Η πολιτική Εθνικής Άμυνας είναι εθνική υπόθεση

Οι εξελίξεις στα εθνικά θέματα θα είναι, ούτως ή άλλως, μία από τις δύο ενότητες ζητημάτων που θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον των ελλήνων πολιτών -η άλλη θα είναι βέβαια τα οικονομικά- και συνεπώς η έντονη δραστηριότητα και παρουσία των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) σε όλα τα μήκη και πλάτη της επικράτειας και ιδιαίτερα προς ανατολάς, θεωρείται αυτονόητη και επιβεβλημένη. Παρά τις σημαντικές μειώσεις στον προϋπολογισμό των ΕΔ που η κυβέρνηση, χωρίς ενδελεχή μελέτη, επέβαλε, και παρά το βαρύ κλίμα που δημιουργήθηκε από τις χιλιάδες παραιτήσεις του προηγούμενου χρόνου, τα στελέχη των ΕΔ θα πρέπει να υπερβάλουν εαυτόν προκειμένου να διατηρηθεί η αξιοπιστία, η ετοιμότητα και το αξιόμαχο του Στρατεύματος.

Σήμερα λοιπόν, περισσότερο από ποτέ, η αναθεώρηση του σημαντικού θεσμικού κειμένου της Πολιτικής Εθνικής Άμυνας (ΠΕΑ), είναι κρίσιμη, ουσιαστική και αναγκαία. Η νέα ΠΕΑ αναμένεται να συγκεκριμενοποιήσει επιτέλους τους άξονες πολιτικής και τις κατευθύνσεις της πολιτικής ηγεσίας για την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας υπό τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα, να ξεκαθαρίσει ποιες είναι οι απειλές -μεγαλύτερες ή μικρότερες-, ποιες είναι οι «κόκκινες γραμμές» και να επαναπροσδιορίσει το φάσμα των αποστολών και των έργων που θα κληθούν να εκτελέσουν οι ΕΔ εντός και εκτός Ελλάδας. Η ΠΕΑ, επίσης, θα αποτελέσει τη βάση αφενός για τις μεγάλες αλλαγές στη δομή δυνάμεων των ΕΔ, με τη διαφαινόμενη κατάργηση μονάδων, στρατοπέδων κ.λπ., και αφετέρου για τον επαναπρογραμματισμό και εκ νέου αξιολόγηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, τα οποία πλέον θα πρέπει να ικανοποιούν τις νέες επιχειρησιακές ανάγκες των Κλάδων όπως αυτές θα διαμορφωθούν από τη νέα ΠΕΑ.

Συνεπώς το έργο της εκπόνησης της ΠΕΑ και κυρίως η εν συνεχεία «ερμηνεία» της, υπό τη μορφή της αποστολής και των έργων των ΕΔ, της δομής δυνάμεων και των νέων εξοπλιστικών αναγκών, είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας και η κυβέρνηση πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή και τον απαραίτητο χρόνο για την υλοποίηση και εφαρμογή της. Δεν θα πρέπει, επί παραδείγματι, να παρουσιαστεί το τελικό κείμενο της ΠΕΑ και να υπάρχει η απαίτηση από την πολιτική ηγεσία να έχει ερμηνευτεί από τα Γενικά Επιτελεία σε 2 εβδομάδες, γιατί είναι ουτοπικό. Και βεβαίως το κύριο βάρος της «ερμηνείας» θα πρέπει να έχουν οι αρμόδιοι ανά Κλάδο υπηρεσιακοί παράγοντες, που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τις διαδικασίες και τις δυσκολίες υλοποίησης της κάθε επιχειρησιακής απαίτησης, και όχι οι «πολιτικοί παρατρεχάμενοι».

Η Πολιτική Εθνικής Άμυνας δεν είναι μέρος του πολιτικού προγράμματος, υπό τη στενή έννοια του όρου, κανενός κόμματος, αλλά αποτελεί εθνική υπόθεση και άρα η αναθεώρησή της θα πρέπει να αποτελεί προϊόν εμπεριστατωμένης επιτελικής μελέτης έμπειρων επιτελών των υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών και ειδικών επιστημόνων, η αναθεώρηση δε, δεν θα πρέπει να επηρεάζεται από συγκεκριμένες «γραμμές πολιτικής σκέψης», αλλά να αντιμετωπίζει την ωμή πραγματικότητα και να υπηρετεί πρωτίστως το εθνικό συμφέρον. Γι’ αυτό εξάλλου, είναι αυτονόητο ότι η ΠΕΑ πρέπει να τυγχάνει της ευρύτερης δυνατής πολιτικής συναίνεσης. Μία παράμετρο, που δεν θα πρέπει να λησμονεί η κυβέρνηση ιδιαίτερα στους σημερινούς δύσκολους καιρούς.

* Πρ. εκπρ. Τύπου ΥΠΕΘΑ, Α’ επιλαχών βουλευτής Κερκύρας (ΝΔ)