα ξημερώματα το απορριμματοφόρο, τα συλλέγει και τα πετάει όλα μαζί και κάθε φορά στο ίδιο μέρος; Ή μιλάμε για πολύ χαζό άτομο ή για «κάποιον» που ήθελε να τα βρουν!

s Σωστό το μέτρο της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, αλλά επιτρέψτε μας να διατηρήσουμε κάποιες επιφυλάξεις. Τι εννοούμε: Ο γιατρός που συνταγογραφεί φάρμακα για έναν ασθενή πρέπει να επιλέξει το φθηνότερο που να έχει την ίδια ουσία με το ακριβότερο. Μερικές φορές όμως το φθηνότερο δεν είναι το καλύτερο και γίνεται τελικά ακριβότερο. Τα τελευταίας γενιάς φάρμακα, τα οποία είναι και ακριβότερα, δεν έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα και ασφάλεια (χωρίς παρενέργειες) με τα φθηνότερα για την ίδια πάθηση. Τα τελευταίας γενιάς φάρμακα αυξάνουν το προσδόκιμο ζωής του ασθενούς, του δίνουν ποιότητα ζωής και τον γλιτώνουν από πολλές ταλαιπωρίες. Μας έλεγε τις προάλλες, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα για τον σακχαρώδη διαβήτη, ο πρόεδρος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας Γιάννης Ιωαννίδης, ο οποίος είναι στο νοσοκομείο «Αγία Όλγα», ότι επειδή δεν τους εγκρίνουν τώρα πια τις ινσουλίνες τελευταίας γενιάς, αναγκάζονται στους ασθενείς που επισκέπτονται το νοσοκομείο για ρύθμιση του διαβήτη να τους αλλάξουν τη θεραπεία, με δυσάρεστες πολλές φορές συνέπειες. Δηλαδή εκεί που εφαρμόζεις σε κάποιον θεραπεία Μερσέντες, ξαφνικά τον επαναφέρεις στο Ντεσεβώ. Και μετά παραπονιούνται οι «αρμόδιοι» όταν λέμε ότι πάνε να μας πεθάνουν το συντομότερο για να γλιτώσουν τη σύνταξη.