Μέτωπο ευρωομολόγου κατά Μέρκελ
Αντίθετα με την εξαγγελία-«πυροτέχνημα» του Γ. Παπανδρέου να ξεκινήσει… πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα, πρόχειρα και χωρίς την παραμικρή προεργασία, άρα και με μηδενικές προοπτικές επιτυχίας, η κίνηση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας εντάσσεται στο πλαίσιο ενός ευρύτερου ευρωπαϊκού σχεδίου. Αντίθετα με τον κ. Παπανδρέου που η κίνησή του δεν έχει μέχρι στιγμής τη στήριξη κανενός σοσιαλιστή ηγέτη, ο κ. Σαμαράς έχει εξασφαλίσει ορισμένους ισχυρούς συμμάχους στις τάξεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Όπως επισημαίνουν από τη Ρηγίλλης, σε αντίθεση με τον πρωθυπουργό που… ανακάλυψε το ευρωομόλογο μόλις τώρα τελευταία, ο κ. Σαμαράς το είχε θέσει, στις επαφές του με ευρωπαίους ηγέτες, για πρώτη φορά τον περασμένο Μάρτιο. Κι αυτό ως αντιπρόταση στις συζητήσεις που είχαν ξεκινήσει τότε για την ένταξη της Ελλάδας στον Μηχανισμό Στήριξης, με το σκεπτικό ότι τα χρήματα του δανείου δεν θα αρκούσαν για να βγει η χώρα μας από το οικονομικό αδιέξοδο. Το έθεσε ξανά στη διάρκεια των συναντήσεων που είχε, προ εικοσαημέρου στις Βρυξέλλες, με ηγέτες που μετέχουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ήταν το βασικό θέμα συζήτησης στη μακρά συνάντηση που είχε με τον επικεφαλής του Eurogroup και πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου Ζ. Κ. Γιούνγκερ. Ο τελευταίος άλλωστε υποστηρίζει σθεναρά την ιδέα της έκδοσης ευρωομολόγου και στο πρόσφατο παρελθόν ήρθε σε αντιπαράθεση με την Άνγκ. Μέρκελ που μέχρι στιγμής αντιτίθεται στο ενδεχόμενο αυτό. Υποστηρικτές είναι ακόμη ο κ. Μπαρόζο, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Β. Μαρτένς, αλλά και μια σειρά ηγετών που μετέχουν στο ΕΛΚ. Μεταξύ αυτών ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Β. Ουρμπάν, οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης σε Ιρλανδία, Ισπανία κ.ά. Πληροφορίες αναφέρουν ότι όλοι αυτοί, μαζί με τον κ. Σαμαρά, συγκροτούν μια ομάδα που δραστηριοποιείται προς την κατεύθυνση να πιέσει, να πείσει την Άνγκ. Μέρκελ (το κόμμα της μετέχει στο ΕΛΚ) να άρει τις αντιρρήσεις της στο θέμα του ομολόγου. Κι ότι η επιστολή του προέδρου της ΝΔ τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή εκεί αποσκοπεί. Δεν ήταν δηλαδή για… εσωτερική κατανάλωση, όπως η αντίστοιχη του κ. Παπανδρέου.
Στενοί συνεργάτες του κ. Σαμαρά, σχολιάζοντας την εξαγγελία του πρωθυπουργού, υπογραμμίζουν δύο ζητήματα:
– Πρώτον, ότι η στροφή του στη λύση του ευρωομολόγου ισοδυναμεί ουσιαστικά με ομολογία αποτυχίας της πολιτικής του Μνημονίου. Ότι με καθυστέρηση επτά μηνών αντιλήφθηκε αυτό που από την πρώτη στιγμή επισήμαινε ο κ. Σαμαράς. Ότι το Μνημόνιο δεν αρκεί για να βγει η Ελλάδα από το αδιέξοδο, αντίθετα θα επιτείνει τα οικονομικά προβλήματα.
– Δεύτερον, ότι η εξαγγελία για τη συγκέντρωση 1 εκατ. υπογραφών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και περίπλοκη είναι και χρονοβόρα, καθώς με βάση τους κανονισμούς της ΕΕ οι υπογραφές πρέπει να προέρχονται από επτά τουλάχιστον κράτη-μέλη και ο αριθμός τους ανά χώρα να είναι ανάλογος με τον πληθυσμό της. Που σημαίνει ότι θα απαιτηθεί μεγάλο χρονικό διάστημα, ορισμένοι μιλούν για 8-10 μήνες. Από την άλλη, ακόμη και αν κάποια στιγμή συγκεντρωθούν και υποβληθεί στην Κομισιόν αίτημα προκειμένου να συζητηθεί το θέμα, τίποτα δεν προεξοφλεί ότι η τελική απάντηση θα είναι θετική.
Από τη Ρηγίλλης εκτιμούν ότι το θέμα πρέπει να αντιμετωπισθεί σε επίπεδο ηγετών, να πεισθεί δηλαδή κατ’ αρχάς η κ. Μέρκελ και εν συνεχεία ο κ. Σαρκοζί. Στην περίπτωση αυτή οι διαδικασίες θα επιταχυνθούν και η τελική απόφαση για την έκδοση του ευρωομολόγου θα είναι θέμα ολίγων μόνον μηνών.